De kinderen alleen thuis laten?

Nog niet zo lang geleden hoorde ik een moeder zeggen, ze ligt op bed en slaapt net pas. Ze was zo moe en slaapt net, ik wilde haar nu niet uit bed halen. Ze kwam met de auto en woont niet héél dicht bij. Ik draai me om, heb niet gereageerd en ben weggelopen. Zeker toen de kinderen zo klein waren ging ik niet veel verder van huis als de eerste de beste struik om de hond te laten plassen… 

Ergens snap ik het wel hoor, als je kleintje na lang wakker zijn eindelijk in slaap is gevallen en jij je oudere kindje moet ophalen bij het sporten of bij school. Ships, best even lastig! 

Eén van de kinderen alleen laten?

Ja, nu ze ouder worden (vijf en acht jaar) laat ik ze wel eens met z’n tweeën thuis als ik de honden ga laten plassen. Dan gaat het over een tijd van enkele minuten, later mogen de honden weer langer wandelen. Maar verder? Nee absoluut niet… het geeft me een onprettig gevoel.

Het is me één keer overkomen, de hond moest erg nodig plassen en de jongste sliep op haar bedje. Ik dacht ik loop tien meter naar buiten om de hond even te laten plassen bij de eerste de beste struik en ik ben weer terug. In de stress die het me opleverde en het onprettige gevoel trek ik de deur achter me dicht,  bij terugkomst bleek ik geen sleutel te hebben.

Wat voelde ik me een slechte moeder, zo niet normaal! Daarna dus nooit weer, sinds die tijd heb ik ze altijd meegenomen of het nu eventjes was of niet.

Waarom niet?

Het idee dat mijn meisje of meiden alleen thuis zijn terwijl ze eigenlijk te jong zijn om voor zichzelf te zorgen geeft me al een vervelend gevoel. Maar stel dat je inderdaad net als die moeder die ik onlangs hoorde praten toch ver van huis bent, best door wat verkeer moet en dan nog maar te denken wat er thuis kan gebeuren.

Het idee dat je kleintje wakker wordt als er geen volwassenen in de buurt is, misschien wel wat moet overgeven, er brand uit breekt of je kleintje raakt in paniek? En wat dacht je ervan als je onderweg een ongeval krijgt of er een andere situatie is dat je niet zomaar thuis bent en je kleintje ligt thuis op bed?

Terwijl ik dit schrijf herinner ik me nog dat een van de buren van toen mijn ouderlijk huis wel eens gezegd heeft dat ze een briefje met haar adres in haar zak stopte als ze één van de kinderen thuis op bed had liggen. Of dit nu echt een goede oplossing is weet ik eigenlijk ook niet. Alleen het gevoel al, brrrrr.

Gaan de kinderen altijd mee?

Ja, eigenlijk wel op die paar minuten voor het laten plassen van de honden na. Met de mededeling dat ze geen deuren open mogen maken en geen telefoon opnemen.

En toen ze klein waren? Tot een jaar of drie, vier stopte ik de dames in de draagdoek als ik buiten de deur ging. Slapend of niet, ze gingen mee! Op deze manier hoefde ik geen hele kinderwagen uit de schuur of auto te pakken en kon ik toch mijn gang gaan zonder ze achter te hoeven laten.

Laat jij de kinderen alleen thuis? En toen ze klein waren?

Nathalie

Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.

Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!