Het is bijna een jaar geleden dat ik hier überhaupt over schreef. Er is veel gebeurd in de tussentijd maar daar ga ik niet alle details van delen, dan wordt het niet bepaald leuker op om te lezen! Maar ja, Fitter worden dat is nog altijd een doel, al loopt het (uiteraard) weer helemaal anders als gedacht, gehoopt en gepland!
Fitter worden…
Mijn wens is nog altijd om fitter te worden, waarom dat zo blijft? Geen idee… ik blijf het gevoel houden dat ik er nog lang niet ben. Dit blijkt ook wel uit de redenen waarom ik soms gewoon niet kan hardlopen of een stap terug moet doen.
Net als vorig jaar heb ik nog altijd niet echt een plan, ik had een nieuw doel… de halve marathon. Maar die is uitgesteld naar 2022 en voor mij maar goed ook, ik zou het nu toch echt niet kunnen.
Ik blijf voor nu maar bewegen en sporten, meer kan ik ook gewoon niet doen. Verder blijft het uiteraard van belang wat ik in mijn mond stop, maar goed dat is voor iedereen van toepassing.
Hoe gaat het nu?
Nu op dit moment? Ach zo dubbel allemaal! Fitter worden door hardlopen gaat hem nog altijd niet lukken. Al gaat het gezondheid technisch nu best aardig!
Elk jaar tussen oktober en maart is het gedoe met mijn vitamine D dat blijft een dingetje. En ja, daar word ik moe van, maar ik weet dat gaat weer over.
Verder heb ik afgelopen jaar wat gedoe gehad met mijn darmen, dusdanig dat ik in het ziekenhuis kwam voor onderzoeken en dergelijke. Duidelijk is gluten sensitiviteit en verder heb ik toch snel onrustige darmen bij (voor mij) onjuiste voeding en stress.
Dus nu op dieet, althans we zijn aan het kijken op welke voeding mijn lijf wel of niet op reageert en wat die klachten dan zijn. Maar ook wat is dan acceptabel en wat niet?
De fysio
Inmiddels ben ik afgelopen jaar weer behandeld door de fysio hier in Wageningen, maar nu terechtgekomen in het ziekenhuis bij de fysio. We hopen dat het wat op gaat leveren alle oefeningen.
Het doel is om mijn heupen, bekken en bekkenbodem sterker te maken waardoor mijn onderrug en billen (hopelijk) minder klachten gaan geven en de rest van mijn rug daarmee ook stabieler is.
Hoe dit “issue” is ontstaan? Nou ja… ik ben hypermobiel en ondanks dat ik het idee heb dat het vele malen minder is heb ik daar blijkbaar last van. Heb daardoor ook tijdens de zwangerschap wat problemen beleefd op dat vlak en door complicaties tijdens de tweede zwangerschap is er het één en ander beschadigd geraakt daar beneden.
Enigste optie is oefenen, sterker maken en hopen dat, dat voldoende helpt! Dus daar gaan we voor!
Sporten! In beweging blijven
Hardlopen
Ja, hardlopen is dus een dingetje. Tot het voorjaar ging het prima en bouwden we keurig op naar een halve marathon. En tja, toen was er Corona en werd mijn halve marathon uitgesteld.
De zomer rommelde we wat door, ik trainde op schema wat kortere afstanden. Tot mijn darmen aan klooien gingen ik mijn lijf op de rem ging. Althans, ik bleek van de pijn in mijn buik zo kom te zijn gaan lopen dat onderrug, billen (SI gewrichten) en heupen overbelast zijn geraakt.
Twee maanden niet hardlopen en alleen sportschool volgde, ik fietste overal naar toe en drie tot vier keer per week naar de sportschool. Uurtje loopband heuvelop en een minuut of veertig core en kracht training.
Eind oktober begon ik weer met hardlopen, althans opbouwen want mijn “hardloopconditie” was ver te zoeken! En dat ging best aardig tot zo’n kleine twee weken geleden. Ik kon niet meer naar de sportschool, deed thuis wel oefeningen maar het leek onvoldoende voor mijn lijf.
Overleg met LaCoach leverde onlangs het plan op, hardlopen voor je lol… geen schema en als je het niet kan loslaten ook geen (sport)horloge. En twee uurtjes per dag wandelen, zien of dat helpt om je rug sterker te maken.
Dansen
Dansen, helaas! Urban bleek voor mijn lijf geen succes… daarnaast, ik had door de volle groep er te weinig plezier aan!
Het tappen had ik wel graag willen blijven doen, maar door mijn werk en vrijwilligerswerk lukte het me niet om de vastgestelde lestijd te gaan dansen. Jammer dus!
Sportschool
Op advies van mijn coach en de fysio dus naar de sportschool, de eerste weken vond ik het vreselijk. Wat een drama dat zeg! Maar naar mate ik wat langer bezig was ontdekte ik dat het toch eigenlijk wel weer lekker is.
Meters en hoogtemeters maken op de loopband, daarna kracht/spier oefeningen om vervolgens weer lekker op het fietsje naar huis te gaan! Stiekem best fijn!
Nu we weer in de lockdown zitten merk ik, dat ik zelfs de sportschool mis. Het lopen op de band wordt gemist door mijn lijf, tenminste dat denk ik dat die hoogtemeters echt helpen in mijn rug en de spieren.
Als we weer mogen… dan sta ik te poppelen om een afspraak in te plannen!
Mijn gewicht
Eeuwig dilemma! Ik woog dus begin van het jaar zo’n 69 kg. Na “minder goede” bloedwaarden wilde de huisarts en internist dat ik zo ongeveer 74 kg zou gaan wegen, dat een poosje blijven en dan weer bloedprikken en zien of alles beter zou zijn.
Helaas bleek dit niet te werken, shit dus… voor niets in twee maanden die vijf kilo erbij! Nu er weer af, dat is een groter issue!
Ik viel weer af naar de 71 kg, toen ik startte op de sportschool kwam ik weer aan tot 73 kg en nu weeg ik nog altijd tussen de 72 en 73 kg, helaas!
En ja, ik mag niet klagen als ik zie waar ik vandaan kom, in 2017 begon ik met mijn “fitter worden” project, met een gewicht van 92,8 kg. Onlangs kwam ik er achter dat dit nog niet eens het zwaarste gewicht is dat ik heb gehad, vermoedelijk is dat meer als 100 kg geweest.
Ik ben niet gestart met lijnen of een dieet maar bewegen en kiezen voor de gezondere opties. Vanaf 2017 tot januari viel ik 23,8 kg af, in januari 2019 woog ik 69 kg en ook eind 2019 was dat mijn gewicht. Helaas voor mij nu niet meer…
Het doel is toch echt om weer rond die 70kg te komen, al is mijn einddoel nog altijd 66 kg. Of het me ooit gaat lukken? Nee… ik vermoed van niet, maar ik moet toch een doel stellen niet waar?
Wat ik als een ‘frustratie’ ervaar is dat ik volgens de statistieken nog altijd te dik ben.
Doel
Mijn doel is dus nog altijd fitter worden en minder gewicht! Echt weer onder die 70 kg en eigenlijk zelfs naar de 66 kg.
Ik blijf op papier en voor de rest van de wereld toch “te zwaar”. Ik vrees dan ook dat ik altijd ‘te dik’ zal zijn, als je bedenkt dat ik volgens de BMI berekening tussen de 46 en 63 kg zou moeten wegen. Mijn BMI is dus nog altijd te hoog en zou tussen de 18,5 en 25 moeten zijn.
Als ik dit bespreek met mensen zeggen ze meestal “Jij bent gek, vel over bot ben je dan… je bent nu al slank.” Maar serieus, nee, ik ben niet slank, het kan beter! En die tijd komt, al is het over 5 jaar 😉
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
Geef een antwoord