Heerlijk onderwerp maar weer, niet dus maar het is wat het is. Ik speel maar liever open kaart, ik deel ook van alles op social media dus dan ook maar hier. Wie weeg heeft ooit nog iemand iets aan mijn ‘proces’ als het gaat om de ongemakken van die maandelijkse ellende! In maart schreef ik er voor het laatst over, sindsdien is er weer van alles de revue gepasseerd, ik vertel er snel meer over!
Alles stond open…
Alles was goed na het kijkje dat ze in mijn baarmoeder hebben genomen in maart, alles wat schoon en goed dus niets om ons zorgen over te maken. Fijn! Dan bleven nog de opties open waaruit ik de keuze kreeg om die heftige bloedingen aan te pakken.
Van de pil, tot een NovaSure behandeling of in het uiterste geval de baarmoeder weghalen, ik zette in maart al eens alle opties op een rijtje…
- Pijnbestrijding met bloedstollingsmedicatie
- Aan de pil
- Spiraaltje
- NovaSure behandeling
- Overgangsmedicatie
- Baarmoeder verwijderen
Het is inmiddels juli en er is werkelijk al een hoop gepasseerd en afgestreept, ik ga het uitleggen!
Pijnbestrijding met bloedstollingsmedicatie
Na het uitzoeken of de bloedstollingsmedicatie wel geschikt is in combinatie met het fenomeen van Raynaud bleek dat het een optie was. Maar ze konden niet 100% duidelijk aangeven of mijn klachten dan zouden verminderen of juist erger zouden worden. Ik bedoel gevoelloze handen en soms voeten is ook niet handig… deze optie kwam dus al snel te vervallen.
Aan de pil
Done! Vink ervoor en kruis erdoor! Ik ben ongesteld geworden, met de pil begonnen en heb zeven weken gebloed. Er moest een hormoonkuur gestart worden om de boel te stoppen, vervolgens was ik welgeteld drie dagen niet ongesteld en begon de ellende weer opnieuw… dit was het dus niet!
Een andere pil dan? Nee, als deze niet werkte dan kon ik het wel op mijn buik schrijven als het op de pil aan komt. Volgende optie dus!
Spiraaltje
Tja, na overleg met de huisarts gekozen voor een spiraaltje, NovaSure was volgens de gyn destijds niet de slimste oplossing… dus daar dacht ik niet meer over na ik bleek erger als eerst in de overgang dus dan maar een spiraaltje.
De huisarts gaf aan dat hij hem wel kon zetten, zo gezegd zo gedaan.. het was pijnlijk, veel meer als dat ik van te voren had bedacht. Het voelde niet helemaal goed, maar ik dacht het zal wel okay zijn.
Een week later een controle echo, spiraaltje zat niet goed en er moest nog even naar een eierstok gekeken worden in het ziekenhuis omdat er ‘iets’ te zien was.
Toch naar het ziekenhuis, de gynaecoloog
Het spiraaltje zat er in, maar verkeerd en er moest nog even wat nagekeken worden. Daarom stapte ik begin juli het ziekenhuis binnen, alleen aangezien ik niet veel verwachte van deze afspraak.
Eerst een check, die eierstokken.. tja er zat wel iets maar ‘gebruikelijk’ en niets geks voor mensen met klachten zoals ik die heb. Dus geen zorgen en door! Next: het spiraaltje. De arts kijkt, zoekt, kijkt nog eens en ik merk aan haar dat ze even wat twijfelt… al snel komt er een gynaecoloog bij. Mmm, niet goed, wat nu? Behalve dat het spiraaltje dus in de baarmoederhals hangt blijkt die in het littekenweefsel van de keizersnede te zitten.
Dit is dan ook de reden dat het zo pijnlijk was bij het plaatsen, inmiddels was de gemaakte wond al aardig aan het helen aangezien er zo’n drie weken tussen heeft gezeten. Maar hoe gaat het spiraaltje eruit? Ze wilde het wel zo proberen als ik het goed vond, anders moest het operatief. Tja, dan maar zo proberen…
Beetje trekken en doen, toen kwam die eruit… samen met heel wat bloed de wond was weer kapot. Snel werd het nieuwe spiraaltje erin gezet en toen voelde ik me niet lekker. Niet zo gek volgens de arts gezien de situatie. Even rustig blijven liggen en bijkomen!
Afspraken maken, wat zijn nog de opties?
Er is nu wel duidelijk besproken, alles wat betreft mijn baarmoeder en menstruatie wordt besproken met de gynaecoloog en niet meer met de huisarts. Het is duidelijk dat er een probleem is en dat er iets aan gedaan moet worden. Het spiraaltje is één van de laatste stappen, daarna is de optie NovaSure er nog of het verwijderen van de baarmoeder.
Stiekem hoop ik en de arts dat het spiraaltje de oplossing blijkt te zijn…. dat ik minder bloed ga verliezen! Het is afwachten of het echt gaat werken, maar de tijd zal het ons moeten leren.
Bloedarmoede en lastig lijf
Het heftig en lang bloeden heeft er toe geleid dat ik bloedarmoede heb, net op de grens van acceptabel of niet. De meningen verschillen hier overigens per arts weer over, maar goed daar heb ik het maar niet over. Op dit moment zit ik al weer zes weken aan de staaltabletten en vitamine D, inmiddels is duidelijk dat de bloedwaardes niet snel stijgen… heb nu voor opnieuw ruim twee maanden medicijnen in huis.
Dat lijf van mij heeft hierdoor ‘zwalkende’ benen, ik voel me niet altijd 100% stabiel zeg maar. Dit merk ik met name als ik moe ben. Als ik dus te moe ben kan ik beter ook niet gaan hardlopen of sporten, zeker niet alleen. Mijn benen willen dan niet zo best en daarnaast voel ik me ook daadwerkelijk flink moe. Soms denk ik, hé ik ben er weer… het gaat goed! Om vervolgens weer dagen flink last te hebben en moe te zijn.
Er zijn dagen bij dat ik na het avondeten naar bed ga en er pas de volgende ochtend weer uitkom, voor de mensen die mij een beetje kennen zal dit erg vreemd in de oren klinken! Nathalie en vroeg naar bed, dat is raar!
Status nu?
Geduld, ik moet leren vertrouwen op mijn lijf en dat het wel goed komt, het komt ook wel goed maar ik heb veel geduld nodig en ook dat heb ik niet, helaas.
Ik sport dus gewoon zoveel als ik wil en kan, al valt er af en toe een training tussenuit of gaat het allemaal niet zo fijn en lekker als dat ik graag zou willen. Maar ik ben ervan overtuigd dat stil zitten en weinig doen geen optie is. Daar wordt ook mijn lijf niet beter van! Wel moet ik beter voor mezelf zorgen, orders van de huisarts, gynaecoloog en fysio dus daar ben ik nu een beetje mijn weg in aan het zoeken.
Voor nu blijf ik hopen dat het spiraaltje de oplossing is voor de komende jaren, ik wil even helemaal geen polonaise meer aan mijn lijf.
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
