Het is al weer even geleden, maar eind april gingen Peter en ik de film Hotel Mumbai. Een indrukwekkende film, ontstaan uit een waargebeurd verhaal over aanslagen in 2008. Het maakte indruk op ons, wat heftig. Hoe het is gegaan destijds en wat gebeurde er nu eigenlijk? Er zijn mensen die het zich nu niet eens meer kunnen herinneren of het helemaal niet mee hebben gekregen destijds. En toch zeg ik, ga kijken!
Het verhaal
Het waargebeurde verhaal van de terroristische aanslag op het Taj Hotel in Mumbai in 2008. Personeel van het hotel riskeerde hun leven om iedereen in veiligheid te brengen en te houden. Ondertussen deden mensen ondenkbare dingen om zichzelf en hun families te beschermen tegen.
Bij de aanslagen op de Indiase hoofdstad kwamen elf jaar geleden meer dan honderdzeventig mensen om het leven. De focus in de film ligt op de gijzeling in het Taj Mahal Palace Hotel. Op verschillende manier brengen ze de aanslag en de gijzeling in beeld. Je ziet het hele verhaal door de ogen van terroristen, werknemers, gasten en politie en daarmee wordt je geconfronteerd met de gecoördineerde en georganiseerde aanval en de afgrijselijke gevolgen.
Een cast van goede acteurs mag de verhalen tot leven brengen en slaagt daar ruimschoots in. Vooral Dev Patel als medewerker van het hotel overtuigt
Maras, de regiseur neemt ons als kijker op een hele realistische manier mee op de chaotische trip waarin de werkelijkheid hard en grof is. Het is is zo gefilmd dat je als kijker soms zelfs het gehaaste en benauwde gevoel voelt.
In de film is veel geweld, bloederig en er wordt niets vermeden. Het is geen ‘feel good’ film en geen film met een goede afloop. Het is een ‘donkere film, weinig hoopvol en veel realiteit. De regisseur heeft het gevoel en het beeld van de aanslag in alle aspecten willen overbrengen. Sommige momenten duurde wat mij betreft wat lang en hadden met minder minuten afgekund. Maar indrukwekkend zeker!
Kritiek
Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik wat ‘kritisch’ was, ik bedoel… waarom zoiets in de bioscoop laten draaien? Zet je mensen niet juist aan tot dergelijke ideeën? Waarom wil je dit zien? En toch, toch was mijn interesse gewekt.
Nadat we de film hebben gezien bleek ik niet de enigste met dergelijke gedachten te zijn, zowel op internet als de mensen die ik sprak hadden dezelfde ideeën. Moet je dit nu in beeld brengen en wil je dit als bezoeker nu echt zien?
Deze kritieken kan ik me echt voorstellen, ik zou me zelf kunnen voorstellen dat het voor landen een reden is om deze film ‘tegen te houden’ en niet te laten zien in bioscopen en op televisie. Al weet je ook zonder deze film dat er is.
Maar zelf was ik vooral onder de indruk, je krijgt een beter beeld over wat er toen gaande was. Wat een indruk het maakt en wat er zich allemaal afspeelde.
Meer over de film
Regiseur:
Anthony Maras
Cast:
Armie Hammer (David), Dev Patel (Arjun), Nazanin Boniadi (Zahra), Jason Isaacs (Vasili), e.a.
Speelduur:
123 minuten
Trailer:
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
Geef een antwoord