Te veel, veulsteveul Nathalie is er…. echt te veel en daar moet wat aan gebeuren. Dat dacht ik begin dit jaar, na een poosje laten bezinken en nadenken besloot ik het weer aan te gaan. Opnieuw kilo’s te verliezen en weer op dezelfde manier als in 2008, namelijk via de Sonja Bakker methode.
In 2007 beviel ik van onze eerste dochter, na de zwangerschap was mijn gewicht lager als ervoor. Echter echt lang heeft dat niet geduurd… al snel was het anders! De kilo’s vlogen eraan, mijn eetpatroon was gewoon verkeerd. Eten deed ik als het me uitkwam of wanneer ik zin had, soms vijf keer per dag soms één keer per dag.
Er gebeurde zoveel in die tijd, afvallen, op mijn eetpatroon letten of meer bewegen ik had er werkelijk geen aandacht voor. De eerste zorg was onze dochter, daarnaast het vinden van een baan. Allemaal geen excuus, maar daardoor keek ik echt niet naar mijn gewicht en eetpatroon.
In de tweede helft van 2007 vond ik een baan, kwam er ritme en eind 2007 kreeg ik zelfs een vaste aanstelling een zorg minder! Onze dochter werd een jaar, ik besefte me dat de tijd voorbij was gevlogen en de kilo’s eraan, dat moest anders. Na een mislukte poging om het ‘zelf’ te doen besloot ik in navolging van vele andere op de ‘Sonja Bakker’ methode af te vallen, dat lukte in 2009 was ik 14 kilo kwijt!
In 2010 kwam ik aan, dit keer met een mooie reden, zwanger van onze tweede dochter! Tijdens deze zwangerschap kwam ik veel aan, gelukkig verdween er veel na de bevalling… maar lang niet alles. Door omstandigheden moest ik behoorlijk wat medicijnen slikken en ondanks dat ik met een diëtiste werkte viel ik in een jaar tijd maar één kilo af, de regels werden netjes gevolgd maar het ging er gewoon niet af. In overleg met de diëtiste besloot ik in 2013 het te laten rusten.
In februari van dit jaar besloot ik om toch echt wat aan mijn gewicht te gaan doen aangezien de maat kleding die ik nodig had niet meer in de ‘gewone’ rekken te vinden was, dit wil ik niet!! Ik wil een gangbare kledingmaat, maar daar moest en moet ik nog steeds echt wel wat voor doen.
Al jaren roep ik bij de vraag welke maat, maat koe… mensen moeten erom lachen, maar ik meen het… voor mij voelt het als maat koe. Ze zeggen dat ik mezelf er te kort mee doe, maar nee… het is waar met een kleinere maat doe ik mezelf te kort, dan past het namelijk niet 😉
Inmiddels mag ik wel zeggen dat ik een maatje gekrompen ben, het gaat niet zo snel als ik zou willen. Niet zo snel als het bij andere mensen om me heen of de verhalen die je leest en niet zo snel als de vorige keer, maar het gaat er wel af. Met zo nu en dan een dipje, maar over het algemeen mag ik niet klagen! De teller staat op -10, op naar de volgende 14 kg! Dan zit ik op het gewicht waar ik me prettig bij voelde in het verleden.
De menu’s geven me houvast waardoor ik regelmatig eet gedurende de dag en ook geen trek heb, de laatste weken heb ik zelfs eerder een vol gevoel. Het is een heel gevecht en kost best wel wat moeite, het zal ook altijd een strijd blijven om een prettig gewicht te krijgen en te behouden. Een eeuwige strijd, maar ik ga ervoor!
Heb jij overgewicht of wil je gewoon wat kwijt? Zo ja, wat is voor jou de juiste methode?
4 comments
Wauw! Goed bezig joh! Ik dacht het wel te zien, afgelopen dinsdag, maar wilde het niet vragen… Want als het dan toch niet zo was geweest, dan komt het ook weer zo hard aan. Maar hartstikke goed van je! Ik doe met je mee 🙂 ik ben sinds april bezig, de teller staat op -12…. Nog 10 te gaan….. En nee, ik doe geen Sonja. Ik heb een handige app; fatsecret, ideaal! Geeft je heel goed inzicht in de calorieën die je naar binnen werkt en je beseft dat je keuzes moet maken (als ik nu die latte neem, dan neem ik vanavond geen sausje bij m’n vlees bv)… succes he! Je kunt het!
Die app ken ik inderdaad José! Ik gebruik hem om mijn gewicht bij te houden, qua calorieën gaat het prima… alleen wanneer ik wat eet is bij mij de uitdaging. Die menu’s hebben me goed geholpen om een goed ritme te krijgen.
Nu volhouden, al lig ik nu al week of twee echt stil met afvallen…. maar wie weet 🙂