Onze meiden hebben echt helemaal niets, ze zijn zo zielig… ze hebben tegenwoordig een heel assortiment omslagdoeken en poncho’s. Mocht ik weer eens nieuwe wol scoren dan gaat er voor de helft van de tijd wat van die bollen (meestal de mooie kleurcombinaties Fenna wol van de Wibra) op aan iets voor de meiden.
Dit keer was het mijn oudste dochter die één van de bolletjes Fenna had gezien en toch echt een poncho wilde van die ene kleurencombinatie. Daarnaast was het verzoek om de poncho lekker groot te maken dat haar armen er ook helemaal onder zouden zitten, nou dat is gelukt!
Sterker nog, ik vind de poncho te groot, dochterlief niet “hij is prima mam!” Heb na het maken van deze foto;s nog wel een stuk eraan gehaakt bij de hals zodat die mooier aansluit.
Inmiddels haak ik deze poncho uit mijn hoofd en heb ik geen patroon meer nodig, maar ooit heb ik het patroon gevonden op Le monde de Sucrette’s blog.
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
2 comments
Die zijn wel leuk en warm 🙂
Knap hoor dat je dat zo kunt maken!