Een rare keek op de week, waarbij ik zelfs in de ziektewet terecht kwam door een auto ongeluk. Het gaat weer alle kanten op, van Nathalie met een heel blij hoofd tot een variant van mezelf waarbij mijn hoofd vol watten zit. Zorgen om van alles en niets, een cursus en met de kinderen op de fiets door de kou! Niet echt een week die voor herhaling vatbaar is wat mij betreft!
Zaterdag 17 november 2018
Heel vroeg ging ik lopen, Peter gaat met de meiden naar het zwembad om 07.00 uur en ik besluit dan te gaan lopen. Aansluitend ga ik door naar het zwembad, dus het rondje eindigt bij het zwembad, lekker warm! Samen met Peter kijk ik bij de training van de meiden. Dan gaan we naar huis, de meiden pakken hun tas uit en ik ga douchen. Vervolgens gaan we naar de stad voor boodschappen en cadeautjes voor Peter, hij is jarig geweest afgelopen week en morgen vieren we zijn verjaardag!
Als we weer thuis zijn kak ik in, ik ben moe en ga een poosje slapen… zo fijn als dat kan! Dan er weer uit, eten en ik kruip even achter mijn pc om te starten met deze “keek op de week”. Ik krijg onverwachts de vraag of ik mee wil naar het theater voor een dansvoorstelling, ja natuurlijk wil ik dat! Ik heb genoten!
Zondag 18 november 2018
Verjaardag van Peter! Om 9.30 uur zijn we op de speelgoedbank waar we Peter zijn verjaardag gaan vieren. Rond 10.00 uur is de eerste visite er en daarna loopt het wat door. We maken allerlei lekkers klaar voor op tafel en het is tot een uurtje of zes gezellig druk. Aan het einde van de middag, begin van de avond ruimen we alles op, vegen we even en dan gaan we naar huis.
De avond breng ik door met een boek op de bank, ik heb het koud en ga daarom lekker op tijd onder de douche en mijn bed in. Ik ben moe en morgen weer aan de bak… werktijd!
Maandag 19 november 2018
Werkdag! Ik heb er zin in, klaar voor de week! Ik ben om 7.00 uur op mijn werk waar ik flink wat werk verzet, dat was fijn. Ondanks een afspraak heb ik flink wat werk kunnen doen, geeft een goed gevoel. Omdat ik vroeg was begonnen heb ik lekker veel kunnen doen en was ik best vroeg weer thuis. Aangezien de meiden naar de Efteling waren met hun oma, tante en haar vriend had ik het rijk voor mij alleen.
‘s Middags ben ik lekker gaan lopen, dat ging onverwachts goed… ik liep in zo’n 50 minuten gewoon dik 8 km! Super lekker gevoel en het gekke? Ik voelde me niet eens echt moe! Maar ik houd me aan de training, dus gewoon stoppen dan. Ik ga koken, de meiden komen thuis en daarna naar de speelgoedbank omdat we geopend zijn voor de feestdagen.
Dinsdag 20 november 2018
De meiden naar school en ik werken! De meiden gaan na school met oma mee en werk tot het einde van de middag. Als ik thuis ben ga ik koken en eten we, daarna door naar het zwembad met de oudste en de jongste blijft bij Peter thuis. Mijn zusje haalt de oudste weer op bij het zwembad, want helaas kan ik niet blijven… ik heb cursus in Renkum.
De cursus is van de KNZB, het is een cursus tot official… als het me lukt ben ik zo’n dame in witte kleding met een klokje om mijn nek om de tijden te klokken en de keerpunten te beoordelen. Maar goed, de eerste cursusavond zit erop en volgende week gaan we al langs de badrand klokken tijdens een training. Komende zaterdag mag ik trouwens al schaduwklokken bij een wedstrijd in Wageningen.
Helaas gaat het die avond wel een beetje (erg) mis, ik krijg een auto ongeluk… meer daarover heb ik van de week al geschreven, als je benieuwd bent kan je even terugkijken.
Woensdag 21 november 2018
Shit… het werken, ik heb gisteravond mijn directe collega’s al een app gestuurd dat het werken vermoedelijk niets wordt de rest van de week. Het advies van de hulpverlening was even rust, hoofd tot rust en lichaam laten herstellen. Nou… dat advies neem ik graag aan. Ik heb vooral pijn aan mijn rechter been, daarnaast mijn bovenrug en nek. Mijn rug ik wat kwetsbaar. Het voelt overigens allemaal als spierpijn dus heb besloten morgen nog even af te wachten en dan de fysio te bellen als het niet lekker gaat.
Vandaag heeft Peter een hoop geregeld en gebeld als het gaat om auto’s, geld en verzekering. Er moest zoveel en alles staat op zijn naam… fijn zo’n vrouw die je auto in de prak rijdt!
Ik doe dan ook weinig vandaag, ik pak alleen de fiets om met de meiden naar het zwembad te fietsen en even in beweging te zijn. Verder zit ik met een dekentje op de bank en loop ik wat door huis, ik voel me rot.
Donderdag 22 november 2018
Wat een dag… mijn lijf doet zo mogelijk nog wat meer pijn als gister. Vanmorgen om 7.30 uur meteen de fysio gebeld en vanmiddag om 17.00 uur kon ik daar terecht.
Vanmorgen werd ik opgehaald om bij een andere auto te gaan kijken, het is een zwarte Peugeot 307 geworden… we moeten iets. Altijd maar weer dat stomme blik wat bakken met geld kost, punt is gewoon dat zonder praktisch onmogelijk is. Ik twijfel nog de hele dag of ik de mensen moet bellen waar we het ongeluk mee hebben gehad, zij hebben mij gisteren gebeld… maar ik besluit dat ik dat morgen doe. Even een dagje er tussen laten.
‘s middags brengt mijn zusje mij en de meiden even naar de dansschool, de meisjes hebben dansles en ik durf nog altijd niet te rijden… aansluitend naar de fysio
Vrijdag 23 november 2018
Shit, ik moet nu echt gaan autorijden vandaag… de afgelopen dagen geen behoefte aan gehad en nog steeds niet. Ik mag nog niet gaan hardlopen, mijn lijf doet nog pijn en moet even wat herstellen. Wat een ellende!
Vanmiddag heeft mijn vader mij bij mijn zusje gebracht, daar heb ik koffie gedronken. Daarna was het dus tijd om te gaan rijden. De meiden opgehaald op school en daarna door naar de dansschool, als ik daar een half uurtje ben belt mijn vader! Hij heeft de andere auto opgehaald, deze ga ik omwisselen… dinsdag een ongeval, auto total-loss en vandaag hebben we een andere auto.
Gisteravond ben ik even met de meiden naar het centrum geweest, onze oudste dochter wilde graag een nieuwe jurk kopen. Daarna naar huis, ik heb de rest van de avond op de bank gezeten… gewoon niets gedaan.
Hoe was jullie week? Al wat aan sint gedaan? Of heb je zelfs de kerstboom al gezet?
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!