Tien jaar geleden bracht ik regelmatig een bezoekje aan het ziekenbuis. Ik kwam er wat vaker omdat de zwangerschap niet geheel soepel liep en onze dochter wat achterliep in de groei. Ik kwam teveel aan door vocht, bloeddruk was wat hoog, eiwitten namen toe en de zwangerschapsdiabetes nam een loopje met mijn lijf. Tien jaar geleden alweer dat in aan het einde van mijn eerste zwangerschap liep!

Lang zal het niet meer duren na dit blogje van 19 maart 2007, echter die laatste week lijkt op het moment van toen echt weken te duren!

In 2007 schreef ik ook op een blog, de blogjes van toen heb ik nog en het leek me leuk blogjes van toen te delen! Het is immers best een mijlpaal… bijna tien jaar geleden werd ik mama!

———

19 maart 2007 ~ dagboek van toen

We worden weer gecheckt 

Bloeddruk voor de verandering binnen de perken ondanks dat de onderdruk aan het stijgen is. Het vocht neemt flink toe… net als mijn gewicht! De echo was goed, gelukkig! 

Opname

De onderdruk, het vocht en de wisselende bloedwaardes zijn de reden dat ik me morgen moet melden in het ziekenhuis, de koffer moet mee. 

Morgen word ik opgenomen en dan gaan ze proberen te ‘primen’ of terwijl de boel week proberen te krijgen.
Als dat lukt kan de bevalling ingeleid worden, maar het is dus maar de vraag hoe of wat het gaat lopen. Er zijn drie optie’s..

De drie optie’s 

Er gebeurt gewoon niets en proberen ze het woensdag nog eens als het dan nog niet werkt moet ik toch nog eventjes ‘doorlopen’, dat is optie één.

Optie twee is dat er wel wat gebeurt en het gaat rommelen…

Optie drie is dat het de bevalling opwekt.. maar goed die kans is klein. Net goed en wel 38 weken zwanger, geen ontsluiting, geen weke baarmoedermond en de eerste zwangerschap.

Afwachten dus, morgen zullen ze ook weer wat lab onderzoeken doen en de bloeddruk in de gaten houden.

Hoe dan verder?

Als er iets niet helemaal goed gaat of niet klopt is de kans groot dat ik toch moet blijven. Maar dat bepaald de gynaecoloog en/of arts die op dat moment dienst heeft wel. Als alles wel goed is maar het zet allemaal niet door mag ik morgen eind van de dag of in de avond weer naar huis en volgt er waarschijnlijk woensdag weer een dagopname. Voor hetzelfde verhaal.

De niet stabiele suikers, het vocht en de oplopende onderdruk is toch reden dat ze de baarmoedermond rijp gaan proberen te maken en kijken of er ingeleid kan worden zodat de kleine deze week nog ter wereld komt. Het kan wel een lange en zware week worden zei de gynaecoloog al… dus geduld.. maar goed er gaat iets gebeuren.

Onverwachts

Morgen gaat moeders met me mee, Peter gaat ‘gewoon’ werken het kan allemaal nog wel heel de week duren en zijn vrij dagen kan hij beter straks gebruiken als de kleine er is. Dus lossen we het zo op!

Al met al had ik echt niet gedacht dat we morgen al zouden beginnen, moest wel eventjes slikken. Maar het komt goed!! Wie weet ben ik morgenavond weer thuis omdat het nog niets in gang heeft gezet en moet ik woensdag weer. En dat kan een aantal dagen gaan duren zo.

Als het helemaal niets doet bestaat er ook nog een kans dat we een aantal dagen moeten afwachten en ‘doorlopen’. Zodra er nieuws is dan verschijnt het hier wel!

———

Dit is mijn vierde terugblik op tien jaar geleden. De komende dagen zullen er nog wat blogjes verschijnen over onze belevingen van tien jaar geleden. De eerste terugblik ging over een bezoek aan de gynaecoloog, de tweede ging over ons eerste logeerpartijtje in het ziekenhuis en de derde ging wederom over een bezoekje aan het ziekenhuis.

Hoe was jouw zwangerschap? Was dat redelijk zorgeloos of ging het niet vanzelf?