• Skip to secondary menu
  • Skip to main content
  • Skip to primary sidebar
  • Skip to footer
  • Samenwerken
  • Copyright/Disclaimer
  • Privacy

Veusteveul.nl

Bloggen, schrijven en bezig zijn... heerlijjk!

  • Home
  • Blog
    • Aankopen
    • Aandacht voor…
    • Cadeau
    • Creatief
    • Eten & Drinken
    • Er op uit!
    • Film, Serie, Boek & Podcast
    • Fun
    • Gedachten
    • Gezondheid & Lifestyle
    • Huisdieren
    • Ik!
    • In en om ‘t huis
    • In het nieuws
    • Informatie
    • Kids
    • Like & Love
    • Over bloggen
    • Review
    • Traktatie
    • Zo denk ik erover!
  • Over
    • Nathalie
    • Veusteveul.nl
  • Contact
  • Samenwerken

Is dit nu later

17 juni 2019 - Maureen

Angst voor wat komen gaat
angst dat deze ziekte ook mij niet overslaat
overgeleverd aan dokters, onderzoeken en pijn
aan de gedachten hoe je leven hoort te zijn
alle kanten kan het nog opgaan
maar de gedachten aan mijn moeder staan prominent vooraan
de mooie momenten komen voorbij en gaan door je hoofd
de stapavonden, de eerste ontmoeting met Martin en alle mooie dingen die het leven heeft beloofd         met als kroon op ons geluk mijn stoere heertje en mooie griet
ik recht mijn rug, droog mijn tranen, kom maar op mij krijg je niet.

Van de week nog vroeg in de morgen opende in mijn Facebook. Zoals elke morgen verschijnen de herinneringen van de afgelopen jaren op mijn telefoon. Altijd leuk foto’s van de tweeling toen ze nog mini waren. Maar nu waren het geen leuke foto’s, maar kwam dit gedicht tevoorschijn. Een gedicht dat ik lees met gemengde gevoelens.

De puzzel compleet

Vier jaar is het alweer geleden. En wat is er veel gebeurd in deze vier jaar. Toen ik dit gedicht schreef kon het nog alle kanten op. Van een verwaarloosde longontsteking tot een longembolie. Een tumor kon ook, maar die kans achtte de artsen klein. Terwijl heel mijn lijf schreeuwde dat ik kanker had vergeet ik nooit meer de legendarische woorden van de arts.

Je bent nog te jong voor een tumor. En ik kon alleen maar denken kanker vraagt niet naar een leeftijd. En hoe gek het ook klinkt toen de verlossende woorden kwamen dat er een tumor in mijn lijf zat, vielen alle puzzelstukjes ineen. Eindelijk wist ik waardoor ik zo benauwd was, waarom ik zo moe was en steeds ziek. Er groeide een tumor van 9 bij 9 cm bij mijn thymusklier. Eindelijk wist ik wat ik had.

Geen burn-out wat er maanden geroepen was, maar kanker. Nu wist ik wat we moesten doen. Nou ja mijn omgeving wist wat ik moest doen, vechten. Maar hoe kan je vechten tegen een ongelijkwaardige tegenstander. Mijn psycholoog vertelde mij vorige week, toen ik verdrietig bij haar op het consult zat omdat ik mezelf zo miste, “Maureen, vechten kan alleen wanneer je weet dat je ook kan winnen”. En eerlijk is eerlijk kanker en myasthenia gravis zijn meedogenloze tegenstanders. En hoe dankbaar ik ook ben dat ik nu naar vier jaar nog leef, ik voel me geen winnaar.

Is dit nu later, Maureen met haar dochter op de fiets

Op sommige dagen wel hoor. De dagen dat ik zelf mijn kinderen naar bed kan brengen. Wanneer ik weer gesport heb of wanneer ik met Martin een hapje kan eten in de stad. Alles wat vroeger zo normaal was zo vanzelfsprekend is nu eerder uitzondering dan regelmaat.

Vier jaar geleden was mijn doel een eigen kinderdagverblijf starten, mijn doel is nu dat ik mijn kinderen vanaf het volgend schooljaar naar de nieuwe school wil brengen op de fiets, exact achthonderd meter verder. Voor mijn lichaam voelt het aan als acht kilometer. Stug blijf ik oefenen.

Helaas drukken ook de complicatie in de vorm van myasthenia gravis een aardige stempel op mijn doel. Waar ik zondag in één keer naar school kon fietsen moest ik woensdag toch echt een keer stoppen tussendoor. Aan de kant van de weg sta ik me te schamen dat dit me niet lukt. Ik trek mijn jas uit zodat het maar niet opvalt dat ik geen lucht krijg. Want stel je voor dat mensen denken dat ik het niet kan.

Soms zou ik een bordje op mijn rug willen plakken, ik heb kanker gehad, daarom kan ik niet alles en tegelijk weet ik ook dat die gedachten in mijn hoofd zitten, dat het mijn schaamte gevoel is, en niet perse wat andere mensen denken.

Is dit nu later?

Angst en genieten

En nu zijn we aangekomen een week voor de scan. De onrust groeit, maar ik ben ook blij dat de onrust er pas is sinds twee weken en niet zoals vorig jaar al drie maanden voor de tijd. Steeds beter lukt het me met de tips en trics van de psycholoog om mijn angsten onder ogen te zien en ze te laten zijn voor wat ze zijn.

Ondertussen is mijn spotify playlist weer aangekomen bij  het liedje wat ik tegenwoordig echt grijs draai. “Is dit nu later” van Stef Bos, gezongen door Wouter Hamel. ‘Is dit nu later, is dit nu later als je  groot ben,   ik snap geen donder van het leven, ik weet nog steeds niet wie ik ben’.

Als Kanker hebt gehad, is een griepje of verkoudheid een 'dingetje'!

Nog steeds ben ik op zoek naar de nieuwe Maureen. Het blijft lastig dat je de ene dag zelf boodschappen kan doen en je kinderen naar school kan brengen, om de dag erna gedoucht te moeten worden door je man. Ik snap het zelf niet eens hoe moet je het andere mensen het dan uitleggen. Aan de andere kant vraag ik me steeds vaker af, waarom zou je het willen uitleggen? Ik kiest niet voor dit leven, maar ik  heb wel een  keuze hoe ik hier mee om ga.

Terwijl ik dit type veeg ik de tranen uit mijn ogen. Want ondanks dat ik geregeld denk is dit nu later, is dit nu later als ik groot ben, kan ik me nog steeds verwonderen. En zoals Marco Borsato’s wijze raad onze huiskamer vult “geniet je van de vogels, van het lachen van een kind” ben ik alleen maar onmeunig dankbaar dat ik nog steeds kan zien hoe mooi het leven is, het is maar hoe je kijkt.

Total
14
Shares
Share 13
Tweet 0
Pin it 1
Share 0
Maureen
Maureen

Hoi! Ik ben Maureen, ik woon samen met mijn man en onze tweeling en zoals je weet… alle wijzen komen uit het oosten ;)! Ik ben dol op lezen, schrijven, bakken, koken, winkelen, zwemmen en dan het liefst met nagellak op (dan voel ik me net een zeemeermin).

Een leuk weetje, ik heb een grote voorliefde voor vintage jurkjes met petticoat. Voor ik ziek werd 2,5 jaar geleden werkte ik vol overgave en passie als pedagogisch en beleidsmedewerkster in de kinderopvang. We zijn dan hier thuis ook graag creatief bezig en knutselen er gezellig op los.

Ook leuk om te lezen!

  • Psoriasis & ik - Keek op de week, Psoriasis
    Mijn 'maatje' Psoriasis en ik

    Het is veel langer geleden als dat het voor mijn gevoel is... ik zat op het voortgezet onderwijs toen we er achter kwamen dat ik Psoriasis heb. Over een algemene een hele rustige en relatief milde variant Psoriasis guttata, het is een variant die ontstaat door…

  • Mannen en speelgoed....

    Al met sinterklaas kregen de kinderen BBlocks, een goedkopere variant van Kapla is dat... super leuk en multifunctioneel! En tja manlief kon het niet laten, hij moest en zou een toren bouwen tot aan het plafond van het vakantiehuisje en pa lag op de grond foto's…

  • Corona virus, gedeeltelijke lockdown, lockdown of zelfs een avondklok?
    Corona(tijd) en ik...

    Foto: Shutterstock Nee, ik heb geen corona, gelukkig niet en dat hoop ik ook zo te houden. Ik bedacht me dat ik wel vaker wat schrijf over deze toch wel gekke periode maar dat ik eigenlijk niet schrijf wat er echt door me heen gaat…

Reader Interactions

Geef een antwoord Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badgeLaat meer berichten zien

Primary Sidebar

Instagram

nathalie.en.co
* Update... Nathalie 3.0 *
* Grote stappen vooruit *
* Wat een regen.... *
* Hondenlijnen met Paradoggies *
* Dag 1 van 365, jaar 2023 *
* Bye, bye 2022 *
Follow

Archieven

Footer

Alle artikelen lezen?

Kies in het menu voor blog of klik HIER, dan zie je alle artikelen onder elkaar en kan je doorklikken naar de volgende pagina.

Zoeken

Samenwerken?

Wil je samenwerken? Check onze informatie pagina en stuur een mail naar info@veusteveul.nl

Copyright © 2004 - 2022 Veusteveul.nl ~ All rights reserved | KvK nummer: 70396876 | nathalie@veusteveul.nl

Deze website maakt gebruik van cookies om uw ervaring te verbeteren. Akkoord Niet akkoord
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Altijd ingeschakeld
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
OPSLAAN & ACCEPTEREN