Onze jongste is nogal een, tja hoe al ik het zeggen… eigenwijs ding. Altijd een antwoord klaar, niet eten wel willen snoepen, snel huilen maar vooral selectief doof. Geloof dat er maar weinig moeders zijn die zo vaak navragen waar de oren zijn. Zo hebben we haar al meerdere keren gezegd, doe niet zomaar de deur van de wc op slot, niet overal krijg je hem makkelijk open.
Maar hé, waarom zou je luisteren als je de deur gewoon op slot kan doen? Het ging een aantal keren goed, bij verschillende deuren. Behalve thuis, die gaat lastig… dus die blijft altijd open (en dan gewoon ook helemaal open, we kunnen volledig meegenieten).
Op Vaderdag waren we bij mijn schoonvader thuis, in eens “Mama, kom!” maar ik ging niet snel genoeg naar haar zin… “Mama, kom nu” al huilend… ze kreeg de deur van de wc niet open, gelukkig was daar haar SuperPapa om haar te redden. Rillend en huilend van angst kwam ze de wc uit, sindsdien gaat de deur van de wc nergens meer op slot.
Voor nu laat ze overal de deur wagenwijd open, ben benieuwd hoe lang het zal duren voor ze zichzelf weer opsluit.
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
Oh jee, ik herken dat van mijn stage, gebeurde bijna dagelijks…