Het is weer tijd voor een van mijn favoriete blog onderwerpen. Het leed dat…. en hoe kan dat nu beter dan over vakantieparken. Wij als vervend Landal Greenparks bezoekers maken natuurlijk van alles mee. Maar of je daar nu echt blij mee moet zijn is de vraag!
Vroeger toen Martin en ik nog jong en onbedorven waren, allebei fulltime werkten, een lage hypotheek en zoals we dat hier in Twente zeggen geld als drek hadden, gingen we altijd met het vliegtuig naar het buitenland. All inclusieve een week of hooguit tien dagen (euhh hashtag heimwee) heerlijk chillen aan het zwembad.
Drankje, hapje, zeven boeken mee, muziekje in mijn oren. Af en toe een duik in het water en een knipoog naar de ober is ongeveer wel de meeste inspanning die ik overdag leverde. Soms kijk ik nog wel eens met weemoed terug na de onbezorgde tijd die we toen hadden.
Het vliegtuig is ingeruild voor een Peugeot zevenzitter en de cocktails voor kopjes cranberry thee, maar het grote verschil de luxe hotelkamers zijn ingeruild voor comfort huisjes met vier inwoners in plaats van twee. En als ‘huisdier’ een grote harige beer genaamd Bollo.
Genieten op de veluwe
Maar oké, wij hebben dus ons mooie Enschede ingeruild voor de prachtige Veluwse bossen. Als we ‘s morgens de gordijnen openen zit er geregeld een eekhoorntje op onze tuintafel. De vogeltjes scharrelen wat rond op het terras, echt fantastisch om te zien. Dit vind ik nou echt vakantie.
Dat als je naar buiten loopt de heerlijke geur van de bomen je tegemoet komt. De eerste week hebben jullie kunnen lezen, dat was een beproeving. Achteraf begrijpelijk want dinsdag erna lag ik op de spoedeisende hulp met een griepvirus. Maar we hebben revanche genomen en dat is dubbel en dwars gelukt, maar niet alles was halleluja. We hebben ons deze week behoorlijk lopen verwonderen over onze medemens. De diversiteit in zo’n park is enorm en van sommige mensen krijg ik echt acute uitslag. Welke mensen dat zijn dat vertel ik je natuurlijk graag.
De acute uitslag typetjes
De krokketen man,
Aan de tafel naast ons zitten twee gezinnen. Beetje veel poeha, want het heeft zo te horen veel bereikt al in de grote zakenwereld. Ze vinden al dat ik met een R praat, deze meneer heeft op zijn minst een hele zak hete aardappelen ingeslikt. Iedereen geeft zijn bestelling door en meneer besteld twee goed gevulde kroketten. Wat denk je dan, dat ze ze maar voor de helft vullen of zo?
De animatie eigen ik me toe vrouw,
Samen met haar gezin bezocht ze geregeld de animatie, niets mis mee natuurlijk. Maar de animatie is eigenlijk voor de kinderen mevrouw, niet voor u. Vol verwondering heb ik gekeken hoe ze het hele animatieteam bezig hield met haar verhalen en haar vragen.
De complimenten voor het animatieteam bleven komen want zij was daar niet geschikt voor. Nee, dat hebben ook alle andere kinderen geweten, die wel voor het animatieteam kwamen. Er waren kinderen die de hoop maar opgegeven hebben als u er ook was, daar kwam je immers toch niet tussen.
De we willen graag vrienden maken familie,
Het is niet dat ik geen contact wil met andere mensen, maar niet teveel. Wij gaan ook eigenlijk altijd met ons viertjes op vakantie en een keer per jaar een weekend met vrienden. Maar ik geniet gewoon heel erg van ons gezin samen. en heb verder niet zo veel nodig. Maar oké deze mensen kenden elkaar van het vakantiepark dat merkte je aan hoe ze elkaar aftasten en in gesprek waren.
Een van de heren was constant aan het woord. Het nadeel van zo’n vakantiehuisje is dat je geen contact krijgt. Geef mij maar een camping, gezellig met elkaar bbq op een veldje (ik krijg spontaan een hyperventilatie aanval). Dan loopt er een dame langs, “Hallo buurvrouw, ja jullie wonen twee bungalows verder dan ons. Ik heet Hans en mijn vrouwtje daarbinnen met die lange haren dat is Anita. Kom er gerust bijzitten.” De buren wisten niet hoe snel ze weg moesten komen. En wij ook niet.
De mijn kinderen mogen niet vies worden ouders
Dan zit er een prachtige speeltuin bij het park waar je water en zand hebt en dan mogen ze niet vies worden. “Niet met je voeten in het water, kijk nou eens uit je hele broek wordt vies.” of “Niet je handen afvegen aan je shirt.” Je kan overwegen een kooitje te kopen, dan worden ze ook niet vies.
De fanatieke bingo mensen
Wanneer mensen bij de kinderbingo boos worden, omdat een ander kindje drie prijzen heeft gewonnen dan kun je me weg dragen. Het is kinderbingo, we hebben het hier niet over het wk voetbal!
De wil je een lekker glaasje melk mensen
Niets mis met melk, ik juich een gezonde levensstijl alleen maar toe. “Wil je limonade of een lekker glaasje melk? “Ik wil limonade” zegt het mannetje blij. Waarop de moeder reageert “je wilde toch een lekker glaasje melk?”. “Nee ik wil limonade” waarop de moeder boos slist “Net wilde je nog een lekkere beker melk” Het koppie van het jongetje betrok waarop hij reageerde. “Doe dan maar melk” de moeder keek zeer triomfantelijk rond toen ze extra hard een glas melk bestelde. Ik had alleen maar medelijden, het voelt net alsof je een salade krijgt bij de Mac Donalds in plaats van zo’n overheerlijke Big Mac.
En als laatste de luidruchtige terras mensen
Een paar bungalows verder was een kindje jarig hartstikke leuk natuurlijk. Er werd uit volle borst gezongen. Ook leuk, doen wij thuis ook. Zitten we even later op het terras, beginnen ze weer te zingen en niet één liedje nee het hele verjaardagsrepertoire kwam voorbij. En wat denk je even later bij de kinderbingo? Toen werden weer de stembanden gesmeerd en gebruikt. En als het nu een beetje zacht was, maar ik weet zeker dat de parkbewoners helemaal achterin het park hebben mee kunnen genieten van deze lawaaipapagaaien.
Ach en zo kunnen we nog wel even doorgaan! We hebben het nog niet over de aflebberende stelletjes in het zwembad gehad, de ouders die zelf lekker gaan borrelen op het terras en waar de kinderen een zelf meegebracht pakje drinken krijgen of de zoals mijn kinderen zeggen de granny van Landal. De mensen die naast je zitten en wanneer je een keer vriendelijk knikt ze de gordijnen dichtschuiven. We zullen maar zeggen erger je niet maar verwonder je slechts.
Hebben jullie je nog verwonderd in de vakantie?
Hoi! Ik ben Maureen, ik woon samen met mijn man en onze tweeling en zoals je weet… alle wijzen komen uit het oosten ;)! Ik ben dol op lezen, schrijven, bakken, koken, winkelen, zwemmen en dan het liefst met nagellak op (dan voel ik me net een zeemeermin).
Een leuk weetje, ik heb een grote voorliefde voor vintage jurkjes met petticoat. Voor ik ziek werd 2,5 jaar geleden werkte ik vol overgave en passie als pedagogisch en beleidsmedewerkster in de kinderopvang. We zijn dan hier thuis ook graag creatief bezig en knutselen er gezellig op los.
