Voor wie nu denkt… eindsprint, hardlopen? Euh, nee… sorry vandaag even niet! Al loop ik nog gewoon elke week mijn rondjes. Dit keer gaat het over de eindsprint die we elk jaar weer hebben en ervaren zo richting het einde van het schooljaar en seizoen van het sporten. Extra trainingen, extra oefenen, wat meer werk verzetten als vrijwilligers, wat hand en spandiensten verrichten want… ja de eindvoorstellingen komen er aan! Niet één maar gewoon drie! En dan nog de bekers voor de clubkampioenschappen, de zwemmers en hun ouders activeren om even door te stomen naar het laatste weekend van juni voor de laatste wedstrijd van het seizoen. Kortom… onze eindsprint is ingezet!
Dé eindsprint… Leuk! Maar druk!
Ik geef direct toe, ik geniet wel van een beetje druk op de ketel. Maar eerlijk is eerlijk zo tegen het einde van het schooljaar gaat het zelfs mij soms boven de pet! Niet omdat het niet leuk is, niet omdat ik het niet kan, maar wel omdat iedereen iets van ons lijkt te willen.
Nee zeggen is dan ook niet ons sterkste punt, al geven we tegenwoordig wel iets beter onze grens aan. Maar tegelijkertijd is het ook gewoon leuk om het te doen, dus “Nee” zeggen is ook weer lastig in dat opzicht!
De man hier is inmiddels, net als ik overal en nergens aan het bijspringen. Is het niet bij activiteiten van de speelgoedbank, is het bij de dansschool en anders bij de zwemvereniging. Daarnaast zijn ‘individuele’ vragen ook niet uitgesloten, even wat doen bij die en helpen bij de ander.
Ook op school wordt er van alles verwacht, op de meest onmogelijke momenten overigens soms of zo kort dag dat ik denk “Help!!”. Kortom… die bewuste “eindsprint”!
Nu eerst dansen of is het school…
De focus is momenteel vooral op de eindvoorstellingen van de dansschool, productie werkzaamheden, kleding, planning, communicatie en zo voort. De man helpt hier en daar met techniek, decor en al het andere wat voorbij komt! De meiden hobbelen vrolijk met ons mee en helpen even goed mee als dat mogelijk is.
Vandaag starten we met de voorbereidingen in het theater om vervolgens morgen, zaterdag de hele dag in het theater te zijn om te helpen en zelf mee te dansen! Leuk en bijzonder!
Morgen is de voorstelling van Bransz at the circus in theater Junushoff! Wij hebben er zin in!
School…
Op school hebben ze een eindfeest, daar hebben ze mensen voor nodig… maar dat niet alleen! De meiden hebben allebei al een feestje gehad in de klas, maar er moest eten meegenomen worden, er gaan uiteraard cadeautjes mee en ze willen er natuurlijk ook nog piccobello uitzien.
Stiekem gaat daar ook altijd wel weer veel tijd in zitten! Maar met eerlijkheid moet ik zeggen, de meiden worden zelfstandiger, de man helpt mee en daarnaast helpen we niet meer op school. Even niet zeg maar, alles op zijn tijd en die van school is wel even geweest.
Binnenkort volgt nog de eindmusical van groep acht waar onze oudste dochter in zit, daar gaan we kijken en daarnaast moeten er weer hapjes gemaakt worden als ik het goed begrepen heb. Ow ja, niet te vergeten de jacht naar geschikte kleding voor de rol die onze dochter zal spelen.
Zwemmen dan?
Yep, ook hier is het bijna het einde van het seizoen, op 29 juni zijn de clubkampioenschappen en daarna is het vakantie van het zwemmen. De meiden vinden het wel jammer, maar ik vind het wel even prima… vanaf 1 juli dus even geen zwem en dans verplichtingen voor de meiden en daarmee ook niet voor mijzelf.
Voor nu bestaat het eindsprintje voor de zwemvereniging uit het regelen van alle bekers en medailles voor de kampioenschappen, de laatste trainingen en op de 29ste sta ik als official langs de badrand. Als afsluiting is er een BBQ, maar daar kunnen we nog niet van zeggen of we erbij zullen zijn.
Moe en mopperen
Ondertussen beginnen we aan de kinderen wel te merken dat het einde van het schooljaar in zicht is, ze zijn wat sneller moe en minder gezellig. En niet alleen thuis is dat duidelijk te merken!
Bij de zwemvereniging bijvoorbeeld heb ik echt al een tiental ouders gesproken over kinderen die zich heel druk maken, niet fit zijn of ‘in eens’ stress ervaren of niet goed in hun vel zitten. Op zich helemaal niet gek uiteraard, er wordt nogal niet wat verwacht van de kinderen!
Werkelijk overal is er een afsluiting, ik bedoel een beetje vereniging of club heeft een seizoensafsluiting en elk school heeft wel een juffen/meesterfeest, een feestdag (of zelfs week), sommige scholen nog schoolreisjes en ondertussen worden er nog wat toetsen gedaan. Kortom… het is niet gek! Maar je merkt het wel!
Maar hé, het is bijna vakantie!
Ondanks dat officieel de schoolvakantie hier pas half juli begint voelt het echt alsof we 1 juli al een soort van vakantie krijgen. Dan hebben we ondanks dat school en werk gewoon doorgaat iets meer vrije tijd en dat is fijn! Al is dit overigens vaak van korte duur en hebben we toch wel weer zin om van alles te doen en missen we alle hectiek, maar daar denken we nu nog even niet over na.
Even de eindsprint afmaken en lekker doorgaan, daarna onze ‘welverdiende’ rust.
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
Geef een antwoord