Wat als je kindje anders is als dat de gemiddelde mens ‘gewoon’ vindt?
En wat als je dat wel weet, maar je kindje zelf vooral gewoon gevonden wil worden?
Het is en blijft lastig, wat is nu werkelijk gewoon? En waarom is iets gewoon en wanneer is iets ‘raar’ of ‘abnormaal’? Of misschien is het helemaal niet raar, ongewoon of wat dan ook… maar gewoon anders?
En wat als je dat wel weet, maar je kindje zelf vooral gewoon gevonden wil worden?
Het is en blijft lastig, wat is nu werkelijk gewoon? En waarom is iets gewoon en wanneer is iets ‘raar’ of ‘abnormaal’? Of misschien is het helemaal niet raar, ongewoon of wat dan ook… maar gewoon anders?
Natuurlijk willen de meeste mensen bij de gemiddelde mens horen, dan steek je niet onder of boven het maaiveld uit dan val je niet op. Maar wat als je niet opvalt en toch anders bent?
Wij hebben een meisje dat anders is, niet gemiddeld maar niet opvallend is. Ze mist geen been of arm, ze is niet gehandicapt, heeft geen opvallend gedrag, is niet druk maar lijkt soms alleen maar ‘verlegen’. En toch is er meer aan de hand als je denkt en verwacht…
Als ouders blijf je dingen uitleggen, soms iets te vaak voor ons gevoel… maar het is onoverkomelijk.
‘t blijft lastig, maar ondanks alles is ze een schatje en zelfs meer dan dat, samen met haar zus is het een heerlijk en leuk stel!
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
Geef een antwoord