Vanaf nu, nou ja eigenlijk vanaf komende zomervakantie loopt een deel van mijn vrijwilligerswerk nog weer een beetje terug! Op werkdagen weer wat minder in het zwembad, een keuze die niet geheel vanzelf is gegaan…. maar wel eentje die me meer rust gaat geven. Meer tijd voor andere dingen. Door de weeks zal ik dus geen twee avonden per week meer aan de badrand te vinden zijn. Gek! Wel ga ik een aantal woensdagavonden naar de speelgoedbank, maar dat is nadrukkelijk minder vrijwilligerswerk als dat het was!
Besef dat stoppen soms beter is!
Binnen elke club, verenigingen, bedrijf of stichting zijn mensen die anders functioneren, communiceren en bepaalde zaken doen als dat ik (en vele anderen) zouden doen. Mensen waartegen maar weinig mensen iets kunnen, willen of iets durven te ondernemen.
Als je met dergelijke mensen te maken hebt moet je er of mee dealen, iets aan proberen te doen of voorkomen dat je er mee te maken hebt.
Na bijna zes jaar waarin ik eerst heb geprobeerd ermee op één lijn te komen, daarna er iets aan te doen en toen mee te dealen was ik er eigenlijk al klaar mee. Ik bleef, omwille van andere mensen, ik wilde jonge mensen uit de wind houden, de boel op de rit houden dus ging door. Dus toch probeerde ik weer er iets aan te doen, helaas was er te weinig steun, ondanks dat mensen er hetzelfde over denken ondernemen ze geen of te weinig actie.
Dus besloot ik dat het me teveel energie kost om het op te lossen of ermee te dealen, het ontneemt me het plezier om dingen op te pakken en te gaan doen. De ervaring dat ik het voor andere, maar ook voor mezelf niet beter kan maken liet me beseffen dat ik het ook gewoon naast me neer kan leggen en dat gaat er nu dus ook werkelijk van komen.
Iets minder diversiteit qua vrijwilligerswerk
Nu heb ik altijd de voorkeur voor veel diversiteit in mijn werkzaamheden, zowel betaald als onbetaald is dat het geval. Wat betreft mijn vrijwilligerswerk wordt die afwisseling iets minder groot, nu moet ik bekennen dat het nog altijd behoorlijk afwisselend is, maar anders.
Vanaf het voorjaar ben ik weer een aantal keren per maand te vinden op de speelgoedbank tijdens openingstijden. De laatste twee jaar heb ik vooral vrijwilligerswerk gedaan dat niet zichtbaar is, dus dit is een toevoeging.
Daarnaast ga ik me na de zomervakantie eens verder verdiepen in wedstrijdsecretariaat en de bijbehorende werkzaamheden voor het zwemmen.
Dus ja, het klopt, deels loopt het werk terug en aan de andere kant komt er een beetje bij. Voordeel van wat er bij komt is dat ik dat thuis kan doen met hier en daar een overleg. Dat wat ik los laat scheelt een hoop tijd dat ik van huis ben. Kortom, alles heeft zijn voor en nadelen wat dat betreft!
Meer eigen tijd
Ik mag toch wel voorzichtig de conclusie trekken dat ik meer eigen tijd heb door deze beslissing. Mijn avonden zullen een stuk minder gevuld zijn en dat is fijn! De weekenden zullen onveranderd zijn, daar zal het ene weekend druk zijn en het andere weekend rustig. Het valt of staat met hoeveel zwemwedstrijden er zijn en of ik daar nodig ben.
Nu heb ik qua bloggen ook al een stapje terug gedaan, ik moet gewoon tegenwoordig wat minder van mezelf. Wat ik doe moet goed, maar alles mag wat minder frequent!
Opvulling…
Okay, ik beken! Ja ik ben onrustig, want veel vrije tijd is wat lastig. Ik heb weinig geduld en weinig rust in mijn kont. Ik kan dan ook niet wachten tot het langer licht is buiten zodat ik ook aan het begin van de avond met de honden weer naar het bos kan gaan.
Aan de andere kant wil ik een cursus of iets gaan volgen, mijn voorkeuren heb ik wel voor ogen. De uitvoering is een ander verhaal! Of mijn ambitie anders als het aanbod, mijn kennis is al redelijk okay, de mogelijkheid is er domweg niet of ik heb het geld er niet voor over (ja, sommige opleidingen en cursussen zijn domweg te kostbaar voor mij).
Ondertussen ben ik weer eens een serie aan het kijken, me aan het verdiepen in wat andere zaken rondom het zwemmen en heb ik weer eens een nieuw boek op mijn e-reader gezet.
Kortom, ik denk dat ik mezelf wel ga vermaken! De tijd die ontstaat door het minderen van het vrijwilligerswerk vult zich vanzelf weer is mijn ervaring. Nu er alleen voor waken dat het mijn eigen tijd blijft. Dat is op zich al een kunst denk ik… Nathalie en nee zeggen is namelijk niet echt een gouden combinatie.
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
Geef een antwoord