Als praten niet vanzelfsprekend is, wat dan? Op het moment zie ik op verschillende sites vragen voorbij komen over het gaan praten van kinderen, wat is normaal en wat niet? Adviezen als, “ze gaan vanzelf praten”, raken mij… uiteraard is het allemaal goed bedoeld, maar niet ieder kind gaat ‘vanzelf praten’. Kijk naar onze dochter!
Lang heb ik er over nagedacht of ik dit wel zou plaatsen, het verhaal van onze dochter is best specifiek en hoort echt bij haar. Toch heb ik besloten het artikel te plaatsen, om op deze manier aan te geven dat het wel goed is om er alert op te zijn!
Het is goed om de spraak/taal ontwikkeling van je kindje in de gaten houden, zegt je gevoel dat er iets niet klopt… doe er iets mee!
Als praten niet vanzelfsprekend is, ons meisje!
Onze dochter is geboren, ze lijkt het ‘rustige en terughoudende’ type kind te zijn. Het is onze eerste kind dus ja, wat weet je dan eigenlijk? Alleen de verhalen van familie en vrienden, de verhalen op internet en de boekjes.
Ze is rustig, ze maakt zelden tot geen geluid dit blijft zo de eerste twee jaar van haar leven, de kinderarts komt ook tot de conclusie, de spraak/taal ontwikkeling gaat niet zoals het normaal gaat.
Er worden onderzoeken door de KNO arts uitgevoerd, hij verwijst ons in overleg met de kinderarts direct door naar het Audiologisch Centrum Amersfoort – Pento. De onderzoeken worden opgestart, naar veel en lange onderzoeken komt er uit dat de spraak/taal ontwikkeling van onze dochter ernstig verstoord is.
Ze ‘spreekt’ dan slechts zeven tot tien woorden waarvan een gedeelte onduidelijk is voor derden. Daarnaast is bijzonder te noemen dat ze op dat moment al (zelfbedachte) gebaren gebruikt om ons dingen duidelijk te maken.
De spraak/taal ontwikkeling verstoord, wat dan?
Het spraak/taal ontwikkelingsprobleem is niet ‘even’ op te lossen door veel tegen haar te praten, met haar naar logopedie te laten gaan of een andere creatieve greep!
De resultaten van de onderzoeken door het audiologisch centrum waren dat ze een gemiddeld/normaal inzicht heeft, haar begrip is slecht/onder gemiddeld en haar taal/spraak is ‘zeer slecht’.
We hebben dan ook veel gevraagd één van de vragen was of onze dochter echt niet zou kunnen gaan praten, vanzelf. Zij gaven daar stellig het antwoord, nee, ze kan niet ‘zomaar’ vanzelf gaan praten. Zij zal het echt moeten leren (zoals wij een vreemde taal). Ze zal intensieve begeleiding nodig hebben om haar spraak en begrip van de spraak/taal te ontwikkelen.
Het advies dat we krijgen is er eentje waardoor we met onze rug tegen de muur komen te staan. Er is maar één goede en passende optie, haar naar een spraak/taal ontwikkelingsinstituut te laten gaan en hopen dat het haar veel brengt zodat de ontwikkeling verbeterd.
We kregen (uiteraard) de keuze of we dit wel of niet wilde, maar eigenlijk was het geen keuze. Je kiest voor een toekomst met een zo gewoon mogelijke spraak/taal ontwikkeling of een toekomst waarin dit ernstige problemen kan blijven geven.
Na een aantal dagen besloten we een afspraak te maken bij Sint Marie, we hebben ons laten informeren en er was veel contact tussen het audiologisch centrum, Sint Marie en ons als ouders. Uiteindelijk hebben we haar in juni 2009 aangemeld, sneller als verwacht was er in september een plekje voor haar beschikbaar.
Dan begint het, een intensief traject!
Tijdens de eerste gesprekken die wij bij Sint Marie (inmiddels is dit Kentalis geworden) hadden nam onze dochter al een kijkje op de groep. Er ging iemand met haar aan het werk, de eerste dag had ze al twee gebaren onder de knie! Kennelijk sterkte haar dat, ze leerde in een half uurtje al een aantal NmG (Nederlands met Gebaren) gebaren.
In september 2009 start het traject, ze was toen 2,5 jaar oud. De eerste week bracht ik haar zelf weg en zou ze met de taxi terugkomen, behalve op vrijdag dan haalde ik haar standaard zelf op!
Bram, haar taxichauffeur bracht onze dochter vervolgens vier dagen in de week naar Amersfoort, naar een plek waar ze wellicht kon leren praten, maar zich vooral kon ontwikkelen! Gelukkig een lieve man, die we vertrouwde. Maar toch… maanden lang heb ik haar met buikpijn mee gegeven, er aan wennen lukte me niet.
Onze dochter heeft het erg moeilijk gehad maar ontzettend veel geleerd. Het belangrijkste is dat ze daar heeft leren communiceren, leren praten! Eerst gebaren, routine en vertrouwen krijgen, gevolgd door gebaren met spraak en niet veel later vooral spraak.
Ze ging van groepje Hond naar een groep hoger, groep Olifant en vervolgens was het tijd voor de volgende stap!
Wat kwam er na Sint Marie / Kentalis?
Ze bleek beter dan verwacht de spraak op te pakken en mocht in september van 2010 af gaan bouwen. De dagen bij Kentalis werden dag voor dag vervangen door dagdelen peuterspeelzaal, gewoon in ons stadje, Wageningen.
In januari 2011 werd de dagbehandeling afgerond, ze deed het erg goed! Zo goed dat ze in april 2011, net na haar verjaardag naar het regulier basisonderwijs is gegaan. We hebben nog enige tijd begeleiding gehad en er is een overdracht geweest naar de basisschool. De kleuterjaren heeft onze dochter met vlag en wimpel doorstaan, met hulp van de kleuterjuffen!
Dit is uiteraard het hele verhaal in een notendop, kortom zonder al te veel details.
Helaas ging het daarna een stuk minder… vanaf groep drie is het een strijd voor onze dochter maar ook voor ons. Binnenkort schrijf ik daar meer over!
Ben jij of was jij alert op de spraak/taal ontwikkeling van je kind? Ben jij bekend met spraak/taal ontwikkelingsproblemen in je omgeving?
Heb je vragen of opmerkingen, stuur me gerust een mail (nathalie@veusteveul.nl) of stel je vraag hieronder!
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
Och jeetje. Het lijkt mij heftig maar gelukkig zijn er allerlei instanties die hiermee kunnen helpen. Fijn dat de kleuterjaren zo goed gingen en dan komt groep 3…Ik hoop dat het goed gaat met je dochter.
Ja, vooral in het begin is er goed en toepasbare hulp beschikbaar. Helaas loopt het nu wat minder, groep vijf inmiddels volgende week schrijf ik er weer over.
Hoi mijn zoon is ruim 5 en praat elke dag nog steeds af en toe onverstaanbaar. Zinnen maakt hij ook niet slist en verwisseld letters woorden met praten. Soms praat hij veen goed. Wij hebben in april afspraken voor onderzoek ped audioloog.
veen + even
Goed dat jullie er naar laten kijken! Onze dochter wordt deze maand negen en nog zijn er problemen, binnenkort ga ik daar meer over vertellen. Maar het blijft een zorg!
= he toetsenbord doet raar. :-/
Blijft lastig lijkt me om terug te lezen, was toen ook pittig, en nu nog op ander vlak. Sterkte.
Hoi! Wat vervelend om te lezen dat het nu weer wat minder gaat.
Ik ben leerkracht van groep 3 en heb een jongetje met TOS (taalontwikkelingsstoornis) in de groep. Ook hij zat bij Kentalis. In samenwerking met hen heb ik veel inzicht gekregen in hoe ik hem het beste kan begeleiden. Hij heeft er nog moeite mee, maar behaalt absoluut successen. Ik hoop dat het ook met jouw dochtertje gaat lukken en dat ze haar draai gaat vinden.
Groetjes Anne
Dank je wel!
Ik hoop dat het mannetje in je klas het ook voor elkaar gaat krijgen!
Mijn zoontje zit nog in de fase van vooral veel babytaal brabbelen met een aantal woordjes (niet in een context nog). Wij zijn er niet geheel op gefocust, omdat we denken dat hij zich prima ontwikkelt. Maar dat komt ook omdat hij wel aanwezig is en veel (op zijn eigen manier) aan het kletsen en communiceren is.
Lijkt me wel intensief wat jullie met elkaar doormaken. Maar toch ook wel fijn dat het kan en het er is. Knap hoe je hier mee omgaat (bijv. je kleine meid loslaten door haar met de taxi mee te laten gaan)! Jammer dat het even minder gaat.
Wat fijn om dit te lezen, hier ook twee kinderen die langzamer zijn in de taalontwikkeling dan hun leeftijdsgenoten en dat vind ik echt heel moeilijk. We praten veel met ze, lezen voor, gaan naar muziek op schoot en zelfs dan zegt onze jongste van twee alleen maar een beperkt aantal woorden. We hadden afspraak bij de logopediste maar werd helaas verschoven, hopelijk komt er binnenkort nieuwe afspraak.
Wat lastig!! Soms kan je, je zo onbegrepen voelen! Inderdaad genoeg taal aanbieden en er goed achter aan zitten… volg je gevoel!
Sterkte! X
Heel alert! Mijn dochter heeft een flinke fysieke beperking en daardoor is praten ook heel moeilijk voor haar. In het begin hebben we ook heel veel NmG gesproken maar ook dat was lastig omdat ze ook haar armen en handen niet goed aan kan sturen dus heel veel gebaren gaan bij haar ook anders. Als je haar kent is er goed met haar te praten maar voor buitenstaanders blijft het lastig. We hebben voor haar nu ook een spraakcomputer die ze met haar ogen kan besturen.
Wat goed een spraakcomputer! Als gebaren en de eventuele gesproken taal inderdaad niet goed te volgen zijn voor de buitenwereld is dat een hele mooie oplossing! Ik hoop dat het haar goed helpt!
Wat is het toch fijn dat ze met gebaren zich makkelijker verstaanbaar kon maken. En hierdoor ook is gaan praten.
Op het moment dat wij wisten dat onze zoon geboren zou worden met et syndroom van down, ben ik me gaan verdiepen in baby gebaren. Het is er nooit van gekomen omdat hij maar 4 mnd oud geworden is.
Bedankt voor je bericht, het heeft haar inderdaad goed geholpen! Bij kinderen met down schijnt het ook goed te werken inderdaad.
Wat verdrietig dat jullie zoontje niet langer heeft mogen leven, sterkte!