Er was braakschade bij Speelgoedbank Wageningen op maandag 22 november… we dachten baldadigheid, maar dit bleek de volgende ochtend wel anders! Er was ingebroken, de deur was open en er was speelgoed weg. Bijna zou je denken dat het een grapje was, zeker in deze tijd van Sint en zijn Pieten. Maar niets is minder waar, helaas! En ja, wij zijn er van geschrokken wat bezield mensen om bij een stichting als deze in te breken en spullen weg te halen?
Zo bizar, echt gek zo’n inbraak!
Je vraagt je af… wat valt er te halen? Wie bedenkt het zich om een inbraak te doen bij een stichting zoals de Speelgoedbank? Een organisatie die uitsluitend speelgoed inzamelt en weer uitdeelt onder de gezinnen die rond de armoedegrens leven.
De eerste dag was de linker voordeur beschadigd, daar zat al een houtenplaat op de plaats van het glas. Een dag later de rechterdeur, ook daar zit nu een houtenplaat op. En wat ze mee hebben genomen? Speelgoed! Het gekke is, er stonden ook wel wat andere, mogelijk meer interessantere spullen. Nu zijn wij als organisatie blij dat die spullen er nog waren.
Maar eigenlijk hé, we helpen zoveel mensen. Stel dat dit nu mensen zijn die zich niets kunnen permitteren dan behoren ze tot de doelgroep die we bedienen… dan hoef je toch niet in te breken?
Baldadigheid? Of echt iets meenemen van Speelgoedbank Wageningen?
Of zou het domweg baldadigheid en stoer doen zijn geweest? Kijk eens wat we doen? We zijn twee dagen achter elkaar geweest en hebben binnen gelopen. We hebben onrust gezaaid, dit is leuk?
Geen idee hoe dat soort gedachten werken, hoe dan ook het is vandalisme en er is schade. Schade aan een pand dat niet de onze is, en daarnaast voelen de vrijwilligers zich minder veilig terwijl zij op hun gemakt het werk zouden moeten kunnen doen.
Kortom… inbreken, vandalisme is onnodig!
Maar ja dat is niets nieuws hé? Waarom zou je het doen? Ja, als je het echt nodig hebt… maar dan nog er is zoveel meer mogelijk dan in breken!
En verder… als het gewoon stoer doen is, vandalisme dan is het triest, heel triest. Vooral als je dat doet over de rug van de kinderen waar de spullen voor bedoeld zijn. Gelukkig hebben we aardig wat nieuw speelgoed bij elkaar gespaard voor de kids en is er nog genoeg, maar het blijft jammer!
Nog even de feestdagen door en volgend jaar verhuizen!
Dit jaar is Speelgoedbank Wageningen nog een aantal keer open op afspraak voor de feestdagen en daarna gaan we alles inpakken en moeten we gaan verhuizen naar een nieuwe locatie. Het is wel wat gek dat we nu in deze gekke situatie zitten met dichtgetimmerde deuren, maar hé de vrijwilligers gaan er iets moois van maken.
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
Geef een antwoord