Het is de eerste dag van het nieuwe jaar, daarmee is 2017 definitief voorbij! Een bijzonder, leuk, maar ook best wel stevig jaar voor ons… misschien wel vooral voor mijzelf. Een jaar waarin er echt van alles is voorbij gekomen, van heel veel leuke dingen tot verschrikkelijke rotdingen! Om maar even wat te noemen, onze vakantie naar Portugal… super gaaf en bijzonder! Maar er zijn ook situaties waar ik er verschrikkelijk doorheen heb gezeten dit jaar. Het hoort er allemaal bij. We hebben 2017 gisteravond samen met vrienden afgesloten, we kijken uit naar dit nieuwe jaar!
Dit artikel, deze persoonlijke blog wil ik graag positief afsluiten… dus ik begin met de minder leuke dingen. Ik moet toegeven dat ik niet alles ga benoemen, waarom niet? Niet alles gaat de hele wereld iets aan en niet alles is geschikt om openbaar op internet te zetten. Sommige dingen zijn voor vrienden en bekende niet leuk om te lezen, laat staan voor mijn eigen gezin.
2017: De minder leuke dingen
Oog voor mezelf
In 2017 kreeg ik meer oog voor mezelf, maar dan vooral voor de negatieve dingen. Veel ‘dingen’ aan mezelf kon ik niet meer zo goed waarderen. Ik ben (te) snel teleurgesteld, te snel goed van vertrouwen en zeg te vaak ja en loop mezelf voorbij.
Vaker als me lief is ben ik met mensen in discussie, ik ben eigenwijs en leg zaken niet snel naast me neer. Neem een training die ik (en de rest van mijn collega’s) min of meer verplicht moest volgen. Het bracht me echt in tranen en ik kon er helemaal niets mee. Het was frustrerend, het was een punt waarop ik brak. Maar ook het punt waarop ik bepaalde zaken op het werk minder hoog op mijn prioriteitenlijstje plaatste.
Ogen, te dik en niet fit
Ziek ben ik zelden, maar ik heb veel last van hoofdpijn. Wat blijkt? Mijn ogen hebben altijd al een afwijking gehad en daar komen ze naar 36 jaar achter. Lastig, maar daar moest wel wat gebeuren! Die bril die ik krijg daar heb ik last van, na ruim zes weken heb ik nog het idee dat het niet klopt! Ondanks dat de brilsterkte echt klopt met wat de specialist heeft voorgeschreven kan ik er niet aan wennen.
En verder? Ik ook gewoon te dik, ik moet gewoon gaan afvallen! Met mijn geringe lengte en dit gewicht gaat mijn lijf straks protesteren. De conditie is bagger, een trap oplopen zonder buiten adem te zijn lukt gewoon niet meer en ik besef me dat er iets moet gebeuren. Ondanks verschillende pogingen heb ik er niet genoeg aan gedaan om het beter te maken.
Zorg en strijd
Ook ben ik vaak met (semi) professionals in gesprek als het gaat over de zorgen van één van onze dochters. Er zijn dit jaar weer nieuwe dingen boven water gekomen en daar moest dit jaar een oplossing voor worden gezocht en dat was of eigenlijk is lastig! Een moeilijk en lastig proces van regeltjes moet doorlopen worden. Passend onderwijs, logopedie, dyslexie alles wat betreft de spraak en taal ontwikkeling passeert weer de revue.
Vrijwillgerswerk
En dan, een van mijn vrijwilligers baantjes heb ik aan de wilgen gehangen! Niet omdat het niet meer bij me past en niet om dat ik het echt niet meer leuk vind. Maar wel omdat er respectloos met de vrijwilligers en medewerkers wordt omgegaan, het is erg jammer! Maar het is verleden tijd en er ontstaat daarmee ook wat meer rust, dat is dan wel weer positief!
Materiële zaken
Meerdere keren ellende met de auto, altijd zonde van het geld. Wij hebben wat dat betreft eigenlijk altijd pech met auto’s. Of we hem nu nieuw zonder een enkele kilometer op te teller de garage uit rijden of een oudere auto, er is binnen afzienbare tijd ellende mee. Noem het een ‘gave’!
Nog niet zo lang geleden crashte mijn laptop, zonder kan ik eigenlijk niet. Ik werk voor mijn werk ook met enige regelmaat thuis, daarnaast doe ik het werk van de Speelgoedbank op mijn privé laptop en uiteraard mijn blog en dat wat ik daarnaast nog doe voor andere ondernemers. Kortom, toen de laptop de geest gaf hadden we geen andere optie als een andere laptop aanschaffen.
2017: De leuke en fijne dingen
Er op uit!
We hebben heel veel leuke dingen ondernomen dit jaar, veel meer als dat we normaal gesproken zouden doen! We hebben dus echt niet te klagen over het aantal uitstapjes en vakanties het afgelopen jaar! De consequentie is wel dat de spaarpot nu leeg is.
We begonnen in maart met een uitstapje naar Duitsland, voor mijn blog gingen we naar Sea Life en het Lego Discovery Centre! In het voorjaar gingen we redelijk onverwacht een lang weekend naar zee! Dat verzetje hadden we even nodig en door het lenen van de camper van mijn grootouders was het ook mogelijk om ‘zomaar’ even weg te gaan!
We gingen deze zomer ‘helemaal’ op vakantie naar Bennekom, bij mijn opa en oma, dat was leuk en we hebben veel gewandeld. Het was heerlijk om gewoon even weg te zijn al was het maar tien minuten van huis. Tijdens de herfstvakantie gingen we op vakantie naar Portugal, voor het eerst in ons leven waren we in Portugal met ons gezin. Het is daar prachtig en wat was het heerlijk… natuurlijk wel veel te kort!
Naast de vakanties gingen we er ook regelmatig op uit, we gingen bijvoorbeeld naar de Passiflora hoeve, Julianatoren, Kasteel de Haar, Veiligheidsmuseum PIT en we zijn regelmatig naar de bioscoop geweest!
Vrijwilligerswerk
Naast het neerleggen van een functie heb ik me bij twee andere vrijwilligers jobs beperkt. Ik doe niet alles meer en doe dat waar ik me goed bij voel. Ik laat het allemaal wat meer los en ik merk dat het me rust geeft. Mijn inzet beperken heeft een positief effect voor mijn zin in het vrijwilligerswerk.
Zorg en strijd
Na langere tijd aan het touwtrekken te zijn lijkt er licht aan het einde van de tunnel en komt er zorg voor onze dochter. Helemaal ‘hard’ en vastgesteld is het niet, maar ze hebben toegezegd dat het goedkomt en daar hou ik aan vast. Helaas is nog niet alles geregeld en is er nog een hele hoop te doen, maar hé er zijn vorderingen… jaja ik probeer het positief te bekijken!
Me, myself and I …
In juni besefte ik me dat er echt meer moest gebeuren wilde ik me weer beter gaan voelen. Wilde ik mezelf weer kunnen en willen zien in de spiegel. Weer op de weegschaal durven staan en voordat ik weer een ‘normale’ kledingwinkel in zou kunnen en ook ‘hippe’ kleren aan zou durven. Die weegschaal sloeg door, ook al wist ik dat mijn gewicht aan het toenemen was. Op een gegeven moment is het besef er!
Ik ging vanaf half juni wandelen, alleen maar wandelen en dan het liefst alleen met een muziekje in mijn oren. Heerlijk! Maar goed dan is het mooi weer en dan is lopen leuk, ik ken mezelf en wist dat het op een later moment lastiger zou worden. Het lopen gaat best goed en ik ga ik september zelfs af en toe een stukje ‘hardlopen’, nou ja meer joggen of hobbelen. Dat doe ik nog steeds, al ga ik nu in de winter minder vaak. Ik loop niet graag in de kou en alleen in het donker ook niet. Wel ben ik ook gaan dansen, nou ja… tapdansen!
Het gewicht zakt en mijn conditie wordt beter, ik pas weer in een ‘gewone’ kledingmaat en ik voel me beter. Nu hopen dat het door gaat zetten en ik er volgend jaar nog wat kilo’s af krijg en er conditie bij krijg!
Zo, dit zijn in wat teveel woorden mijn blije en minder blije puntjes over 2017!
Rest het mij om jullie allemaal een heel fijn, gelukkig, gezond en blij 2018 te wensen!!
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
Wat een leuk overzicht zo! Fijn 2018 gewenst.
Eigenlijk een heel mooi jaar. Wat fijn ook dat je door je taken beperking meer plezier hebt in je vrijwilligerswerk. Als ik mij niet gewaardeerd voel zou ik er ook snel klaar mee zijn.