Zeven september was het dan eindelijk zover, de dag waar de tweeling al weken naar uit had gekeken. Een middag happy car kids via SIZ jonge mantelzorgers. Wat dat inhoudt? Een middag vol gezelligheid, lekkers en heel veel mooie, stoere en snelle auto’s . Speciaal georganiseerd voor kinderen, waarvan een vader, moeder, broertje of zusje ziek is of een beperking heeft. Of zoals het genoemd wordt voor jonge mantelzorgers. En dat zijn onze kinderen ten voeten uit met hun zieke moeder.
Heel veel vrijwilligers bij Happy car kids
De eerste keer dat de tweeling mee deed aan de Happy car kids waren er rond de vijfentwintig super toffe auto’s, dit keer stonden er vijftig auto’s klaar. Heel bijzonder, want deze mensen stellen allemaal hun te snelle auto ter beschikking en werken allemaal belangeloos mee.
Dit jaar was het de zevende editie van de Happy car kids, die vol liefde en passie opgezet is door Edith en haar dochter Dominique. Ondertussen is de hele familie en vriendengroep opgetrommeld om deze activiteit vlekkeloos te laten verlopen.
Er zorgen mensen voor de koffie en thee, weer andere mensen regelen het verkeer, er zijn mensen die ons een warm welkom gaven en weer andere mensen zorgden dat het juiste kind bij de juiste rijder wordt ingedeeld. Heel bijzonder om te zien hoeveel vrijwilligers onze’ jonge mantelzorgers een warm hart toe dragen.
Stoere en hele snelle auto’s
Om half één gingen we in onze gewone Peugeot 5008 op weg naar Goor. De kinderen wisten bij aankomst niet waar ze moesten kijken wat een toffe auto’s. Van Ferrari tot Volkswagen busjes (je weet wel die van mega mindy) en van dikke BMW’s tot Porsches. Echt het walhalla voor elke auto liefhebber. Sophie mocht in een heuse Porsche (met een paard erop, dus Sophie voelde meteen een klik met de auto) en Ruben mocht in een Landrover.
Terwijl alle kinderen een plekje kregen toegewezen begon het onmeunig te hozen. Niet te regenen maar te hozen. Had ik eindelijk sinds weken weer een beetje werk van mijn uiterlijk gemaakt kregen we dit. Uiteindelijk had iedereen een plekje gevonden in de auto, of onder een afdakje en wie stonden er gezellig tussen de auto’s onder een parapluutje jazeker de familie Eising.
Na een tijdje hebben wij ook maar even een droog plekje opgezocht en uiteindelijk werd het startschot gegeven. Wat was het gaaf. Niet alleen onze kinderen straalden. Alle kinderen hadden een lach van oor tot oor. Zo mooi om te zien. Ondertussen was het droog geworden en konden zelf de daken open. Voor Sophie was dat ongeveer wel het hoogtepunt van de dag. Rijden met open dak, de wind door haar haren.
Onderweg was er nog een plas- en drinkpauze tja en bij feest hoort cola. En zoals onze tweeling zegt, mama is er nu toch niet en we mochten cola. haha. Wij hadden ondertussen een plas- en koffiepauze bij mijn vriendin die om de hoek woont. Na even bijgekletst te hebben snel weer terug, want de kinderen konden elk moment weer terug komen.
Big smile
Daar kwamen ze aan hoor, de lach was warempel nog groter dan de heenweg. We waren verdwaald mama, aldus Sophie die als navigator fungeerde voor Fons. Echt ze lijkt op dat op zicht echt op mij, ik verdwaal zelf met navigatie nog, hihi.
Ruben was vol van een wal waar hij door heen was gegaan. Maar oké, de ijsjes van Van de Poel keken hem ook aan dus eigenlijk moesten we daar wel eerst even heen. En met een ijsje in de ene hand en met een prachtige nieuwe bal in de andere hand konden we weer op weg naar Enschede. Waar Sophie de auto wat gespannen was voor haar eerste kinderfeestje wat bijna begon, zat Ruben op de praat stoel.
Mam Franc (de rijder) is mijn vriend en weet je we hebben zoveel gemeen. Hij is net als ik allergisch voor poezen en paarden. We hebben alleen maar gepraat en het was nooit stil (arme man, ik weet hoe vermoeiend hij af en toe kan zijn). Hij weet nu in ieder geval alle ins en outs van ons gezin, van waarom Ruben en Sophie jonge mantelzorgers zijn tot aan alle verhalen over de nieuwe school. Ik ben dan zo trots op onze sociale kinderen die gelukkig hun goede manieren ergens anders wel laten zien 😉
Lieve Edith en Dominique, Cas onze activiteiten begeleider bij SIZ Jonge mantelzorgers en alle vrijwilligers en mensen die geholpen hebben, bedankt voor deze fantastische dag! Dit soort bijzondere middagen hoe vermoeiend ook maken een ziekte dragelijker. De stralende koppies zorgen dat elke dag nog een stukje mooier kleurt. En jullie hebben er voor gezorgd dat wij weer hele mooie herinneringen hebben kunnen maken. En daar zijn we jullie eeuwig dankbaar voor.
Meer weten over Happy Car Kids? Klik HIER!
Hoi! Ik ben Maureen, ik woon samen met mijn man en onze tweeling en zoals je weet… alle wijzen komen uit het oosten ;)! Ik ben dol op lezen, schrijven, bakken, koken, winkelen, zwemmen en dan het liefst met nagellak op (dan voel ik me net een zeemeermin).
Een leuk weetje, ik heb een grote voorliefde voor vintage jurkjes met petticoat. Voor ik ziek werd 2,5 jaar geleden werkte ik vol overgave en passie als pedagogisch en beleidsmedewerkster in de kinderopvang. We zijn dan hier thuis ook graag creatief bezig en knutselen er gezellig op los.