Hoe was 2019? Gevoelsmatig voert ‘lastig’ de boventoon als ik terug kijk, een zwaar en lastig jaar. Maar als ik dan even iets verder kijk zijn er ook meer als genoeg mooie en fijne dingen voorbij gekomen gedurende het jaar. Het leven zit nu eenmaal met ups en downs in elkaar. Er wordt aan je getrokken, er moet van alles en dan niet te vergeten alle verantwoordelijkheden die er zijn. Zo is het leven nu eenmaal, maar hoe was mijn 2019? En waar hoop ik op voor 2020?
Net als vorig jaar heb ik er een poosje over na moeten denken, schrijf ik een terugblik of niet? Is het wel een goed idee om terug te kijken? Wil ik wel terug kijken? Of kan ik het beter negeren en loslaten? Ik heb er voor gekozen om toch terug te kijken…
2019… bijna voorbij!
Ons gezin
De meiden, wat doen ze het goed! De oudste maakt grote sprongen, de jongste vindt het soms allemaal maar lastig. De oudste in de brugklas, ze doet het zo goed! Zoveel beter als we überhaupt konden bedenken, super trots dus! Voor onze jongste is het allemaal iets lastiger, ze doet het super goed maar ze loopt tegen ‘oneerlijkheid’ aan en dat vindt ze lastig. Een heerlijk eigenwijs meisje met een zachte kant, een enorme knuffelkont!
Afgelopen jaar hebben we weer iets meer voor ons zelf gekozen, Peter en ik hebben nog meer de focus op ons eigen gezin gericht. We groeien langzaam maar zeker mee in het leven van een kind op het voortgezet onderwijs, het wennen aan dat zij steeds meer een ‘eigen leven’ gaat leiden. Verder zijn we nog altijd lekker met onze eigen gezondheid bezig, sporten en wat bewuster leven.
Ondanks (voor al mijn) onzekerheden denk ik dat we trots mogen zijn op ons gezin!
Familie & vrienden
Vorig jaar schreef ik dat we van veel mensen afscheid hebben moeten nemen, dit jaar viel dat mee… gelukkig maar het maakte het jaar niet minder heftig! Er overleed een oom met dezelfde problematiek als mijn vader… hij overleed net op het punt dat het met mijn vader steeds slechter ging.
De ellende begin in 2018 en werd alleen maar groter in 2019, een groot deel van dit jaar stond ik het teken van het ziek zijn van mijn vader en de zorgen die daarbij horen. Vanaf augustus 2019 was het een achtbaan van 1001 dingen die je niemand toewenst. Zowel de ‘patiënt’, mijn vader als de familie niet.
Uiteindelijk is het goed afgelopen, net op tijd kwam er een donororgaan beschikbaar en kan pa het navertellen, inmiddels is hij al weer een poosje thuis na lange tijd in ziekenhuizen te hebben gelegen en daarna te hebben gerevalideerd. We hebben dit jaar heel wat kilometers gemaakt naar ziekenhuizen in Nieuwegein en Rotterdam!
Na zo’n toch wel heftig jaar besef je in eens heel goed wie nu echt mensen zijn die om je geven en voor je klaar staan. Verrassend genoeg waren dat andere mensen als waar je het van zou verwachten. Maar hé we worden ouder, de jaren verstrijken en zo verschuiven ook vriendschappen.
Fitter worden, afvallen & hardlopen
Fitter ben ik geworden het afgelopen jaar zeker geworden, afgevallen? Nee… ik ben stabiel gebleven ten opzichte van vorig jaar. Ik weeg nog altijd zo’n 68/69 kg, al heb ik dit jaar wel even onbedoeld op 65 kg gezeten, iets met stress.
Als het om hardlopen gaat ben ik daar ook wel in gegroeid, nieuwe doelen gesteld en ik kan verder hardlopen als ik ooit had kunnen denken. Inmiddels kan ik maximaal 15 km hardlopen, het idee is dit nog tot de halve marathon uit te breiden de komende maanden. Waar ik in 2018 twee wedstrijden liep waren het er dit jaar een stuk of tien!
Helaas wel wat ‘haperingen’ gehad dit jaar, met wat heup/rug issues en mijn benen. Daarnaast was het lastig om drie trainingen per week vol te houden al die maanden dat mijn vader in Rotterdam lag.
Maar hé ondanks alles heb ik mijn afstanden kunnen uitbreiden en heb ik meer conditie dan een jaar geleden. Ik kan oprecht genieten van hardlopen… maar ben ook gevoelig voor (grote) ups en downs.
Er op uit!
Waar we in 2018 veel uitjes hebben gedaan was het dit jaar een klein beetje anders! Door de omstandigheden maar ook omdat we dit jaar voor het eerst sinds jaren weer eens ‘echt’ op vakantie gingen.
Gedurende het jaar hebben we wel wat leuke dingen ondernomen, zo gingen we opnieuw naar de musical Shrek maar dan in Kampen. We bezochten een aantal keren de bioscoop, we gingen opnieuw ‘jumpen’ in Nijmegen en we gingen een dagje naar Amsterdam!
Afgelopen augustus vertrokken wij voor ruim drie weken naar Frankrijk, we hebben daar werkelijk van alles gedaan en ondernomen, van museum bezoek en winkelen tot wandelen en zwemmen in de zee!
Mama er op uit!
Dit jaar ben ik niet vaak alleen op pad geweest, althans niet ‘just for fun’ zeg maar. Dit jaar was ik ook niet in de gelegenheid om op uitnodigingen van persbureaus en bedrijven in te gaan. Dus alles was een beetje minder!
Al compenseerde ik dat wel weer met een aantal keer een bioscoopbezoekje, een theater bezoek, even ergens een bakkie koffie drinken, hardlopen of met een boek op de bank!
Gezondheid
Best een aardig jaar als het gaat om de gezondheid van ons gezin. Beide meiden zijn een keertje ziek thuis geweest… wij, Peter en ik niet. Tja de gebruikelijke verkoudheid tellen we niet mee!
Zelf kampte ik alleen met een (bleek later langdurende) bloedarmoede die maar niet omhoog wilde, ook een vitamine D tekort wat op zich wel bijzonder is gezien de uren die ik buiten doorbreng. Verder herstelde ik begin 2019 nog van het auto ongeluk dat ik in november 2018 heb gehad.
Tja en gebruikelijk bij mij, zo nu en en dan rug- en heupklachten en dit jaar dan ook wat issues met mijn benen. Maar hé, je wil hardlopen of niet… en ja dat brengt wat gedoe met zich mee zo nu en dan.
Net als vorig jaar had onze Bono weer kanker dit jaar 2019, we hebben hem voor de tweede keer laten opereren en gelukkig lijkt het opnieuw goed te gaan met hem. Hopelijk blijft het nu weg en hoeft hij niet nog eens onder het mes.
‘Ondernemer’ zijn
Op papier ben ik ondernemer, al weer twee jaar ben ik ondernemer… op papier! Helaas heb ik veel minder tijd in mijn bedrijfje kunnen stoppen als dat ik graag zou willen. Ik heb opdrachten van ViA-Nathalie afgehouden door de grote drukte en zorgen in mijn familie. Veusteveul heeft wel doorgedraaid, daar hebben we weer net iets beter gedraaid als het eerste jaar.
We hebben lekker kostendekkend kunnen werken, zelfs is er nog budget om alvast te gebruiken voor het nieuwe jaar! Kortom, helemaal goed! Het doel is geen dikke winst, bloggen voor het geld of weet ik veel wat. Het stukje bloggen, dus Veusteveul is vooral hobby, waarbij fun en echtheid voorop moet blijven staan. Wij ontvangen geen geld uit Veusteveul, maar wel veel plezier en voldoening.
Kom maar op 2020!
We hebben weinig te wensen voor het nieuwe jaar, het leven loopt toch zoals het loopt. Maar als ik dan toch iets mag wensen of hopen is het vooral rust en een gezond jaar voor ons allemaal! Iets minder zorgen en meer plezier.
Goede gezondheid en een goed jaar voor iedereen die ons lief is. Waar ik ook op hoop is dat iedereen elkaar een beetje in zijn of haar waarde laat en dat mensen wat meer gaan geven als nemen!
Voor ons gezin hoop ik op stabiliteit, plezier in alles wat we doen en weinig ziekte. Geluk, fun en motivatie in alle dingen die we doen. Dat plaaggeesten onze meiden met rust laten en ook hen in hun waarde laten.
Als ik puur en alleen voor mezelf spreek hoop ik op meer rust, niet al te veel ‘gedoe’ naast onze gewone dingen. Daarnaast wil ik graag nog die laatste kilo’s kwijt in 2020, wil ik vooral lekker blijven sporten en ik wil helemaal herstellen. Pijnloos kunnen sporten zou super zijn!
Hoe was 2019 voor jou? En waar hoop jij op in 2020?
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
Geef een antwoord