Thuiswerken… is dat leed? Echt leed niet… Maar ja, voor mij is al mijn werkuren thuis werken voor mijn werkgever wel leed. Ik heb daar last van, meer als dat me lief is. Sinds eind februari zit ik volledig thuis. Nu ben ik blij dat onze hobby’s weer zijn opgestart zodat we wat andere dingen doen… maar anders!
Thuiswerken
In de basis heb ik niets tegen op thuiswerken, maar ik ben geen fan van al mijn werkuren thuis vervullen. Persoonlijk vind ik het prettig om ook op kantoor te werken. Een andere (betere) werkplek, andere omgeving en andere mensen om je heen. Dat doet mij altijd wel goed!
Werk je nu nog thuis?
Ik krijg wel eens de vraag waarom wij nog thuiswerken… inmiddels is mijn werkgever wel iets flexibeler geworden. Echter de richtlijn is nog altijd zoveel mogelijk thuis werken.
Gezien dit de wens van de werkgever is en ik me daar wel in kan vinden werk ik dus braaf thuis. Het enigste dat ik op kantoor doe is even de post halen en de boel inscannen, daarna kruip ik thuis weer achter mijn laptop.
Nu moet je weten dat ik vanaf mijn “keukentafelwerkplek” de bovenste verdiepingen van het gebouw kan zien, dus dan is het even snel heen en weer.
Corona, vaccin of tja, hoe verder?
Ik heb werkelijk geen idee hoe het verder zal verlopen, of we weer naar kantoor kunnen en mogen als er een vaccin is en we ons hebben laten inenten? Of als het “normaler” is geworden en we er mee moeten leren omgaan dat er zoiets als Corona bestaat?
Gaan we pas weer naar kantoor als er geen Corona meer is? Of misschien zijn er wel weer hele andere inzichten als het gaat om werken, werkplekken, flexwerken en thuiswerken en blijkt alles er nog eens heel anders als gedacht uit te gaan zien!
Flexwerken en flexplekken?
Nu is het flexwerken al wel goed geïntegreerd geloof ik, de flexplekken ook en daar kan ik dus echt niets mee. De meeste flexplekken worden in een soort kantoortuinen gegoten, kortom je moet onderhand met een koptelefoon op gaan werken.
Persoonlijk hecht ik veel waarde aan een vaste werkplek op kantoor, met mijn stoel in de juiste stand en de tafel op de juiste hoogte… net als de beeldschermen die ik gebruik. Dus ja, thuis blijft iedereen er vanaf, dus dat is mooi… op kantoor, tja zal dat anders zijn als alle werkplekken daadwerkelijk flexplekken worden.
Wie weet veranderd het wel de koers bedoel ik dan… gewoon je eigen werkplek, of gedeelde werkplek met je directe collega’s en deels thuiswerken? Geen idee hoe of wat, maar we zullen zien!
Voorlopig is het nog zo veel mogelijk thuis werken en dat doen we dan ook maar, zeker nu de kids weer naar school zijn is het goed te doen. Maar eerlijk is eerlijk, ik ben niet gemaakt om zo veel thuis te zijn, zelfs niet als ik ‘gewoon’ aan het werk ben!
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
Vooral deze tussenfase vind ik lastig.
In principe geldt nog steeds: werk zoveel mogelijk thuis, maar toch wordt er weer vanalles op locatie opgestart. Als het niet rechtstreeks ons eigen werk is, dan is het wel het werk van een ander in onze omgeving.
Ik vind vooral dat half half heel onplezierig. Zelf werk ik wel heel graag thuis. Ik krijg tenminste iets gedaan, het is voor mezelf veel rustiger met minder woon-werk verkeer (hoewel ik vlakbij werk woon) en ik voel me er ook niet heel erg comfortabel bij om op kantoor rond te lopen.
En toch merk ik sociale druk: wij zijn ‘onzichtbaar’ (onzichtbaar voor wie hè?? vraag ik me dan af), collega’s die wel juist graag op kantoor werken beginnen te sputteren dat zij langslopende collega’s te woord moeten staan of post moeten aannemen. Die druk daar heb ik wel moeite mee merk ik.
Wat dat betreft is het fijn dat jouw werkgever duidelijk stelling neemt en dan kan misschien ook gezien het soort organisatie. Maar zoals het bij mij is, is het een beetje half half en dan krijg je dit soort ongelijkheden en gaan mensen elkaar de maat nemen.
Het is dus nog een beetje doorzetten, van beide kanten.
Dat snap ik wel die tussenfase!
Moet zeggen bij ons hebben ze nu ook wel werkplekken beschikbaar gesteld, je mag en kan er werken als het nodig is (om de meest uiteenlopende redenen).
Maar goed… als er geen reden is gewoon “zoveel mogelijk thuiswerken”.
Het is geduld… en ik verwacht dat we voorlopig nog wel in deze situatie zitten.
Bij mij werken overigens al mijn directe collega’s nog thuis, dat scheelt ook wel iets.