Veel mensen gaan niet voor hun plezier naar de tandarts, denk de meeste niet. Maar wat als je toch echt serieuze angst hebt voor een tandarts bezoek al is het maar een controle? Mijn angst ontstond in de kindertijd, het heeft behoorlijk serieuze vormen aangenomen maar van de week ging ik voor het eerst weer alleen naar de tandarts.
Als kind ben ik een keer met een aantal mensen vastgehouden in de stoel bij de tandarts, ik kon nergens heen en ondertussen ging de tandarts zijn gang. Nog elke keer als ik naar de tandarts moet schieten die beelden in mijn hoofd, ze komen echt enkele dagen voor de afspraak en ze gaan niet weg voor het bezoek weer geweest is. Dagen voor die tijd is er al buikpijn, spierpijn en hoofdpijn en het stomme is ik schaam me er nog altijd voor.
Toen ik nog thuis woonde gingen we met het hele gezin naar de tandarts, geen ontkomen aan! Als er iets moest gebeuren ging één van mijn ouders mee. Op een gegeven moment is het je eigen verantwoordelijkheid, als je bang bent is dat niet echt makkelijk… die eigen verantwoordelijkheid en angst.
Geregeld is het voorgekomen dat mijn fiets en later de auto maar niet naar de tandartsenpraktijk wilde en gewoon doorreden. Afspraken verzetten, afspraken vergeten, de vele smoesjes alles om niet te hoeven gaan! Om maar te voorkomen dat ik in die stoel moet gaan liggen.
Op een gegeven moment is mijn partner naar dezelfde tandarts gegaan zodat we samen konden gaan, zodat ik ook daadwerkelijk zou gaan. Tijdens de eerste zwangerschap ben ik bij de tandarts flauwgevallen, de tandarts toen heeft besloten dat hij mij tijdens de zwangerschap niet meer wilde zien. In oktober 2009 besloot de tandarts foto’s van mijn gebit te maken en naar aanleiding daarvan wilde hij de verstandskiezen weg laten halen, hij schreef een verwijzing voor de kaakchirurg omdat ik vanwege de angst onder narcose zou gaan. Gelukkig voor mij bleek ik zwanger, we stelde het uit tot een jaar later.
We kregen een nieuwe tandarts, hij bekeek de foto en vond het onzin om de kiezen eruit te halen. Als ik er last van zou krijgen of als er ongewone dingen met mijn gebit zouden gebeuren kan het altijd nog was zijn conclusie. Geen stappen nemen die niet noodzakelijk zijn, ik was opgelucht er viel een last van mijn schouders.
Met heel mijn hart hoop ik dat de meiden deze angst niet krijgen, ik ga alleen met ze mee naar de controles waar we als gezin naar toe gaan. We hebben de afspraak dat de tandarts alleen tandsteen verwijderd tijdens zo’n afspraak en verder worden er nieuwe afspraken gemaakt. Als één van de meiden extra moet gaat papa mee, in de hoop dat ze geen angst ontwikkelen zoals dat bij mij het geval is. We hebben een hele lieve en rustige tandarts, geeft je de rust en tijd die je nodig hebt en probeert waar hij kan mij als angstpatiënt te helpen.
Afgelopen dinsdag ben ik alleen naar de tandarts geweest, de donderdag ervoor was er een stuk van mijn vulling en kies afgebroken. Ik had geen keuze en voor het eerst is de auto met mij alleen erin de parkeerplaats op gereden, ben ik uitgestapt en met lood in mijn schoenen, een misselijk gevoel en tranen over mijn wangen naar binnen gegaan… alleen.
Een overwinning, ik werd geroepen en ik wilde weglopen maar deed het niet. Ik ging in de stoel liggen, kreeg het benauwd, begon te zweten en tranen rolde over mijn wangen. Het voelde alsof ze me net als in mijn jeugd vasthielden, ik kon geen kant op… zou dit gevoel ooit verdwijnen?
Herken jij de angst voor iets? Misschien ook wel voor de tandarts?
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
Wat knap dat je toch bent gegaan afgelopen dinsdag! Vervelend dat je zo angstig bent voor de tandarts… Xx
Beetje trots was ik ook wel… maar dat gevoel…
Ik herken deze angst zo goed! Ik wil de tandarts elke keer uitstellen en als ik ga, ben ik dagen van te voren al zenuwachtig. Ik ben altijd bang dat er wat mis is en ik word er gewoon niet goed van! Laatst ben ik geweest, ik was overtuigd dat ik 100 gaatjes had ofzo en had er geen één.
Ja je voelt overal de pijn bekijkt je tanden en kiezen…. en dan is er niets. Soms hé?
Ja ik heb altijd pijn!
Zo herkenbaar… brrr als ik er al aan denk!
Ik moest afgelopen dinsdag naar de tandarts voor een wortelkanaal behandeling (ben 14, beetje vroeg daarvoor). En ik was super zenuwachtig,maar gewoon een verdoving gekregen en voelde daarna helemaal niks meer. Ik heb trouwens voor mijn gevoel in elke kies wel een vulling zitten, ben er ook altijd van overtuigd dat ik echt superbe gaatjes had (was laat ook zo, 3 ahum)
Ow zou niet graag met je ruilen…. geen wortelkanaalbehandeling voor mij nog gelukkig!