Dan in eens is het zover… naar Disney & Parijs met ons gezin! Op donderdag 17 maart stappen we om 07.15 uur in de auto richting Schiphol, (o)pa brengt ons weg. Als we uit de auto stappen zien de meisjes in eens (o)ma en Ton ook te wachten!
Onze toch wel speciale reis is begonnen, met ons gezin voor het eerst vliegen en op naar Parijs en Disneyland Parijs.
Taxi (o)pa en bagage
Het was fijn dat (o)pa ons naar het vliegveld bracht, geen auto die daar hoefde te blijven maar ook gewoon erg leuk!
De dagen voor de reis dacht ik regelmatig, hoe gaan we dit doen? Al die bagage, met al die spullen naar het vliegveld. Een deel van de bagage inchecken voor het ruim en twee koffers en twee tassen handbagage verder. Dan al die controles, half uitkleden en tassen uitpakken en opschieten met twee kinderen om niet al te veel vertraging te verzorgen.
Het inchecken van de (ruim)bagage ging prima op Schiphol, dat schoot redelijk op ondanks de wachtrij. Daarna moest alle handbagage gelabeld worden, zwaaide we nog even naar (o)pa, (o)ma en Ton en gingen we in de rij voor de veiligheidscontrole.
Alle vesten, jasjes en schoenen uit… alles uit de zakken, riemen af. Ook een deel van de handbagage moest uitgepakt worden laptop, tab’s en mijn handtas. Kortom, best wel een gedoe, al snap ik prima dat het ook voor onze eigen veiligheid is.
Geduld, instappen en vliegen!
Na alle controles en het opnieuw aankleden liepen we richting de gate, kochten nog even wat te drinken en gingen rustig zitten. Ons vliegtuig stond helemaal vooraan, dus maakte we even een foto!
Alle stoelen waren bezet, we besloten op het randje te gaan zitten helemaal vooraan. Er bleek ruimte gebrek voor de handbagage in het vliegtuig, een stewardess kwam vragen of onze koffers in het ruim mochten. Prima wat ons betreft, scheelt ons toch weer wat mee slepen!
Niet veel later bleek dat gezinnen met jonge kinderen eerder het vliegtuig in mogen als de ‘gewone’ economy passagier dus vertrokken we vast richting vliegtuig.
Hierdoor kregen de kinderen de tijd om rustig alles te bekijken en ons plekje op te zoeken. We hadden voor beide meiden een plekje bij het raam en wij op de stoel ernaast. Toen we in het vliegtuig stapte vonden ze het nog leuk, hadden ze geduld en zaten ze relax alles af te wachten.
Bij het ‘taxiën’ van het vliegtuig richting de startbaan zagen we het thuisfront op het dek staan! Inmiddels was het toch wel spannend, de jongste vroeg dan ook regelmatig ‘Mam, vliegen we al?’.
Tijdens het opstijgen waren de meiden direct wat minder enthousiast, geen fijn gevoel. Nu weet je natuurlijk niet wat je te wachten staat, niet hoe het voelt dus de eerste ervaring is vreemd.
Eenmaal in de lucht ging het eigenlijk wel prima, met hier en daar wat dichte oren en een beetje wagenziek idee bij de jongste (ik was bang dat ze ging spugen, gelukkig viel het mee!). De landing ging wat onrustig dat voelde we allemaal, meerdere passagiers waren er niet lekker van. Conclusie van beide meiden na deze eerste vlucht was liever niet meer vliegen, helaas voor hen moeten we ook nog terug!
Wolken van dichtbij bekijken…
De reden dat we met het vliegtuig naar Parijs zijn gegaan was dat onze oudste graag de wolken van dichtbij wilde bekijken. Het was echter zo helder dat we geen wolken hebben gezien! De hele vlucht hebben we een lappendeken gezien, slechts een waas is wat we hebben gezien.
Dit was overigens wel prachtig om te zien, van bovenaf zie je zo veel dingen die ik me eigenlijk niet voor kon stellen.
De meisjes waren vooral verbaasd, hoe vaak we niet hebben gehoord ‘de auto’s en vrachtwagens lijken wel speelgoed!’.
Met de bus naar het hotel!
Net te laat kwamen we bij de Shuttle bus richting de Disney hotels, dat werd drie kwartier wachten, jammer maar het was niet anders! In eerste instantie zaten we braaf binnen te wachten tot er een hele horde mensen aan kwam en we toch maar buiten bij de bus zijn gaan staan.
Onze chauffeur bleek niet de beste te zijn, ik noemde hem gekscherend Koos Fransoos. Regelmatig stevig remmen (die gordels hadden we duidelijk niet voor niets om), in eens naar links gaan omdat er zomaar een andere auto, bus of vrachtwagen was.
Een dik uur zijn we onderweg geweest omdat er voor meerdere hotels mensen in de bus zaten. Uiteraard was ons hotel als laatste, we hadden de eer het langste in deze Magical Shuttle te mogen zitten! Maar het was het waard!
Sequoia Lodge Disney Hotel
We kwamen aan bij ons hotel waar we (weer) werden gecontroleerd, alle bagage door de röntgen scanner en toen melden bij de receptie. Bij de receptie stond een uiterst vriendelijke en geduldige dame, die hier en daar een woordje Nederlands sprak (net als meer personeel daar). We kregen onze spullen, maakte reserveringen voor het ontbijt en brachten onze spullen naar de kamer!
We pakte onze koffers en tassen uit, legde de waardevolle spullen in het kluisje en Peter ging een diner regelen in Mickey’s Café waar de meisjes verschillende Disney figuren zullen ontmoeten.
Samen met de meiden maakte ik wat foto’s op de kamer, pakte zij hun eigen spullen uit en bekeken de kamer en kwamen tot de conclusie dat het toch wel gezellig is dat ze samen in één bed mochten slapen.
Bekeken aandachtig het behang en het schilderij, alles in het thema Bambi. Vervolgens bekeken ze de opties op de tv, helaas voor hen geen Nederlandse zenders!
Toen Peter weer terug was besloten we even een rondje te maken in het hotel en vervolgens naar buiten te gaan. Waar we vervolgens alvast héél eventjes in Disneyland waren! Het was minder ver lopen als we dachten, erg fijn!
Disney Village en Disneyland
Het was, ik denk, ongeveer tien minuten lopen naar de controle bij de ingang van Disney Village, de ‘winkelstraat’ voor de ingang van Walt Disney Studio’s en
Disneyland. Voor je het winkelstraatje in mocht moesten wederom de tassen door een scan en werd je gecontroleerd, vervolgens kon je genieten van een gezellige Disneysfeer!
De meiden hebben hun ogen uitgekeken, van gekkigheid wisten ze niet waar ze
wilde kijken en brandde het geld in de portemonnee! Prachtige knuffels, nog mooiere jurken en zoveel glimmende sieraden, daar worden kleine meiden wel blij van!
Vervolgens besloten we toch een stuk door te lopen richting Disneyland, het trok als een magneet ondanks dat we bijna moesten eten zijn we toch even gegaan en vielen met onze neus in de boter!
Het was erg rustig bij de ingang en we konden snel door, de ‘Spring’ parade bleek bezig te zijn waar we een stukje van hebben gekeken waarna we al weer terug gingen naar het hotel omdat we vroeg zouden eten die avond.
We hebben in ieder geval al snel even Knabbel & Babbel en Mickey & Minnie gezien!
Heb je al wel eens gevlogen? Zou jij met het vliegtuig richting Parijs gaan?
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
Wat een belevenis allemaal. Zo’n mooi kadoo en zo geweldig voor de meiden om mee te maken. Ook voor jullie natuurlijk. Het ziet er allemaal fantastisch uit.
Hoop er ook ooit een keer te gaan.
Als het kan zou ik zeker een keertje gaan!
Wat een controles he? Maar goed ook natuurlijk, maar met kinderen lijkt het me soms best lastig.
Ik ben nu al benieuwd naar het vervolg van jullie reis.
Het klinkt nu al als een geweldig avontuur!
X
Met de kinderen (en hun zooi ;)) is het inderdaad iets minder handig die controles!
Nou heerlijk hoor, jullie hebben er van genoten.
Jammer vd wolken op de heenreis hihi maar ook wel weer mooi zo Helder inderdaad.
Klopt, het heldere weer is mooi… maar wolken is toch ook wel erg mooi!
Wat gaaf! Als de kinderen groter zijn willen we er ook eens heen.
Als het kan zou ik het zeker een keertje doen, al heb ik nu natuurlijk makkelijk praten 😉