Een jaar later… corona

Hadden we het hier maar over het drankje Corona, okay… al vind ik dat ook niet te drinken! Maar goed, corona dus. Al ruim een jaar zitten we er mee. Met Corona zelf, alle regels, alle aanpassingen en beperkingen maar ook toch wat angst en onzekerheid. Niet alleen voor het virus maar ook de mensen, de situatie en wat het ons nog gaat brengen. En nu versoepelingen met click en collect en private shopping, gekke wereld!

Nooit gedacht

Een jaar geleden had ik echt niet kunnen bedenken dat we nu, maart 2021 een jaar later nog steeds te maken hebben met de gevolgen van Corona. Nog altijd werk ik thuis, nog altijd leven we met andere regels en is onze vrijheid beperkt.

Winkelen we vooral op afspraak of halen we onze online of per telefoon bij elkaar geshopte spullen op bij de deur van de winkel. De basisscholen zijn open, maar er zitten regelmatig hele klassen in quarantaine. De middelbare scholen gaan een aantal dagdelen per week naar school en hoger onderwijs zit nog altijd thuis.

Sporten? Ook daar zitten veel regels en beperkingen. Reizen met het OV als het noodzakelijke reizen zijn en iedereen wordt nog altijd gevraagd zoveel mogelijk thuis te werken. En dan… niet te vergeten met mondkapje.

Click & Collect of Private Shopping!

Click en Collect dus! Sommige winkels noemen het shoppen op afspraak “Private shopping” en ja ze hebben een punt. Want eerlijk is eerlijk, zelfs die tien minuten shoppen bij de Action voelt als een verademing. Geen paden vol karretjes en geen lange rijen bij de kassa. Zelfs in die tien minuten kreeg ik met gemak al mijn boodschappen bij elkaar!

Verder ben ik met de meiden nog bij Zoetemint geweest, een leuke kledingzaak in Wageningen. Ook op afspraak, heerlijk rustig en ontspannen rond kunnen kijken en de meiden hebben weer passende kleding kunnen scoren, fijn!

Elke zaterdag even op de markt onze kaas, nootjes en bloemen halen en verder is de supermarkt veel bezocht door de man in huis. En de Kruidvat is ook ‘gewoon’ open voor alle overige benodigdheden net als de Holland & Barrett waar ik regelmatig glutenvrije producten haal.

Maar goed, terug naar dat shoppen op afspraak en zo, best handig en relaxt! Voor ondernemers een grote strop denk ik, natuurlijk is het een begin en pakken ze dit met beide handen aan. Maar eerlijk is eerlijk, ik hoop dat alles snel weer wat gewoner kan worden.

Volgens mij kan je best “Corona verantwoord” shoppen bij de middenstand, de supermarkt lukt toch ook? Net als de drogist?

Thuiswerken

Dit is wel een dingetje, heel af en toe ga ik naar kantoor voor wat post. Dan check ik de post en scan de hele handel in. Verder werk ik dus volledig thuis en op zich is dat fijn. Ik ben ook niet van plan ooit weer al mijn uren op kantoor te gaan werken.

En toch, toch lijkt het me fijn als het straks weer verantwoord kan. Maar let op, wel als het veilig is. Ik ga nu echt niet met al mijn collega’s op kantoor zitten. Ik heb (nog) geen corona gehad dus heb ook geen antistoffen, ik wil ook geen onnodig risico lopen met twee kids die wel met veel andere in contact komen en een man die voor zijn werk contact heeft met andere.

Binnenkort komt er een nieuwe collega en we hebben gezamenlijk besloten deze collega zoveel als mogelijk online in te werken. Het wordt lastiger en we zullen een langere adem moeten hebben, meer geduld maar het lijkt ons beter voorlopig.

We hebben inmiddels gemerkt dat als er een collega wat langer uit de roulatie is dit toch veel werkdruk met zich meebrengt. Daarom maar liever voorkomen als genezen waar mogelijk.

Sporten

Dit is wel een dingetje… het kabinet zegt sporten belangrijk te vinden, vooral voor de jeugd. Ze zijn alleen vergeten dat er ook zwemmers zijn! Dom, heel dom als je het mij vraagt.

Nu zijn veel buitenzwembaden die normaal alleen in de zomer geopend zijn al hun deuren geopend voor deze zwemmers. Maar goed, voor een grote groep zwemmers is dit echt nog te koud. Zo ook voor mijn meiden en de zwemmers die in “mijn” groep vallen.

De zwemlessen gaan weer van start, helaas vallen wij daar niet onder. Ik hoop dat het kabinet in ziet dat zwemmen prima kan. Het is allemaal zo schoon en een strak protocol.

Verder wandelen we veel, ik ben weer voorzichtig gestart met hardlopen en de meiden volgen hun landtrainingen vanuit het zwemmen. Verder is het hopen dat ook onze sporten binnenkort weer mogelijk zijn.

Dat vaccin… en de vaccinatie

We wachten met smart op onze vaccinatie, al duurt het voor ons nog wel een poosje heb ik het idee. Ik geloof het kabinet niet meer als het om de planning van de vaccinaties gaat, daarnaast heb ik mijn twijfel over één van de vaccins.

Zowel Peter als ik zijn qua leeftijd nog niet aan de beurt en we hebben ook geen gezondheidsklachten die ons voorrang geven voor een vaccin.

Hoop en vertrouwen

We moeten hoop, moed en vertrouwen houden in het hele reilen en zeilen en er maar vanuit gaan dat de experts weten wat ze adviseren en doen.

Maar toch heb ik er moeite mee hoop en vertrouwen te hebben. Ik geloof dat Corona er is, dat mensen er heel ziek van worden en dat er veel mensen aan zijn overleden. Ook geloof ik dat we er zeker rekening mee moeten houden in ons dagelijks leven.

Wel ben ik van mening dat er gekeken moet worden in mogelijkheden. Ik heb er moeite mee dat al die ondernemers er zo onder te lijden hebben. De winkels al maanden dicht en weinig perspectief hebben. De jongeren, laat ze lekker wat meer… okay er mag al weer wat meer maar toch.

Ook het hoger onderwijs, dat zijn verstandige mensen ook die moeten in mijn ogen weer onderwijs kunnen krijgen en hun studie kunnen oppakken.

Tegelijkertijd besef ik me dat mensen zich dan wel moeten ‘gedragen’ en niet iedereen lijkt dat te kunnen, helaas. Zelfs regelmatig hun handen wassen is zelfs nu lastig 😉

Op naar een “normaal” leven….

Normaal dus maar even tussen aanhalingstekens, want wat is normaal? Vorig jaar hadden ze het elke keer over ‘het nieuwe normaal’, dat is natuurlijk gek… al kan ik met een aantal van dat nieuwe normaal wel leven 😉

Dat mensen op zo’n anderhalve meter van me vandaag moeten blijven, prima. Niet kussen en geen handen geven? Ook helemaal goed… die mogen er wel in blijven. Dat zijn zaken die gewoon voor intimi worden en zijn, collega’s of kennissen mogen het doen met een “Gefeliciteerd hé!” op afstand, prima idee.

Maar gewoon weer de winkel in kunnen lopen voor een broek, trui of een leuk boek. Een aantal keren per week naar kantoor en een lekkere cappuccino op het terras? Ik ben voor! Kan dan ook niet wachten.

Voor nu… geduld! Al raakt mijn geduld op, ik heb er al te lang mee gedaan denk ik 😉