We besloten om een meer toeristische route te rijden, lees… we hebben de tolwegen vermeden. In onze omgeving werd aangegeven dat de alternatieve opties echt prima zijn en dat perse over de tolwegen rijden niet nodig is. We hebben genoten onderweg, nadeel was dat het allemaal langer duurde. Langer als die bewuste tolwegen denk ik. Maar goed, s’morgens om 05.00 uur reden we de snelweg op met de sleurhut achter de auto en om 13.30 uur waren we in Les Andelys. Yep, kamperen dus!
Geen ‘vakantieganger’
Zoals de meeste wel weten heb ik niet zoveel met op vakantie gaan, toch besloten we dat we dit jaar wat verder van huis zouden gaan. Peter wilde graag naar Normandië en de kinderen werden heel blij van het feit dat we nu ‘echt’ op vakantie zouden gaan naar Frankrijk.
Daarmee was het besluit genomen, ik zocht een camping in Normandië uit aan de kust bij de landingsstranden en een ‘tussencamping’ omdat ik graag wat meer in het binnenland, langs de Seine wilde kijken. Van zondag 4 augustus tot woensdag 7 augustus hebben we ons vermaakt in Les Andelys, een dorp langs de Seine.
Onderweg
We besloten vroeg te gaan rijden, waarom? Omdat we al vroeg, lees vanaf 11.00 uur op de camping zouden kunnen. Daarnaast zouden we er een stuk langer over doen als Google Maps aangaf omdat we op de eerste plaats met zo’n sleurhut (lees caravan) rijden, we stoppen regelmatig en we reden een ‘meer toeristische’ route.
De meiden hebben zich heerlijk vermaakt met de autobingo’s die ik maakte! Ik koppelde er een ‘challenge’ aan van bijvoorbeeld drie rijtjes vol, alles of net hoe het uit kwam. Die met automerken was namelijk wat lastig, daar mochten ze er dan vier van overhouden. Met hier en daar een te winnen cadeautje!
Kortom, het ging meer dan prima onderweg, de meiden vermaakte zich, net als ik. Boekje lezen, meekijken met de meiden en naar de omgeving kijken.
Flower Camping I’Ile des Trois Rois
We zijn er, de camping is makkelijk te vinden, we melden ons bij de receptie. Peter is bekend, ik heb geboekt, maar de man is toch nog altijd leidend hier geloof ik. De vrouw achter de toonbank weigert Engels te spreken, of ze kan het niet… maar als ik de reactie op mijn beoordeling moet geloven kan elke medewerker het, dus was ze te eigenwijs om ons in het Engels te woord te staan.
We kregen uitleg en ging naar onze plek, plekje nummer 90. Niet direct aan de Seine maar net een rijtje verder. Als er een boot voorbij komt zien we dat wel, zo dichtbij staan we dus wel. De plekken zijn groot, met gemak kan de caravan met tent, de tent van de meiden en de auto erop… er past wel een tweede caravan op! Dat is gunstig, elke plek heeft eigen water en het sanitair is voor iedereen relatief dichtbij.
Wat betreft de voorzieningen, het is een drie sterrencamping en voldoet wat dat betreft denk ik prima aan de indicatie. Maar de ligging… tja die is briljant! Zo mooi, echt direct aan de Seine, langs de Seine via het fietspad kan je zo het dorp Andelys in en hardlopen is daar ook meer dan fijn!
Het water van de douche is lekker op temperatuur, maar sommige douches doen het wel erg kort na een druk op de knop. De wc’s hebben vooral s’avonds en s’nachts te weinig toiletpapier. Jammer! Op de camping zijn luchtkussens, speeltuin, beweegtoestellen, zwembaden en jeu de boules baan. Ook is er een restaurant/bar, nou ja iets wat er voor door moet gaan. Er is geen winkel en geen animatieteam of iets van entertainment.
Camping buren
Onze directe buren, een Nederlands gezin… hij was blijkbaar ondernemer en normaal gesproken gingen ze meer naar het Zuiden. Maar dit was ze goed bevallen, minder ver rijden, iets minder populair en met hun jonge hond beter te doen. De gingen laat naar bed en stonden laat weer op en waren vaak op pad. Gezellige familie.
We hadden ook ‘overburen’ eigenlijk twee, het ene was een Duits gezin… hun kinderen verre van in de hand. Ze waren vaak boos en kinderen deden toch lekker waar ze zelf zin in hadden. Ik besefte me wel dat ik misschien wel wat ‘streng’ ben maar nu het vakantie is de teugels kan laten vieren omdat de meiden wel luisteren.
Naast deze Duitse mensen stond een ouder Engels echtpaar, ze waren met de caravan en hun ritme was super strak! S’morgens rond 9.00 uur uit bed, douchen/opfrissen, aankleden en ontbijten. Dan stapte ze in de auto om rond 19.00 uur weer terug te komen, dan gingen ze opruimen, rommelen, lezen enzovoort om vervolgens de BBQ aan te steken en te gaan eten. Daarna volgde de afwas met steevast Rummikub tot laat op de avond, echt ik kan die steenjes in het zakje niet meer horen 😉
Les Andelys
Les Andelys is een Frans stadje, het ligt tussen Parijs en Rouwen en aan de Seine! Je hebt Andely en Petit-Andelys, het stadje wordt gedomineerd door de prachtige ruïnes van kasteel Gaillard. Het dorp zou iets meer als 8.000 inwoners tellen.
Chateau Guillard
Chateau Guillard is een burcht dat in 1196 werd gebouwd door Richard leeuwenhart, hertog van Normandië en koning van Engeland. Na het overlijden van Richard overleed volgde zijn broer Jan hem op en besloot Filips Augusts, de grote rivaal van Richard aan te vallen. De Engelse soldaten hebben zich uit eindelijk op 6 maart 1204 moeten overgeven aan de Fransen.
Gedurende de Honderdjarige Oorlog wisselde het kasteel regelmatig van eigenaar en in 1573 was het kasteel compleet verlaten en vervallen tot een ruïne. Het voormalig middeleeuwse vesting uit de twaalfde eeuw is sinds de tweede helft van de negentiende eeuw een historisch monument.
Het was prachtig om er te kijken, het grootste gedeelte is vrij toegankelijk. Voor toegang tot de kern van het kasteel, moet er intree betaald worden. Voor volwassenen € 4,50 en voor kinderen € 3,50, best schappelijke prijzen als je het mij vraagt!
Église Notre-Dame – La Collegiale Notre-Dame des Andelys
De Collegiale kerk Onze-Lieve-Vrouwen kerk van Andelys, prachtig… helaas zijn ze aan het renoveren waardoor de mooiste glas in lood ramen niet zichtbaar waren. Het preekgedeelte, altaar en eerste zit gedeelte waren afgeschermd en daarmee niet toegankelijk.
Na ons bezoek aan Chateau Guillard reden we door naar het dorp om daar even wat boodschappen te gaan halen. Maar eerst zijn we een rondje gelopen door Andelys en kwamen we uit bij de Égelise Notre-Dame, een prachtige kerk.
De Hooggotische Onze-Lieve-Vrouwekerk is gebouwd op de ruïnes van een vrouwenabdij die gesticht werd door Clotilde Clovis. Het gebouw is in een laatgotische flamboyante- en Renaissance stijl gebouwd. Het gebouw is voorzien van prachtige glas-in-loodramen uit de 16de eeuw, daarnaast is er een groot, uit houd gesneden Renaissance orgel in de kerk te vinden.
Hardlopen in Andelys
Bijna als vanzelfsprekend liep ik langs de Seine hard. Ergens super spannend, nieuwe plekken, nieuwe routes of een vreemde omgeving is altijd een ‘drempeltje’ maar toch besloot ik te gaan. Vanaf de camping kon je onder de hangbrug door een fietspad op, dit fietspad kan je volgen tot aan een relatief rustige weg waar je prima kunt hardlopen en een prachtig beekje tegen komt!
Deze weg loopt echter over op een drukkere weg, waar door de meeste mensen behoorlijk wordt doorgereden. Daar durfde ik dan ook niet goed te gaan lopen, ik gokte om links naar beneden te lopen… dat bleek een goede keuze, over het gras vlak langs de Seine. Langs struiken en bomen, maar bovenal langs de Seine!
Iets verderop werd het privé terrein, dat stond er maar er was geen afgesloten hek en zo te zien liepen er honderden mensen langs dus ik heb dat ook gedaan. Op dat moment ga je achter ‘sprookjes’ huizen langs echt Repelsteeltje, Doornroosje en Sneeuwwitje zouden er kunnen wonen. Zo’n drie kilometer vanaf de camping loopt het dood en kan je niet verder.
Ik liep één keer terug via dezelfde route, de andere keer ging ik rechts richting de weg en liep daar een stuk… eng en spannend amper voetpaden en auto’s die voorbij sjezen. Kortom, snel weer terug naar de Seine, het fietspad en weer terug naar de camping.
Genoten, heel fijn daar!
Al met al echt genoten van die paar nachten daar, ondanks dat er wat dingen waren waardoor ik me onprettig voelde de eerste week van onze vakantie. Ik voelde me vrij en fijn, ongedwongen en de eerste dagen van onze vakantie stonden in het teken van ‘ontdekken en onthaasten’. Dat is wel gelukt denk ik!
En nu? De 7de gingen we door naar de volgende camping! Le Cormoran in Ravenoville, pal aan de kust vlak bij Utah Beach daar later meer over! Enne… benieuwd? Volg ons op Instagram!
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
