Eerlijke instagram?

Eerlijke instagram of mooi gestyled en altijd vrolijk en optimistisch? Wat is jou idee daarbij? Zelf probeer ik juist eerlijk te zijn, afgelopen tijd bleek dat het niet altijd even goed gewaardeerd word! Lang niet iedereen denkt er het zelfde over, zoals verwacht maar toch.

Online zie ik toch vaak een soort van tot bijna perfectie gaande accounts voorbij komen op instagram bij andere. Ik ben zelf van eerlijk en niet al te veel filters bijvoorbeeld. Erg gestructureerd en gestyled, dus bijvoorbeeld kleur en zwart wit afgewisseld in een strak ritme of foto’s met een spreuk afgewisseld in een vaste volgorde… van mij mag je dat laten.

Dit vind ik

Eerlijkheid dat is iets wat ik wel op prijs stel, ook op sociale media. Het hoeft niet mooier gemaakt te worden als dat het is. Natuurlijk begrijp ik dat je als je model bent, een stylemagazine of iets hebt dat je een feed hebt die gestyled is.

Maar toch… als een leuk privé account hebt of als je account een uit de hand gelopen hobby is, dan hoeft dat van mij echt niet. Ik ben gek op de accounts waarop alles niet zo strak is, geen filtertje over elke foto, geen vaste structuur van bijvoorbeeld het plaatsen van drie foto’s tegelijk over hetzelfde onderwerp.

Ook de stories, het hoeft niet allemaal koek en ei te zijn. Filters in stories verbaas ik me ook met enige regelmaat over. Het gras is zo groen dat het onmogelijk is of de benen zijn zo bruin dat ik me afvraag waar ze in heeft gelegen…

Het mag best echt zijn, het leven is nu eenmaal geen rozengeur en maneschijn. Tenminste bij ons niet… dus ook mijn account niet.

De perfecte instagram account

Er zijn mensen die echt alles goed in orde lijken te hebben, goed gestyled, mooie foto’s, top gezinnetje, perfecte relatie(s), altijd leuke dingen en nooit geen issues, alles lijkt vanzelf te gaan.

Ik geloof hier niet in… perfect zal wellicht bestaan, maar niets is 100% perfect. Wat ik erg kan waarderen is een account met mooie foto’s, zonder al te veel filter, maar wel een verhaal, ook de shit van het leven mag voorbij komen, kortom een goede mix van het leven. Zo’n feed is wat mij betreft pas echt perfect!

De rommelige huizen, de chaos in de stories en sommige foto’s ik kan daar dus echt van genieten. Heerlijk, niet alleen bij mij is dat dus zo 😉

Mijn instagram ervaring

De afgelopen tijd plaatste ik twee keer een hele heerlijke foto met tekst, daar kwamen onwijs veel reacties op. Leed en verdriet trekt nu eenmaal aan mensen. En eerlijk? Daarvoor plaatste ik het niet, ik was gewoon oprecht teleurgesteld en de andere keer voelde ik me gewoon erg rot.

Ik plaats het dan al met een dubbel gevoel, juist omdat ik voor het echte ben op sociale media… alles hoeft niet fijn en blij te zijn, zo is het leven niet. En toch geeft het me de twijfel, zal ik het plaatsen of niet?

De reacties….

Natuurlijk kwamen er gewoon ook veel lieve en leuke reacties, maar er zaten ook een aantal “pareltjes” tussen…

Die pareltjes zijn dus eigenlijk de minder leuke reacties, sommige mensen zullen het niet heftig vinden en sommige zullen denken is dat alles? Ja, dat kan… maar voor mij voelde het dus echt als onaardig.

Reacties als “Stel je niet aan, het is niet erg”, “Je hebt geen reden tot angst, overdrijf niet”, “Je rot voelen? Echt je spoort niet”, “Fuck you, jij bent gek” en “Wat doe je overdreven dramatisch, je moest eens echt iets meemaken”. De rest heb ik niet meer gelezen, ik was er klaar mee 😉

Goed… nu weet ik, er zijn mensen die altijd ergere dingen meemaken. Uiteraard! Maar dat wil niet zeggen dat ook ik een rotperiode kan hebben. Volgens mij heeft iedereen dat wel eens.

Mijn gevoel en mening daarbij

Als ik dan naar die berichtjes kijk, en de bijbehorende mensen denk ik… hoe dan? Ik beken maar direct, ik heb de reacties weg gemikt en de mensen geblokkeerd… ik was er chagrijnig van.

Goed terug naar die accounts en de mensen die dit plaatste, dan kom ik er achter dat bij een aantal van deze mensen juist alleen maar drama online staat… dus dacht ik, hebben zij zelf alleen het recht om een baal bericht te plaatsen?

Of de berichtjes die me het gevoel gaven dat mijn leven een soort van perfect is en ik niet mag zeuren? Als dat het idee is dat ze hebben vraag ik me af of ze ooit serieus mijn stories en feed hebben bekeken. Er is heel wat shit gepasseerd de afgelopen jaren.

Loslaten

En ja… ik moet dat loslaten ik weet het en toch bedenk ik me bij elke post, moet ik dit wel doen of niet? Of zal ik dit wel plaatsen want dan vragen mensen waarom en moet ik iets uitleggen, heb ik daar zin in?

Of het plaatsen van een foto eerst alles opruimen voor ik de foto maak.. ik begin er niet aan, maar ik denk dan dus al snel “laat maar”. En dat terwijl ik instagram een erg kan waarderen en er nog altijd veel plezier uit haal.

Tegenwoordig ben ik wel aardig gul met verwijderen van volgens en het blokkeren van volgers, ongeloofwaardige accounts, vage buitenlandse gasten met tien berichtjes in een dag, maar ook van die iets te perfecte buitenlandse accounts… hup verwijderen en blokkeren die handel 😉

Insta is als het om sociale media gaat toch nog altijd wel mijn grote liefde, ik kan echt uren foto’s en filmpjes kijken.. het plaatsen ben ik minder fanatiek in geworden het afgelopen jaar, teveel gebeurd. Ach misschien komt het ooit weer!

Kortom, ik waardeer instagram enorm… maar wel als het “echt” is!