Cito toetsen? Ik heb mijn bedenkingen!

Cito toetsen zijn bedoeld als hulpmiddel

De toetsen die afgenomen worden zouden een objectief beeld moeten geven van wat een leerling kan of nog zou moeten leren. Door deze testresultaten kan de leerkracht het onderwijs beter afstemmen op de leerling(en).

Inhoudelijk zijn de toetsen gebaseerd op kerndoelen voor het basisonderwijs. De toetsen worden niet gericht op één methode, bij het maken van de toetsen wordt er echter wel gekeken naar de meest gebruikte methodes. Op deze manier controleren ze of de toets aansluit bij het aanbod.In de toets zitten opgave die passen bij een gemiddelde leerlingen, maar ook moeilijkere voor de leerlingen die wat extra’s aankunnen en makkelijkere opgave voor leerlingen die een lager niveau hebben. Op deze manier zou de toets tegemoet komen aan de verschillende niveaus .

Toetsen zijn een stuk van de puzzel

Leerkrachten en docenten vormen de belangrijkste bron van informatie, zij zien immers de kinderen elke schooldag. Toetsen maken zouden het beeld van de leerkracht compleet moeten maken. Vaak bevestigen de toetsresultaten wat de leerkracht al weet, soms levert het nieuwe inzichten op.
*Bron: Cito.nl

Cito volgens mij, als moeder

De toetsen van Cito vertellen mij als ouder hoe mijn kind presteert ten opzichte van een gemiddelde leerling, aldus zo is het gedefinieerd. Dat is op zich prima dat er een dergelijke methode is om dat te screenen en bij te houden.

Die toetsen zijn ongetwijfeld gemaakt met de beste wil van de wereld en met de beste intentie.. maar het geeft geen beeld van wat ‘alle’ kinderen kunnen. Er is namelijk een groep kinderen die anders is en dergelijke toetsen juist niet goed (kunnen) maken door diverse omstandigheden.

Daarnaast heb ik al een aantal jaren de ervaring dat er leerkrachten zijn die de uitslagen zwaarder laten meetellen als dat in mijn ogen zou moeten! Is het niet veel belangrijker om naar het kind te kijken? Wat kan hij of zij en van waar komt een kind vandaan? Wat zijn de mogelijkheden en volgen we de goede weg? Kortom, van mij mogen ze er onmiddellijk mee stoppen!

Waarom stoppen?

Er zou vooral kritisch gekeken moeten worden naar welke waarde er aan de uitslagen van Cito toetsen gehangen worden. Dat er toetsen worden afgenomen, dat kan ik nog wel begrijpen maar wat mij betreft moet er gestopt worden met de waarde die toegekend wordt aan dergelijke uitslagen.

Kinderen als mijn dochter hebben bijvoorbeeld grote moeite met het beantwoorden van vragen die gerelateerd zijn aan stukken tekst die ze daarvoor hebben gelezen. Het is geen onwil, slechte leerling of dom kind, het heeft te maken met een (even snel en makkelijk gezegd) spraak/taalontwikkelings-probleem gecombineerd met een slecht auditief geheugen. Technisch lezen gaat dan bijvoorbeeld nog wel aardig, maar begrijpend lezen gaat mis… en laat je dat nu net nodig hebben om die vragen te beantwoorden? Kijk maar eens een gemiddelde rekentoets, ook daar worden vragen gesteld in een zin of naar aanleiding van een stukje tekst.

Zelf ben ik van mening dat er in de eerste plaats gekeken moet worden naar wat een kind wel kan en niet naar wat een kind niet kan. Daarbij hoop ik dat de leerkrachten die voor een klas staan capabel genoeg zijn om de kinderen in zijn of haar klas te beoordelen zonder een toetsmethode als Cito.

Er zijn niet voor niets methode toetsen, die opgenomen zijn bij de lesstof en opgenomen zijn in de reguliere lessen. Die zouden toch al een goed beeld moeten geven in mijn ogen.

Mijn gevoel en ervaring…

Wat mij opvalt is dat kinderen zonder “problemen” de cito toetsen al als niet fijn of onprettig ervaren, tenminste dat is wat ik hoor van andere ouders. Laat staan als je dan dus een kind hebt dat “bijzonder” is.

Een kind met een wat uitgebreider spoorboekje of handleiding, maar niet zo uitgebreid dat ze in aanmerking komt voor een clusterindicatie, dat een ‘reguliere’ cito maakt. Een kind met een angst probleem, een hobbel is geen hobbeltje maar een serieuze berg! Wat kan en mag je van zo’n leerling verwachten?