Echt ik kan er soms zo moe van worden, zo geïrriteerd en vooral zo moedeloos. Het immer en altijd geklaag van mijn medelanders. Sinds de corona crisis kunnen we alleen nog maar klagen en kijken naar wat we niet hebben in plaats van wat wel. En dat geklaag ben ik zat.
Thuis isolatie
Natuurlijk is corona niet leuk. Ik zou de laatste zijn die niet zou zeggen dat ik het mis om mijn eigen groente en fruit uit te zoeken of om even te snuffelen bij de Etos, maar in ons geval zit dat er niet in. En daar kiezen we zelf voor hè.
De neuroloog geeft een advies en mijn vertrouwen in haar is groot dus volg ik dat advies op, dus medelijden met ons hoef je dan ook niet te hebben. Maar heb het alsjeblieft ook niet met jezelf.
Denken in mogelijkheden
Als ik kijk wat we allemaal nog mogen, dan mogen we onze handen dichtknijpen. De kinderen mogen nog naar school, we kunnen visite ontvangen, we mogen sporten en zelf beslissen wanneer we naar buiten gaan.
We kunnen naar de stad en naar de winkel en we kunnen zelfs de kerstshow van de Intratuin bezoeken. Ons haar kan geknipt worden en je kan ook nog de hele Ikea leegkopen en je relatie op de proef stellen met een Billy kast.
Druk in de zorg
En ja het is vervelend dat je tien dagen in quarantaine moet, of zelfs nog langer, omdat je kind nog niet naar school mag. En ja, het is stom dat je je verheugd op een voetbalwedstrijd of een dagje Efteling en je mag daar niet naar toe, natuurlijk snap ik dat dat jammer is. Maar het zou nog veel vervelender zijn als ze straks op de IC moeten kiezen tussen jou en je familielid.
De ziekenhuizen staan nu al onder hoge druk dat willen we toch helemaal niet met elkaar. En begrijp me niet verkeerd, ik snap dat je boos bent als je geen baan meer hebt door corona, dat je verdrietig bent, omdat er een dierbare in het ziekenhuis ligt.
Dat je baalt van deze situatie, logisch dat doen we allemaal. Maar laten we vooral denken in mogelijkheden en in wat nog wel kan. Dan maak je het voor jezelf en je omgeving echt een stuk leuker.
Hoi! Ik ben Maureen, ik woon samen met mijn man en onze tweeling en zoals je weet… alle wijzen komen uit het oosten ;)! Ik ben dol op lezen, schrijven, bakken, koken, winkelen, zwemmen en dan het liefst met nagellak op (dan voel ik me net een zeemeermin).
Een leuk weetje, ik heb een grote voorliefde voor vintage jurkjes met petticoat. Voor ik ziek werd 2,5 jaar geleden werkte ik vol overgave en passie als pedagogisch en beleidsmedewerkster in de kinderopvang. We zijn dan hier thuis ook graag creatief bezig en knutselen er gezellig op los.
Geef een reactie