Helemaal vergeten deze blog… nu dan maar begin 2021 online in plaats van november of december 2020! Het is niet anders, ik werd getriggerd door de blog van Maureen. Gelukkig dacht zij er wel aan! 2010 was voor mij een heftig en intens jaar, met de geboorte van onze dochter en ziek zijn. 2020 is eveneens een intens jaar, maar op een hele andere manier.
Wij in 2010
Ons gezin bestond in 2010 uit Peter, onze oudste dochter en mijzelf… maar ik was zwanger! In de zomer van 2010 werd onze jongste dochter geboren, gezin van vier dus! Daarnaast was er een hond, Diesel en hadden we twee konijnen (Sam en Nina, zij woonde op ons balkon).
Dit jaar, 2010 voelde als een tropen jaar, maar tegelijk ook een mooi jaar waarin we onze tweede dochter mochten verwelkomen. Onze oudste dochter enorm goed ging door de hulp van de zorginstelling waar zij kwam.
Ziek zijn
Al vroeg in de zwangerschap ontwikkelde ik opnieuw zwangerschapsdiabetes, ook kwam er zwangerschapsvergiftiging om de hoek. Ziekenhuis in en uit, uiteindelijk een aantal weken “all inclusive” in Hotel de Gelderse Vallei.
Uiteindelijk werd de zwangerschapsvergiftiging serieuzer en moest er wat gebeuren. Onze dochter werd een maandje te vroeg geboren met een spoed keizersnede. De details over de zwangerschap, diabetes en HELPP zijn op de blog wel te vinden… mocht je interesse hebben.
Verder zijn er weinig herinneringen uit de laatste weken van de zwangerschap en eerste week na de geboorte van onze dochter. Eenmaal thuis begint alles weer rustig terug te komen.
Door alle complicaties die er waren en zijn ben ik volledig uit het ritme, mijn hersenen werken niet zoals het moet en mijn hoofd, gevoel en lijf gaan met me aan de haal.
Na veel medicijnen (medicatie voor hart, bloeddruk, slapen en antidepressiva) , therapieën en gesprekken leek het eind 2010 weer iets beter te gaan… maar we waren er zeker nog niet! Honderden keren heb ik me afgevraagd, waarom? Dat loslaten van alles wat er is gebeurd lukte me niet voldoende.
Werk
Heel 2010 heb ik niet gewerkt, ik zat in de ziektewet door de complicaties, wel had ik ‘gewoon’ mijn aanstelling nog van 24 uur als financieel medewerker. Mijn functie werd echter door een vervangende kracht uitgevoerd, ik mocht dit jaar nog niet werken, helaas…
Als de dag van gister herinner ik me nog dat ik toch echt wel wilde werken… ik was boos en teleurgesteld! Dat werk zou me de afleiding geven die ik nodig had, dacht ik.
Vrije tijd
In 2010 was het verre van sportief, elke dag was overleven. Dat was een sport genoeg.
Dit jaar begonnen we al wel informeel met het uitwerken van ons idee “de Speelgoedbank”, al zou die uiteindelijk pas officieel worden in 2011.
De man speelt in die tijd nog zo nu en dan volleybal in zijn oude woonplaats en gaat af en toe mountainbiken.
Nu, in 2020!
Het hier en nu? Nou ja, afgelopen jaar dan 😉 aangezien het nu stiekem al 2021 is. Onze meiden zijn 10 en 13 jaar oud, de tijd gaat zo snel! Ze ontwikkelen zich als een gek. Middelbare school, de tweede klas en groep 7! En wat doen ze het goed, zo trots op beide dames.
In 2019 namen we afscheid van Diesel en in 2020 van Bono… het ging in ene zo snel! Hij had kanker en dat bleef maar terugkomen. Onze gekke kat Cooper is er nog steeds en we mochten onze nieuwe aanwinst Jazzy verwelkomen! Een super leuke Welsh Corgi Cardigan, een hond dus!
Gek jaar!
Het jaar 2020 is voor bijna iedereen een strijd geweest denk ik. Sommige mensen hadden de berusting in alles wat er op ons pad kwam en weer andere meer moeite.
Ik behoorde tot de laatste groep, ik gedij niet goed in rust en thuis zijn. Er op uitgaan, helpen en uitstapjes maken horen bij mij. Geen grote bijzondere dingen perse maar gewoon even een kopje koffie doen ergens of even met de meiden gezellig ergens naar toe is wel fijn.
Maar ook het sluiten van de scholen en mijn werk plek, het om vormen tot thuiswerkende ouder die ook nog een bijdrage moest leveren aan het onderwijs van de kinderen. Ik ben daar niet zo goed in heb ik gemerkt en daar heb ik moeite mee gehad.
Ook het sporten was een ding, de meiden en wij zelf trouwens ook volgde onze danslessen via de laptop. Het zwemmen kwam voor de meiden stil te liggen en ook al mijn activiteiten werden op de lange baan geschoven.
Het was een gek jaar in alle opzichten!
Werk
Mijn werkgever is al 13 jaar hetzelfde, de functies die ik vervul niet maar dat is denk ik logisch als je zo lang ergens zit. 13 jaar hetzelfde doen zou me niet lukken denk ik!
We gingen dit jaar natuurlijk allemaal naar ons homeoffice en werken tot op heden uitsluitend vanuit huis. Dat is gek! Zeker als je weet dat ik samen met een collega werk heb opgepakt voor andere administraties die voor ons onbekend waren. Een dubbele uitdaging, maar tot op heden lijkt het wel gelukt te zijn!
Vrije tijd
Onze vrije tijd nu in 2020, sporten blijft fijn! Ik persoonlijk had in het voorjaar het doel een halve marathon te lopen. Helaas werd die verplaatst in verband met Corona en niet veel later viel ik uit en tot op de dag van vandaag is het hardlopen een grote mislukking!
Inmiddels ben ik af en toe kleine rondjes aan het hardlopen of een soort van zeg maar en veel aan het wandelen. Ook bezoek ik de sportschool en hoop ik dat het ooit weer beter zal gaan!
De meiden zwemmen en alleen de jongste danst nog één keer per week. Tenminste voor zover dat door kon gaan dit jaar. Behalve dat de meiden niet konden zwemmen was ik dus ook niet zo actief voor de zwemvereniging, ik bedoel als er niet wordt gezwommen hoeft er ook geen official aanwezig te zijn of een coördinator langs de badrand.
De speelgoedbank heeft ook een poosje stil gelegen, maar daar zijn we wel druk geweest! Toen we weer open mochten hebben we de schouders eronder gezet en op aangepast wijze alles doorgang laten vinden.
Zo dat was 2010 vs 2020, jeetje… nu ik het zo lees wat een gekke jaren! 2010 heftig en bijzonder, ziek zijn maar wel een prachtig mooie dochter mogen krijgen! En dan 2020, die mij heel wat uitdagingen gaf. Gek leven wel!
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
Geef een antwoord