Gezinsuitbreiding! Ja echt!

Ja echt! Het is er toch van gekomen, eerst veel discussie… wel, niet of misschien toch? Uiteindelijk was daar het toeval van een zwangere kat bij een vriendinnetje van onze oudste en de wens voor een kat! Na een paar weken ‘wennen’ mocht het toch van papa… een kitten! Eindelijk was de kogel door de kerk en nog geen dag later werden de kittens geboren. Een zwart met wat wit katten beestje en een tijgertje met wit, nu de grote vraag welke gaat het worden?

We hebben de eer dat we regelmatig mogen komen kijken. Het gezin waar ons kitten opgroeit woont slechts een paar straten verderop! Minimaal één keer per week gaan we er even heen!

Ukkies, kijken en kiezen

Wat is dat lastig! In eerste instantie ging onze voorkeur uit naar een katertje, al snel ging de voorkeur van de man en mij uit naar het tijgertje. De voorkeur van de meiden lag bij het zwarte kitten, aangezien zij mochten kiezen hadden ze eigenlijk al vanaf dag één de donkere in hun hoofd.

We besloten dat ze er echt nog even over na moesten denken en even moesten kijken hoe de kittens het zouden doen en of het over een weekje of twee nog zo zou zijn. Toen de kittens twee weken waren besloten we dat hoe dan ook de donkere bij ons zou komen wonen. Het kitten dat de kinderen al vanaf dag één graag willen hebben.

Of die kleine nu een mannetje of een vrouwtje zou zijn maakte helemaal niet meer uit, we zouden wel zien!

Hoe gaat de nieuwe aanwinst heten?

Lastig! Hoe ga je de kat noemen… er was één naam die door de keuring kwam… maar die naam is al in gebruik voor een hamster. De meiden zeiden dat kan niet want zo heet de kleine hamster al, toen heb ik maar even uitgelegd dat de hamster een jaar of twee leeft en een kat wel twintig kan worden.

Ons kitten heet Cooper, de hamster heet mini Cooper… tja je moet iets 😉 Waarom Cooper? Onze oudste is gek van Mini Coopers. En tja dan is Cooper natuurlijk wel erg leuk als naam voor je kat!

Enne wanneer komt die nu bij ons wonen?

Ergens in de week na 15 november, afhankelijk van hoe de kittens en moeder poes het doet. Gaat het goed en is ze er klaar mee wat eerder en anders wat later. We kijken gewoon even aan wat het beste uit komt voor alle partijen.

Al een aantal weken hebben we een krab en klim meubel(tje) in huis, een mandje, speeltjes, snoepjes, een reismandje en een kattenbak. Binnenkort maar eens navragen welk voer ze nu (gaan) krijgen en aan welk kattengrit ze gewend zijn. Dan halen we dat ook nog even en dan zijn we er zo goed als klaar voor! Kom maar op!

Maare jullie hadden toch ooit katten?

Ja, dat klopt… toen de oudste een jaar of anderhalf was bleek zij erg allergisch voor de huidschilfers van de katten en we hadden er vier. De dermatoloog adviseerde toen de katten apart te zetten en te kijken of het dan minder werd en dat werd het. Kortom, ze kon er echt niet tegen… zodra de katten weer bij haar kwamen ging het mis. De testen toen gaven ook aan dat ze er echt niet tegen kon.

Nog niet zo lang geleden is ze opnieuw getest en hebben we haar regelmatig met katten in aanraking laten komen… zowel het ‘echte’ testen ging prima zonder reacties als de allergie testen geven aan dat ze er (tegen verwachting in) overheen is gegroeid!

Ergens doet het pijn dat we onze oude liefdes niet meer hebben en het nu, acht jaar later wel weer kan. Aan de andere kant, zij hebben alle vier een mooi plekje gekregen en drie van de vier katten leven nog en hebben een fijn leven.

Nu gaan wij één kitten een leuk plekje geven in ons gezin, wij hebben er zin in!

Hebben jullie huisdieren? Zo ja, wat hebben jullie en hoe heten ze?