Deze zomer gingen we met de kinderen naar Kasteel Hoensbroek, op de eerste plaats wilde de meisjes graag naar een ‘echt’ kasteel en en het staat ook op mijn bucketlist! Twee vliegen in één klap, we hoorde dat dit kasteel erg leuk zou zijn voor kinderen en ja, onze meiden hebben zich er meer dan vermaakt!
Bij aankomst kan je gratis en dichtbij parkeren! Een mooi pluspunt wat mij betreft! Je gaat via een pad richting de eerste (en hele grote) binnenplaats waarna je direct het kasteel kan zien met een enorme gracht eromheen.
De meiden hebben zich echt vermaakt bij en in Kasteel Hoensbroek, ondanks dat er geen extra activiteiten waren op de dag dat wij gingen was er genoeg te doen en te zien. Al moet ik zeggen, er is altijd nog een speurtocht maar daar hadden de dames niet zoveel zin in.
Kasteel Hoensbroek
Dit kasteel is in vijf fases gebouwd, de verschillende fases zijn van de 13de tot en met de 18de eeuw geweest. Bij restauratiewerkzaamheden van het Kasteel is met funderingen tegengekomen die te onderscheiden zijn in verschillende bouwwerken en periodes. De bouw perioden van Kasteel Hoensbroek zijn:
1. de restanten van de stercke huyssinge van ca. 1250.
2. de ronde toren, restant van een bouwwerk van ca. 1360.
3. de uitbreiding met de rechterfronttoren uit ca. 1500.
4. de grote verbouwing van 1643.
5. de modernisering van ca. 1720.
Meer informatie over de verschillende bouwfases kan je terecht op de site van Kasteel Hoensbroek.
Bewoners Kasteel Hoensbroek
Zeven eeuwen lang is kasteel Hoensbroek bewoond geweest, enkele periodes daargelaten. Niet alle bewoners speelde eenzelfde prominente rol, toch voren ze samen een bonte stoet van adellijke dames en heren. Ben je benieuwd naar alle details over de bewoners? De details over de bewoners kan je ook op de site van het Kasteel vinden.
Kasteel Hoensbroek als kindertehuis
Wat mij het meeste van ons bezoek aan het Kasteel is bijgebleven is dat het kasteel tijdens de oorlog als kindertehuis is gebruikt, dit was tussen 1943 en 1946. Tijdens de oorlog hebben militairen daarom geen gebruik gemaakt van Kasteel Hoensbroek. Deze kinderen kwamen uit Velsen waar de scholen en het internaat werden ontruimd omdat er een verdedigingswerk werd aangelegd in de duinen.
De kinderen zijn tot 1946 in het Kasteel verbleven, omdat het te duur werd zijn de kinderen later elders onder gebracht.
De Kerker in het Kasteel
De eerste de beste gang die we in gingen had een heel smal en klein trapje aan de rechterkant… best stijl naar beneden. Nieuwsgierig als we zijn namen we dat trapje. Het bleek de gevangenis te zijn, onder aan het smalle wenteltrapje is een dikke houten deur.
De ruimte achter de deur is eng, donker en klein! Een ronde ruimte van enkele meters. Er zijn geen ramen, het enigste licht dat er is komt van een smalle doorgang dwars door dikke muur van het kasteel. Het is er koud en vochtig… echt een onaangename plek om te verblijven.
Als gevangene zat je vast aan een ketting die aan een zware 
balk vast zat. Die balk was het bed, de stoel en het toilet van de gevangene. Hij zat dus altijd in zijn eigen uitwerpselen, nooit mocht hij naar buiten of werd er schoongemaakt. Alles werd pas opgeruimd als de gevangene overleed of als de gevangene was veroordeeld.
De enige afleiding die er was, was de smalle luchtkoker die vanuit de kerker naar de buitenwereld liep. Het was de enige lichtbron, het enige besef van dag en nacht.
Om te laten merken hoe het is wordt het gesimuleerd, onze dochters vonden dat spannend!
Philip Damiaan en de geheime kamer
Het klinkt als een spannend boek… het is geen boek, maar spannend was het wel! Toen we deze kamer in gingen via een smalle trap werd de kamer donker en werd er een verhaal verteld, een bijzonder en best mooi verhaal!
“Bisschop Philip Damiaan was een grote, omvangrijke man, zeer goedig van aard en minzaam in de omgang. Hij was een groot muziekliefhebber, had een eigen muziekkapel en bespeelde zelf de violoncel. In de inventaris van zijn nalatenschap werden 24 muziekinstrumenten en maar liefst 200 symfonieën vermeld.
Op 11 december 1792 verschenen er Franse troepen in Roermond. In navolging van de Franse Revolutie werden alle edelen vervolgd. Ook de bisschop moest vluchten. Hij vluchtte naar kasteel Hoensbroek en verstopte zich hier in dit kamertje. Een bijzonder kamertje, want het ligt ‘verscholen’ tussen het plafond van de Speul en de vloer van Op de garderobe. Bovendien camoufleerde een muurkast de trap naar dit kamertje.
De Fransen die hem achterna waren gegaan wisten dat hij ergens in het kasteel verborgen zat. Ze deden een huiszoeking, maar konden hem nergens vinden. Vervolgens bedachten zij dat als er ergens een geheim kamertje moest zijn er wellicht een raam in zou zitten. Ze kwamen op het idee de ramen aan de buitenkant en aan de binnenkant te tellen om zo een verschil te ontdekken. En … inderdaad … aan de buitenkant van het kasteel telde men één raam meer dan aan de binnenkant. Men besloot voor elk raam een brandende kaars te zetten zodat buiten duidelijk zou worden welk raam onverlicht bleef. De bisschop werd van dit plan op de hoogte gesteld en ontstak ook een kaars voor zijn raam. Hij werd nooit ontdekt.”
Het verhaal maakte indruk op de kinderen maar ook wel op ons, als je ziet hoe klein de ruimte is en hoe het is gelopen destijds… je kon de spanning voelen!
Verder…
Er is zoveel te zien, bekijken en beleven! Via smalle wenteltrapjes naar de torens… dan kleine steile trappetjes nog iets verder de toren in! Vanuit die torens echt een prachtig uitzicht!
Mooi en bijzonder om zo hoog in een kasteel te zitten nadat je eerst helemaal in de kerker hebt gezeten, die op waterniveau zit.
Tijdens het naar boven ‘klimmen’ kom je langs allerlei plekjes die allemaal bijzonder voelen, de uitkijk plekken van de soldaten, maar ook de ‘toiletten’
De vele zalen, kamers en overige vertrekken waar van alles te zien is. De ruimtes zijn volledig ingericht naar hoe het er ‘toen’ uit moet hebben gezien… op een groot aantal plekken in het gebouw hangen portretten van bewoners en de families.
Maar ook de prachtige eet en werk kamers met fantastische schilderingen!
Oeps… ben vergeten te melden dat het een lang artikel is met veel foto’s en veel informatie, sorry!
Ben jij wel eens bij Kasteel Hoensbroek geweest? Of heb je een ander kasteel wat echt aan te raden is om te bezoeken met de kinderen?
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
Ben er nooit geweest en moet eerlijk zeggen dat ik sowieso nog niet zoveel van de Nederlandse kastelen van binnen heb gezien. Terwijl ik toch echt gek ben op kastelen. Maar de drempel is voor mij vooral al die trappen, zie er dan tegenop om steeds maar weer achter te blijven terwijl mijn man en kinderen wel alle mooie plekjes kunnen zien.
Ja… jeetje inderdaad, ik snap dat je minder snel gaat. Er is een route voor minder mobiele mensen in kasteel Hoensbroek, maar eerlijk is eerlijk het meest bijzondere zijn toch de kelders en helemaal bovenin en dat is lastig.
Ik denk dat ik, als ik minder mobiel zou zijn ook niet zou gaan.