Vorige week maandag begon bij ons het schooljaar weer, we waren er nog helemaal niet aan toe! We wilde graag nog wat langer vakantie, maar goed de zes weken zijn voorbij gevlogen. Peter was al weer aan het werk en de kinderen en ik mochten vanaf 21 augustus weer naar het werk en school. Die eerste schoolweek kwam er weer genoeg op ons af!
Dan gaat de school weer beginnen, de vragen van de kinderen gaan overal en tegelijkertijd nergens over. Naast wie moeten ze zitten? In de rij lopen? Wanneer gaan ze gymen? En wie is ook alweer die juf? Op school krijgen ze de schoolkalender mee en mijn mailbox loopt vol met mailtjes die kind en schoolgerelateerd zijn.
Voor ze in de klas zijn!
Als we op school komen de eerste dag na de zomervakantie is er altijd een ‘warm welkom’ met een feestelijke aanvang van het nieuwe schooljaar. Het hele team van school is te vinden op het schoolplein met fruit, koffie, thee en een vriendelijke praatje.
De kinderen gaan een kwartier later naar binnen en op weg naar school heb ik in dat hele korte loopje naar school al tientallen vragen gehad. Mam, weet jij wanneer we gym hebben? Naast wie moet ik straks staan in de rij? Welke juf heb ik vandaag? Hoe heet de andere juf? Gaan we al snel op schoolreis? Pas ik mijn gymschoenen nog? In welk groepje zit ik? Naast wie moet ik zitten van de juf? Waarom is de vakantie al voorbij? Hoe laat denk je dat wij pauze hebben? En zo kan ik nog wel even doorgaan… op praktisch geen enkele vraag kan ik een echt zinnig antwoord geven.
Ik ben dan ook blij als de kinderen naar binnen gaan en ik even de gezichten van de juffen heb gezien, ergens in mijn hoofd zit hun naam… nu het gezicht van deze juffen er nog bij. Donderdag mag ik weer in de herkansing met de andere parttime juf! Voor nu weet ik het wel, denk ik!
Gedurende de dag
Tijdens mijn lunch check ik mijn mail en zie dat ik al meerdere mailtjes die met school te maken hebben heb ontvangen. De nieuwsbrief, infobrief schoolreisje van de jongste, de (digitale versie van de) schoolkalender, uitnodiging informatieavond, bruiloft van een leerkracht, leerling gegevens controleren en het helpen met het oversteken. Een dag eerder kregen de ‘luizenmoeders’ al een mailtje met meer info over wie wanneer luizen pluist en wanneer dat dan moet gebeuren.
Eerste schooldag is voorbij!
Om 14.00 uur zijn ze uit, ik wacht ze op en zie onze oudste met een bedrukt gezicht naar buiten komen. Ze heeft de schoolkalender bestudeerd en is niet echt blij. “Mam, ik moet op kamp… wij gaan samen met groep 8, ik wil dat niet!”. Kennelijk drukte dit een stempel op haar hele eerste schooldag, bij doorvragen bleek dat de juf wel lief was en dat ze gewoon op de vaste plek, naast haar vertrouwde ‘maatje’ in de klas zit (voorlopig).
De jongste komt blij terug van het andere gebouw, ze zit dit jaar in een gebouw een straat verderop en komt met de klas terug naar het ‘hoofdgebouw’ lopen. Ze heeft een leuke klas en de klas is kleiner al vorig jaar, de juf is ook wel leuk. De eerste ervaring van de jongste was weer mot met een jongetje in de klas, tja dat is onze jongste.
De rest van de week
In de rest van de week komt er weer van alles aan bod, van extra oefenen met de jongste tot dyslexie gedoe voor en van de oudste. Ook komen er weer allerlei mailtjes voorbij over gym en gaat onze oudste in het vervolg op woensdag alleen naar school zodat ik de jongste naar de gymzaal kan brengen voor ik ga werken.
Op woensdag merk ik dat het allemaal best veel energie kost, de meiden beginnen wat moe te worden en zijn wat aan het zeuren. Die eerste paar dagen van het nieuwe schooljaar zijn kennelijk intensief, ook al lijken ze eigenlijk helemaal niet veel te doen. Uiteraard moeten alle kinderen weer even hun plekje vinden en dat kost kennelijk energie genoeg!
Dat kamp….
Wat nog wel voor wat gesprek stof zorgt bij de kinderen van groep 7 is het schoolkamp, een aantal kinderen wil gewoon niet. Ze vinden kamp wel leuk maar niet samen met groep 8, vraag me niet waarom… maar kennelijk is het een issue. Voor onze oudste is gewoon het hele ‘kampgebeuren’ een dingetje, gelukkig weten ze inmiddels hoe onze dochter is en vinden er hier en daar al wat gesprekjes plaats!
Gedurende de week word het ‘opzien’ al wat minder en zegt ze al, “Mam, als iedereen gaat ga ik wel mee…” al zegt ze dat nog enigszins gelaten. Nu een weekje later is ze voorzichtig aan wat enthousiaster, er wordt over gepraat en er worden wat dingen duidelijk. De komende weken worden er meer dingen duidelijk en dan zal het ook allemaal wat makkelijker worden om samen erover te praten en afspraken te maken.
Die opstart…
Elk jaar kost de opstart van het nieuwe schooljaar energie, dat is (denk ik) voor veel mensen zo. Dit jaar viel het me kennelijk wat extra op, we gaan nu op naar het juiste ritme en structuur.
Het mag van mij wel oktober zijn, dan zitten we allemaal wel weer in het ritme en is school weer de normaalste zaak van de wereld! Daarnaast zijn de schoolreisjes en het kamp dan voorbij, dat scheelt een hoop ge-stuiter en zenuwen hier in huis.
Hoe was de opstart van het nieuwe schooljaar bij jullie? Of hebben jullie nog vakantie?
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
Agossie die meiden…. ik weet niet meer zo goed hoe dat voor mezelf was. Maar ik kan mij de vragen en de spanning wel goed voorstellen.
Ik kan het me ook noet herinner en van toen ik jong was… maar t was wat die eerste week!