Wat een drama!! Echt wat is winkelen met de meiden momenteel vervelend en ja, ze gaan voorlopig gewoon niet meer mee. Echt wat word ik er chagrijnig van op het moment. In elke winkel, op elk kraampje het maakt niet uit maar er is altijd iets wat leuk of mooi is dat ze willen hebben. Echt verschrikkelijk!
Met de meiden kon ik eigenlijk altijd rustig naar de stad gaan, tot dat het onlangs anders werd. Al een poosje is het elke keer iets, waar we ook komen is het gezeur dat ze iets willen hebben. Of we nu bij de bloemist, bouwmarkt of op de markt lopen altijd bedenken ze wel iets dat ze willen hebben.
Gezeur
Het is ongelooflijk maar waar, of we nu in de supermarkt, braderie of bij de slager zijn er valt altijd iets te willen. Althans volgens onze meiden, met dit keer de oudste die voorop loopt!
Braderie
Vorige week vrijdag gingen we even naar de Dickens Fair in Bennekom, werkelijk op de kraampjes stond weinig bijzonders, zeker voor kinderen. Toch slaagde onze oudste dochter erin om in het eerste kwartier al meerdere keren te zeuren over iets dat ze wilde hebben.
Op een gegeven moment heb ik gevraagd of ze op wilde houden met zeuren over het feit dat ze van alles wilde. Helaas bleef ze aan de gang, toe heb ik haar op een andere manier aangesproken… nogmaals aangegeven dat je niet alles kan kopen wat je wil. Dat ze na moet denken over wat ze wil hebben en daar dan voor zal moeten sparen, maar dat er zeker geen te dure onzin gekocht moet worden.
Action
Afgelopen zaterdag gingen we richting de Action, ik moest nog even snel wat spullen halen. Ook daar ging het weer volledig mis! “Ja, maar mam het kost maar twee euro!”, het ging om een knutsel of teken iets van Trolls. Toen ik aangaf dat het niet gekocht wordt werd ze boos, “Maar mam, we kunnen er samen mee doen… dat is toch niet duur?”.
Heb haar gezegd het terug te leggen en op te houden, dat je niet alles kan kopen wat je wil. Ook benoemde ik nog even dat het echt niet vanzelfsprekend is dat je zomaar alles kan kopen. Haar reactie was “Ik betaal het terug, echt waar”.
Ik zuchtte diep en liep weg en verzocht de meiden nogmaals het terug te leggen… we gingen zonder teken of knutsel set de winkel uit!
Benzinepomp
De man in huis moest een lampje halen voor de auto, aangezien ik niet thuis was gingen de meiden mee. Nooit had hij gedacht dat ze daar ergens om zouden gaan zeuren. Maar niets was minder waar! Er lagen knuffels die ze helemaal geweldig vinden, die wilde ze toch echt wel ‘super graag’… “Pap… ahhh we betalen het terug”.
Nu moet je weten, net als bij de meeste meisjes ligt het bed vol met knuffels en hebben ze er dus meer als genoeg! Maar toch door gaan, gelukkig heeft de man in huis voet bij stuk gehouden (is niet zijn sterkste punt). Toen hij voor een tweede keer moest gaan omdat hij het verkeerde lampje had, begonnen de meiden weer. Onze dochters zijn flink vasthoudend op het moment!
Is het de leeftijd?
Nadat ik dit ‘gezeur’ besproken had met vriendinnen, collega’s en kennissen lijkt het erop dat het ook wel wat met de leeftijd te maken heeft. Normaal wil onze jongste altijd alles hebben, nu dus onze oudste! Zij heeft nooit echt vaak gevraagd om dingen in de winkel of iets, het is echt iets van de laatste paar maanden.
Ook vergelijkt ze haar situatie steeds vaker met die van vriendinnetjes van school, dansen of zwemmen. Natuurlijk ben ik me ervan bewust dat het logisch is, tegelijkertijd moet ze weten dat elke situatie anders is. Niet altijd kan alles zomaar gekocht worden of het nu door ons of hun zelf betaald wordt.
Hoe pakken we het aan?
Normaal gesproken
Keer op keer geven we aan dat je niet zomaar alles kan krijgen of kopen wat je wil. Dat je voor bepaalde zaken moet sparen en dat je ook niet alles wat leuk is nodig hebt.
Vaak als de meiden aangeven dat ze iets ‘echt’ willen hebben geven zeg ik eerst dat ik begrijp dat ze het wel willen omdat het mooi of leuk is. Vervolgens geef ik ook aan dat het niet zomaar altijd gekocht kan worden. Dat ze er goed over na moet denken en als ze het dan echt wil het altijd nog kan kopen als je genoeg geld hebt gespaard.
Op dit moment
Sinds een tijdje neem ik de meiden zo min mogelijk mee naar de winkel, of het nu de supermarkt is of de stad. Momenteel gaat de man in huis vaak boodschappen doen in de supermarkt, helemaal alleen. Ik haal de boodschappen in de stad die nodig zijn. Niets gezellig winkelen, maar gewoon even halen wat er nodig is zonder dat er iemand mee is die van alles wil kopen.
Is het herkenbaar? Heb je deze periode ook meegemaakt?
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
Lastig zeg! Onze meiden zijn nog wat te jong voor deze fase gelukkig. De oudste laat wel vaak weten dat ze iets leuk vindt, maar accepteert het heel makkelijk als we uitleggen dat we niet alles kunnen kopen/hebben dat we willen.
Hoe oud zijn de meiden? Hier is de oudste negen, word in maart tien.
Hoe oud is jouw oudste dochter? Mijn zoon van vier is hier nu wel heel druk mee. Mijn dochter van 8 geeft wel aan wat ze zou willen hebben maar zeurt er niet om. Misschien komt het nog, wie weet…
Onze oudste wordt in maart tien, nu dus nog negen! Het is echt iets van de laatste maanden… erg vermoeiend!
Hou op schei uit! Hier ook hoor..om er gek van te worden. ” mag ik ditttttt?????” Dan koop ik het van m’n eigen geld” of ” ik wil dit echt al zo lang! Het kost maar een euro… Pfff ik word er ook gek van. Ik heb er eentje van bijna 10 en 5
Oei, herkenbaar dus! Vooral die van negen is tegenwoordig zo bezig… totaal niet grappig inderdaad 🙁