Als je mij al een tijdje volgt dan weet je dat het één keer per jaar kindjesdag in huize Eising is. Dit jaar voor de derde keer alweer. Drie jaar geleden vroegen de kinderen wanneer het kindjesdag was, en mijn eerste reactie was (net zoals mijn ouders zeiden) het is elke dag kindjesdag. Vroeger vond ik dat zo’n dooddoener dat ik al heel snel na die vraag kindjesdag in het leven heb geroepen.
Eén keer per jaar staat de hele dag in het teken van de tweeling. Inclusief eigen knutselwerkjes van ons (lees mama) kleine cadeautjes en een belevenis. Dit jaar hebben we kindjesdag gevierd op de eerste maandag van onze vakantie en wat hebben we genoten.
Cadeautjes, cadeautjes en nog meer cadeautjes
Kindjesdag is normaal gezellig ontbijten op het grote bed, natuurlijk zijn de bedden en de slaapkamers niet zo ruim als thuis dus hebben we lekker aan de grote tafel genoten van ons ontbijtje. Heerlijk met harde broodjes en een croissantje. Als verrassing allemaal cadeautjes op hun bord.
Voor de kinderen had ik bij de Wibra twee kaartenhouders gekocht en thuis geverfd en gelakt. Twee kaartjes erbij geschreven met hoe trots en blij we met ze zijn. Je zag de ego’s groeien aan tafel. We hadden duikvisjes gekocht en foam spuiten en nieuwe vulling voor hun etuis voor het nieuwe schooljaar. Niet dat ze de duikvisjes willen gebruiken op vakantie hoor, want stel je voor dat je ze kwijt raakt, haha. Na het ontbijt douchen en aankleden en hop naar de Julianatoren.
Julianatoren here we come
Stiekem was het grootste cadeau al dat ik mee kon. Vorig jaar hadden we een abonnement genomen en vlak daarna kreeg ik mijn Myasthenia crisis. Gelukkig was de Julianatoren zo flexibel dat we de kaart een ander moment mochten verzilveren.
In april is Martin alleen met de kinderen gegaan, maar dit keer lukte het mij ook om mee te gaan en wat hebben we genoten. Ruben ging alleen in de hoge hoed en wat deed hij stoer. Dat koppie erbij was goud waard. Je kent het vast, doen alsof je het niet spannend vind maar ondertussen.
Het spookhuis, de achtbaan, de paarden tour door het wilde westen van gekkigheid wisten ze niet waar ze moesten beginnen. Toen het een beetje begon te sputteren begon er ook een theatervoorstelling met Jul en Julia, meneer Kaasschaaf en de reis om de wereld. Echt subliem hoe ze deze voorstellingen altijd in elkaar zetten. Ik weet niet wie er harder meezingt met de liedjes de kinderen of ik.
Daarna weer verder in de supermuizen, de carrousel en alle andere leuke attracties. Tegen een uur of drie was mijn energie op en zijn we terug naar de camping gegaan. De kinderen hebben nog lekker gespeeld en deze mama heeft nog even geslapen.
De gouden bogen, eten op sjiek.
En als je dan mag kiezen waar je wil eten en de cowboys (Texas restaurant) is niet in de buurt dan kies je natuurlijk voor MacDonalds. We konden heerlijk buiten eten in het zonnetje en de kinderen waren zo blij dat ze eindelijk weer eens naar de Mac konden. Gelukkig voor papa en mama hadden we ‘s avonds nog een taartje want eerlijk is eerlijk echt vol word je niet van dat eten.
Nog een avondspel op de camping en voor het slapen gaan nog wat chipjes en toen was kindjesdag dan echt, maar dan ook echt voorbij. Kwart voor elf lagen ze met een gelukzalige glimlach in hun bed en ik, ik deed mee. Maar wat was ik trots dat ik heel kindjesdag erbij was en wat heb ik genoten van die vrolijke koppies. Samen hebben wij weer prachtige herinneringen gemaakt.
Hoi! Ik ben Maureen, ik woon samen met mijn man en onze tweeling en zoals je weet… alle wijzen komen uit het oosten ;)! Ik ben dol op lezen, schrijven, bakken, koken, winkelen, zwemmen en dan het liefst met nagellak op (dan voel ik me net een zeemeermin).
Een leuk weetje, ik heb een grote voorliefde voor vintage jurkjes met petticoat. Voor ik ziek werd 2,5 jaar geleden werkte ik vol overgave en passie als pedagogisch en beleidsmedewerkster in de kinderopvang. We zijn dan hier thuis ook graag creatief bezig en knutselen er gezellig op los.
Geef een antwoord