Jonge mantelzorgers in de spotlight

We hadden er nog nooit bij stilgestaan om eerlijk te zijn. Jonge mantelzorgers. Maar weet je dat alleen in Twente al een op de zes kinderen een jonge mantelzorger is volgens een onderzoek van GGD Twente. Jonge mantelzorgers zijn kinderen die zich regelmatig zorgen maken om, soms zorg moeten missen en/of extra belast zijn met zorgtaken voor een ouder, broer of zus met een chronische ziekte, beperking, verslaving of psychische problemen.

SIZ Twente

Twee jaar geleden attendeerde mijn fysiotherapeute mij op een activiteit voor jonge mantelzorgers. Zelf is zij vrijwilligster bij SIZ Twente (siztwente-jmz.com) en ze was zo enthousiast, dat we een intake hebben aangevraagd.

Lichtelijk sceptisch was ik wel. Ik beken! Met dit soort dingen kijk ik sneller met een pedagogisch oog dan door de bril van een moeder. Bij stichting informele zorg Twente werken vier consulenten jonge mantelzorgers, een activiteiten begeleider en een administratief medewerkster. Verder hebben zij extra ondersteuning van stagiaires en liefdevolle vrijwilligers. En het mooie is, niets is te gek en iedereen denkt graag mee.

Een van deze medewerksters kwam bij ons thuis voor een gesprek. niet alleen wij waren verbaasd over de deskundigheid en het mooie initiatief van deze organisatie. Ook zij was verbaasd hoe goed onze kinderen van 5 jaar uit konden leggen wat er met mama aan de hand was. Lang hebben we getwijfeld of we wel alles eerlijk moesten vertellen of ze niet te jong waren voor zoveel ellende, maar na dit gesprek wisten we dat we juist gehandeld hadden. Door een open communicatie weten de kinderen ook dat zij hun verdriet, vragen en frustratie mogen tonen. Er is geen geheimzinnigheid in huis en ze weten redelijk goed waar ze aan toe zijn.

Toffe activiteiten en veel plezier

Na dit positieve gesprek volgde al snel de eerste activiteit. Een paar keer per jaar worden er diverse activiteiten en cursussen aangeboden. Dit kan gaan om een voetbalwedstrijd bijwonen (dus ook papa heeft nog wat aan de activiteiten ;-)) tot een kookworkshop en van een freerun ochtend tot schilderfeest.  De eerste keer waren de kinderen nog verlegen en durfden ze bij binnenkomst amper een hand te geven. Naarmate ze meer activiteiten bezochten werd de mond ook groter en vertellen ze er driftig op los.

Vorig jaar was er wel een hele bijzondere activiteit, de happy car kids tour. Daar gingen onze dame en heer in een heuse sportauto (het kan ook een oltimer zijn geweest ;-)) met open dak toeren door Twente.  Hele verhalen hadden ze. Waar onze zoon zich vooral bezig hield met de playlist (zo’n open dak vraagt natuurlijk om goede muziek) was onze dochter (toen 6) haar reporter skills aan het ontwikkelen. ‘Geloof jij in god, Herman?’ En zoals een goede interviewer weet laat je niet met je sollen?  ‘Heb jij nog wensen’? Waarop onze wijsneus antwoordde ‘die ga ik jou niet vertellen, dan komen ze niet uit’ 😉 je hoort het al dat was pret voor tien in de auto.

Echt aan alles was gedacht, er was een DJ, er was (kinder)champagne, er waren cadeautjes, maar wat er vooral was, was heel veel compassie, betrokkenheid en liefde. Dit was één van de momenten waarbij je naast het grote verdriet van het ziek zijn ook realiseert dat er ondanks of misschien wel doordat ik ziek ben, mooie dingen op ons pad komen met hele bijzondere activiteiten en mensen.

Andere activiteiten

Maar ook de andere activiteiten zijn zeer de moeite waard. Onze zoon was helemaal in zijn nopjes met het freerunning om maar te zwijgen over het avontuur met de kaasdief op de kaasboerderij inclusief ‘politie’. Maar ook een speeltuinmiddag en samen knutselen met andere jonge mantelzorgers daar genieten ze intens van.  Als de kinderen straks wat ouder zijn is er zelfs een jaarlijks kamp, hoe tof is dat. Dat je samen met allemaal andere kinderen die weten wat jij doormaakt een paar dagen echt tijd voor jezelf heb.

Sammy en de schatkist

Afgelopen maanden, toen ik weer vaak in het ziekenhuis lag, merkte ik een onrust bij onze dochter. Ze was bang dat ik dood zou gaan en mist mama enorm wanneer ik weer logeerde in het ziekenhuis. Een kinderpsycholoog wilde ze echt niet maar als alternatief zijn ze beiden naar de cursus Sammy en de schatkist gegaan die werd georganiseerd door SIZ Twente.

Sammy is een ‘hond’ en niet een gewone hond maar een hele speciale handpophond. Hij neemt de kinderen mee op avontuur en maakt gevoelens bespreekbaar en geeft advies hulp en troost. En laten we eerlijk zijn een hond is veel toegankelijker dan een volwassene.  Zo kwamen onze kinderen thuis met een prachtige zelf versierde schatkist, waar een hele mooie steen in zat een zelf gemaakt bang boekje met alle gevoelens en emoties, een stressbal waarmee ze konden gooien als ze boos zijn, een complimentenhand met aan elke vinger een compliment die wij hebben opgeschreven voor hun en ook een zelfgemaakte naambutton.

Aan hun deur prijkt nu vol trots een prachtig zelfportret en niet een kleintje nee…. maar een echt evenbeeld. We hebben tegenwoordig dus twee tweelingen in huis ;-)! Op de zelfportretten staan allemaal mooie eigenschappen die ze hebben gekregen van de twee activiteitenbegeleiders en de andere mantelzorgers. En zo werd een leerzame cursus afgesloten met een ouderactiviteit, waarin de tweeling met papa heeft geschilderd en een certificaat met een prachtige liefdevolle tekst waarin ik echt merkte je hebt ons kind gezien. Je weet hoe ze zijn en je hebt er naar gehandeld. Zoals je ziet zit het met de pedagogische kennis wel goed.

Ken of ben jij een jonge mantelzorger?

Ben je of heb jij ook een jonge mantelzorger in huis kijk dan eens op siztwente-jmz.com of neem dan gerust eens  contact op jongemantelzorgers@siztwente.nl ik weet zeker dat ze net als onze tweeling fantastische avonturen tegemoet gaan. Want een jonge mantelzorger zijn is niet altijd makkelijk, maar SIZ Twente maakt het wel leuker in ieder geval. Woon je niet in Twente, niet getreurd ook andere gemeentes hebben stichtingen waar jonge mantelzorgers meer dan welkom zijn.