Oud en nieuw, iedereen viert het op zijn manier. Wij vieren het meestal met vrienden. Het jaar waarin de tumor verwijderd is, hebben we bewust gekozen om het met vrienden te vieren in een kleine setting. De pijn, de angst, de blijdschap en dankbaarheid buitelden over ons heen. Van groot geluk naar intens verdriet, het is fijn als al deze emoties naar buiten mogen. Dat je je zo veilig voelt dat dat ook kan. De overgang van 2015 naar 2016 vierden we dan ook met een bevriend stel en hun 2 kinderen. lekkere hapjes, vuurwerk, spelletjes, een lach maar zeker ook een traan. Deze jaarwisseling werd weer gezamenlijk gevierd.

Opa baard en oma vlinder

En ook dit jaar beloofde oud en nieuw een beladen jaar te worden. 3 september kregen we te horen dat de vader van deze vriendin was overleden. Wat een intens verdriet en zo herkenbaar. Ik was 17 jaar toen mijn moeder overleed en er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk.

Bij ons thuis wordt ze oma vlinder genoemd. Vooral in de zomer rennen de kinderen geregeld achter een vlinder aan en roepen haar naam. Onze dochter is ook vernoemd en ondanks dat ze oma nooit heeft gekend merk je dat haar klik met oma vlinder bijzonder sterk is.

Ik wilde dan ook graag dat we de opa van de boefjes van onze vrienden en mijn moeder konden eren. Maar hoe? Opeens had ik een geniaal plan. Heb ik geregeld hoor, is niets nieuws 😉 samen met mijn little shopping Queen ben ik op pad geweest. We hebben sterren glitter stickers gekocht, vlinder plakkers, glimmend tape en etiketten. En mijn man zijn vuurwerkbudget werd geplunderd ;-).

Zes prachtige vuurpijlen

Toen ik de kinderen vertelde wat ik van plan was, waren ze gelijk plannen aan het maken. De jongste van mijn vriendin kon al zelf zijn naam schrijven en deed dat vol overgave. Hij heeft zijn vuurpijl vol tape en glitters geplakt. De oudste werd wat stiller en ging vol passie aan de plak en aan het schrijven.

Onze kinderen wisten al wat we gingen doen. Ze hadden hier thuis al bedacht wat ze op de vuurpijl wilde schrijven maar aangezien ze net zo wispelturig zijn als mama veranderde het natuurlijk nog wel. De kinderen hebben super goed hun best gedaan om mooie pijlen te maken en het resultaat was ook prachtig.

Mijn vriendin en ik hebben er ook een gemaakt. Wat een bijzonder moment om dit samen met elkaar te mogen doen. De zes vuurpijlen lagen te pronken op de tafel en met zijn allen hebben we ze een voor een afgestoken, de een zwaaide uitbundig daag vuurpijl en mijn dochter die perse als laatste wilde, maakte zich wel zorgen of oma hem wel kon lezen en of hij wel bij haar terecht kwam.

Daaaag 2017, welkom 2018

Samen hebben we zo een verdrietig jaar afgesloten, op een mooie symbolische manier. Ik weet zeker dat opa baard en oma vlinder genoten hebben van de mooie kunstwerken en kleuren. De rest van het jaar dragen we ze in ons hart en komen we ze vast weer ergens tegen. Immers wat je in je hart draagt verlies je niet!