Grapje! Hardlopen is geen leed, ik vind het heerijk. Maar wat wel leed is wat er soms bij komt kijken! Mijn lijf niet gemaakt om hard te lopen, mijn vorige fysio, die ik van mijn 11de tot 37ste had was kritisch toen ik het idee van hardlopen bij hem opperde. Onverstandig gezien mijn lijf, de kans dat het überhaupt zou lukken… hij wist het niet zo goed. Maar gewoon proberen en zien was ons motto!
Obesitas en geen conditie
Toen ik begon met lopen, wandelen heb ik het dan over, woog ik zo’n 100 kg denk ik. Ik durfde me destijds niet eens te wegen, toen ik dat wel durfde woog ik bijna 93 kg. Ik had 0,0 conditie en was na 10 minuten wandelen al belachelijk moe.
Na maanden van wandelen verloor ik al best wat kilo’s en langzaam maar zeker kwam er wat conditie, steeds vaker kreeg ik het gevoel ik wil sneller. Dat begin waarin ik wat sneller begon te wandelen ruilde ik mijn wandelschoenen om voor een sportievere schoen.
Slechts enkele maanden later ging ik wat ‘hobbelen’, joggen of hoe je het ook wil noemen en mijn ambitie nam toe. Voor zover je van ambitie kan spreken bij iemand die nog altijd te veel kilo’s meesleepte. Dus in hoeverre zou het haalbaar zijn?
Toch ging het stapje bij beetje beter… zie nu, ik kan gewoon zo’n 15 km hardlopen!
Lichamelijke issues en fysio
En toen kwamen de lichamelijke issues bovendrijven en ja, dat heet wel leed wat mij betreft. Mijn rug, nek en heupen zijn al vanaf jongs af aan ‘lastig’ te noemen. Hypemobiliteit, een vergroeiing en slijtage zijn hier te vinden, sinds mijn eerste zwangerschap willen mijn bekken en heupen ook wel wat gaan verschuiven zo nu en dan.
Kortom, mijn lijf is niet ideaal, zeker niet voor hardlopen… maar hé, überhaupt hardlopen bleek haalbaar dus ook dit moet goed komen!
Mijn vorige fysio is inmiddels helaas met pensioen en sindsdien heb ik een andere, eentje die het anders aanpakt als zijn voorganger. De eerste zette mijn lijf regelmatig recht, dit was vaak een directe oplossing voor mijn lichamelijke klachten zoals tintelingen en (zenuw)pijntjes. De huidige fysio pakt het anders aan, het kost meer tijd… maar ik heb wel het idee dat het op langere termijn meer oplevert.
Alleen ja, waar kom je voor? Ik kwam eerst voor mijn rug, toen bleek dat mijn heupen telkens wat scheef stonden en toen kwam de pijn in mijn kuiten en scheenbenen. Hoe dan? Lekker al die ‘kwaaltjes’ om nog maar te zwijgen van de ellende die mijn lijf opliep tijdens een auto ongeluk. Ook het vele aantal kilometers autorijden vorig jaar was niet lekker voor mijn lijf.
Het ging eventjes goed!
Het is een aantal weken weer heel goed en fijn verlopen, geen pijntjes meer en met de tubes van Stox leverde het ook gewoon echt een verlichting op aan mijn kuiten en scheenbenen.
We bouwden weer rustig op en dat ging prima! Tot vorige week… daar was weer een pijntje, in mijn knieholte en die trok naar boven. Na een wat langer weekend door omstandigheden kreeg mijn lijf wat meer rust en ik was weer pijnvrij, tot mijn training. Helaas, de pijn trok door mijn bovenbeen en bil… inmiddels voelde het als dat mijn hele been pijn deed.
Ik belde de fysio, maakte een afspraak… even weer goed laten bekijken. Mijn vermoeden was opnieuw scheve heupen waardoor ik verkeerd ga lopen en daar dan weer andere klachten van krijg. Nog een training later, dat was afgelopen woensdag trokken er pijntjes van mijn bil naar mijn schaambot… shit!
Nieuwe en misschien wel andere schoenen?
Teleurgesteld zat ik na de training, die ondanks de pijntjes eigenlijk wel goed en lekker ging thuis op de bank. Hoe nu verder? Ik wil die kwart in Rotterdam gewoon pijnloos kunnen lopen en ik wil op 19 april klaar zijn en kunnen genieten van mijn eerste en wellicht enigste halve marathon!
Ik ben niet bang voor pijntjes en ik kan best veel hebben, mijn pijngrens ligt relatief hoog. Maar het moet niet aan de gang blijven.
Toen realiseerde ik me, ik moet misschien eens goed naar mijn schoenen laten kijken en een analyse laten doen. Tot op heden kocht ik mijn schoenen bij Runnersworld, naar alle tevredenheid…. Maar toch zocht ik bevestiging, een andere blik, wie weet levert het iets op.
Na meerdere tips ben ik uitgekomen bij PK running in Dodewaard, ik belde woensdag en ik kon vorige week donderdag al terecht!
Donderdag om 9.30 uur stapte ik in de auto en ging richting PK Running, met mijn ‘oude’ Brooks en een paar sportsokken. Benieuwd naar wat de loopanalyse bij hen me zou gaan vertellen en welke schoenen zij het beste vinden passen bij mijn voeten en manier van hardlopen.
Fijn advies en op naar de fysio
Bij PK running namen ze alle tijd, even doorspreken waarom loop ik hard, heb ik doelen? Loop ik alleen verhard of niet, wat is mijn huidige gewicht en wat doen ik nog meer naast hardlopen? Klachten, gebreken en andere gekkigheden? Het kwam allemaal voorbij!
Dan mijn ‘oude’ schoenen, mmm, slijtage daar en okay, ze analyseerde de schoenen en daar van kwamen dingen me heel bekend voor, maar ook nieuwe weetjes voor mij. Altijd weer leuk om zo dingen te leren en horen, ik kan dat wel waarderen.
Hup op de spiegelplaat, voeten worden bekeken even wat oefeningen doen en flexibiliteit van de voeten bekijken. Daar ging wel even wat tijd in zitten, maar ook daar werd alles uitgelegd. Vervolgens op de baan lopen, met verschillende soorten en maten schoenen met duidelijke analyse maar vooral ook heel veel tips!
Er waren twee paar schoenen die lekker liepen, beide steun/ondersteuning geven waar ik dat nodig heb maar het zit niet in beide in die mate in één schoen. Kortom… ik ben nu gegaan voor twee verschillende schoenen en ga die afwisselen. Ervaren hoe het voelt, zien of mijn spieren dat kunnen handelen en hopen op een spoedig herstel zonder ‘pijntjes’.
De fysio
Niet onbelangrijk, ik nam alle adviezen, tips en filmpje mee naar de fysio zodat hij er wellicht een nog wat beter beeld bij kreeg.
Vorige week vrijdag ging ik op bezoek bij de fysio, het hele verhaal opgehangen en het filmpje laten zien. Dat was duidelijk… er zat inderdaad na controle ook wel het één en het ander scheef. Eerst een poging tot recht zetten, mislukt toen wat minder ‘lief’ en dat werkte wat beter. Maar jeetje pijnlijk! De opdracht was eventjes met rust laten die heupen en rug.
Verder een stuk elastiek (weerstandsband) mee om thuis oefeningen te doen, ik kreeg er voor de komende dagen maar één. Dus slechts één oefening, dat moet te doen zijn ;).
Nu dus om de dag even wat oefenen, vanaf afgelopen zondag mocht ik weer rustig hardlopen en dan komende donderdag oefenen in de sportzaal. Nieuwe oefeningen en nieuwe opdrachten, op naar sterkere en stabielere heupen en hopelijk meer pijnloze kilometers!
Ooit komt het goed, tenminste dat hoop ik maar….
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
Geef een antwoord