Vorige week zaterdag heb ik weer wat kunnen afstrepen van mijn bucketlist. De musical Evita kwam in Enschede. In 2007 heb ik deze musical ook gezien na het bloedstollende ‘op zoek naar Evita’. Toen heeft deze musical zoveel indruk gemaakt op mij dat ik, wanneer hij ooit weer in Nederland zou komen, ik heel graag zou willen gaan. En hij kwam en nog wel in mijn stad. Zoals jullie weten laat mijn gezondheid het de laatste tijd een beetje afweten dus ik had me er eigenlijk al bij neergelegd dat deze activiteit niet van mijn bucketlist werd afgestreept. Maar niets is minder waar. Hoera voor rolstoelplekken in het theater en de fantastische begeleiding en flexibiliteit van het Wilminktheater.
Het verhaal van Evita
Evita is een musical van Andrew Lloyd Webber en Tim Rice. Deze twee musicaliconen creëerden onder andere Jesus Christ Superstar, The Phantom of the Opera en Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat. Dan weet je het wel, je gaat kijken naar een indrukwekkend musical en dito verhaal.
Evita gaat over Eva Duarte, een jonge vrouw van eenvoudige komaf, die met behulp van een tango zanger haar benauwde kleine dorp verlaat en haar kansen zoekt in de hoofdstad van Argentinië, Buenos Aires. Eva is van plan actrice te worden en oneerbiedig gezegd, neukt ze zich omhoog. In 1944 loopt ze kolonel Juan Peron ‘per ongeluk’ tegen het lijf. Ze werkt zijn minnares de deur uit en twee jaar later is Eva de first lady.
Eva, ook wel liefkozend Evita genoemd (wat iets betekent in de trant van Evaatje) merkt de verdeeldheid. Het volk houdt van haar, de elite haat haar. Ze wil de macht overnemen van Peron en geeft aan vicepresident te willen worden. Juan is het daar niet mee eens en dus begint Eva een stichting voor de armen. Ze deelt geld uit voor de wensen van haar bevolking en zo scharen er steeds meer mensen zich achter Evita. Tot haar lichaam het door de stress en haar ziekte begeeft. Nog één keer spreekt ze haar volk toe om op drieëndertig jarige leeftijd te overlijden aan de gevolgen van kanker.
Op weg naar het Wilminktheater
Daar gingen we dan op naar het Wilminktheater. Nog steeds heb ik een afgrijselijke hekel aan die rolstoel. Maar ik weet ook dat hij mijn sleutel is naar vrijheid en dus duwde Martin mij rond. Zat ik bijna vast in de spoorrails (gelukkig was de trein net geweest, hihi), kwam ik natuurlijk weer bekenden tegen die mij nog nooit hebben gezien in een rolstoel, stond ik onder het bordje wc voor invaliden, waardoor ik een paar keer hoorde ‘nee die wc is voor gehandicapten 😉 en mocht ik plaats nemen in een aparte lounge voor invaliden. Maar om eerlijk te zijn wat was dat fijn. Minimale prikkels en geen starende blikken. Iedereen zat immers in een karretje ;-).
Huuln, huuln, huuln
Wat was het mooi, van de eerst noot tot het laatste liedje heb ik intens genoten. Oké ik beken, ik heb ongeveer ook de helft van de musical zitten huilen. Niet alleen omdat ik zo ontzettend dankbaar ben dat ik toch kon gaan, maar als je de stemmen van René van Kooten en Brigitte Heitzer hoort dan kun je alleen maar kippenvel krijgen.
Daarbij is het verhaal ook heel erg mooi. Wij zeiden al tegen elkaar, was Evita nu een slecht mens of niet. De weg die ze bewandelt is er één gericht op haar zelf. Toch is ze ook immens populair bij de arme bevolking van Argentinië. En om eerlijk te zijn kan ik alleen maar heel veel bewondering hebben voor Eva, de weg die ze bewandelt is dan niet de meest sjieke manier, maar ze verwezenlijkt wel haar droom en zorgt goed voor haarzelf. Op mij heeft ze een grote indruk gemaakt.
Ga dat zien
Ik kan je dan ook echt aanraden om deze prachtige musical vol dans, zang, emoties en talent te gaan zien. De aankomende tijd speelt Evita nog onder anderen in Drachten, Lelystad, Amsterdam, Breda, Almelo. Bezoek Evitademusical.nl en kijk of deze fantastische musical ook bij jou in de buurt komt.
IIk ben zeer benieuwd wat je er van vindt en of je al geweest bent.
Hoi! Ik ben Maureen, ik woon samen met mijn man en onze tweeling en zoals je weet… alle wijzen komen uit het oosten ;)! Ik ben dol op lezen, schrijven, bakken, koken, winkelen, zwemmen en dan het liefst met nagellak op (dan voel ik me net een zeemeermin).
Een leuk weetje, ik heb een grote voorliefde voor vintage jurkjes met petticoat. Voor ik ziek werd 2,5 jaar geleden werkte ik vol overgave en passie als pedagogisch en beleidsmedewerkster in de kinderopvang. We zijn dan hier thuis ook graag creatief bezig en knutselen er gezellig op los.
Jaa, ik ben de vorige keer, in 2007 geloof ik, geweest, zo mooi!
Jenn onlangs geplaatst…Onze mini-vakantie in foto’s
ja he, al moet ik zeggen dat het nu echt anders was. Veel dingen zijn vernieuwd. Maar die muziek en zang. Kippenvel