Mijn passie, Muziek!

Jarenlang is mijn passie voor muziek getriggerd. Zo doe ik er een tijd iets mee, en dan is het een tijdje over. Muziek blijft desondanks een rode draad door mijn leven. In deze blog vertel ik jullie over mijn passie voor muziek. Waar begon mijn passie voor muziek en hoe is dat nu? Jullie lezen het hieronder

Van begin tot heden, mijn passie: Muziek!

Al jaren is muziek mijn passie. Dit is al vroeg begonnen. Op de middelbare school haalde ik altijd hoge cijfers bij muziek. Zeker met het onderdeel keyboard spelen. Natuurlijk moest er ook gezongen worden. Dit deed ik, maar was zeker niet mijn hobby. Nou ja, eigenlijk wel het zingen, maar niet voor publiek.

Uiteindelijk een andere richting gekozen op school en ben ik thuis een tijd blijven doorspelen op mijn keyboard. Gaandeweg de tijd verwaterde het keyboard spelen en kwam ik mijn keyboard alleen nog tegen achter het schot, als ik daar moest zijn. Het bleef mijn aandacht trekken, maar het lukte mij niet om het weer op te pakken. 

Tot het moment dat ik weer in aanraking kwam met muziek. Tijdens mijn opleiding Pedagogiek heb ik door diverse redenen mijn opleiding “On Hold” moeten zetten. Tijdens een van deze momenten heb ik in overleg met mijn trajectcoach besloten om een half jaar SPH (Sociaal Pedagogische Hulpverlening) te gaan doen. Hier kwam ik weer in aanraking met muziek, mijn hobby en eigenlijk ook mijn passie. Ik heb toen een gitaar gekocht, mijzelf een beetje aangeleerd om te kunnen spelen. Daarnaast had ik ook een Cajon en Yambee aangeschaft. Het bespelen van deze instrumenten heb ik een poos gedaan, maar ook dat verwaterde weer.

Waarom verwatert het steeds?

Ik heb een aantal momenten in mijn leven gehad, waarbij het niet lekker ging. Op deze momenten laat ik juist de dingen die ik leuk vind varen. Is dit goed, nee zeker niet! Helaas gebeurde het wel. Desondanks kwam de muziek weer steeds terug in mijn leven. Het lijkt alsof het net zolang terug blijft komen, tot ik er iets mee ga doen. Dit wilde ik ook wel, maar hoe en wat? Ik wist het niet. Tot dit jaar, er kwam iets op mijn pad. Dit heb ik met twee handen aangegrepen.

Zangles nemen

Sinds september ben ik begonnen met zangles. De reden hiervoor kan ik nog niet vermelden, maar hier komt zeker in de toekomst een blog over. Wat ik kan zeggen is; Ik heb ja gezegd op iets, waarbij zangles handig is. Ik wil namelijk zo goed mogelijk voor de dag komen. Nu maakt het mij niet uit of ik wel of niet voor joker sta, maar er zijn momenten dat de clown uithangen niet gepast is. 

Ik zing sinds twee maanden met behulp van een zangpedagoge. In het begin ging het zingen voor geen meter. Ik durfde niks, want voor mijn gevoel stond ik voor joker. Daarbij ben ik zo vreselijk irritant perfectionistisch, dat mijn lat gelijk tot aan het plafond ligt. Totaal niet realistisch, weet ik! Helaas werkt het bij mij wel zo.

Gaandeweg de lessen gaat het steeds beter. Ik krijg vertrouwen en kies een nummer om live te gaan zingen. Na 10 weken wordt er een openbare les gehouden, voor vrienden en familie. Ik kies natuurlijk een van de moeilijkste nummers en ga dat ook alleen doen, gewoon omdat het kan. Nu heb ik laatst een mail gekregen om te oefenen met alle zangers en zangeressen. Vervolgens zie ik mijn naam alleen staan, de angst slaat toe…

Laatste les voor de openbare les

Ineens kan ik alle hoge noten halen, waardoor ik alle nummers mee kan en mag zingen. Ik ga drie nummers zingen tijdens de openbare les. Het beginnummer waarbij meerdere teksten door elkaar gezongen worden, mijn eigen lied en het eindnummer in het Afrikaans. Het begin en eind nummer wordt gezongen door alle zangers en zangeressen. Voor iemand die net negen zanglessen achter de rug heeft, is dit een behoorlijke uitdaging. Desondanks ga ik de uitdaging maar al te graag aan!

Ben je benieuwd over hoe de openbare les gaat? Waar ik naartoe aan het werken ben? Blijf mijn blogs volgen, ik zal jullie op de hoogte blijven houden!