Het schijnt dat het lied Mooi, van het nieuwe album Evenwicht van Marco Borsato bij veel mensen en situaties past. Het liedje vinden wij als ouders zo bij de situatie met onze oudste dochter passen. Precies zoals het is en het kan zijn…
Mooi
Hoe val je in slaap
Hoe begint je dag
Open je je ogen met een traan of met een lach
En kijk je om je heen
En zie je dan de zon
Of zoek je achter alles naar de schaduw op de grond
Leef je voor geluk
Of sterf je van verdriet
En voelt dat als een keuze of heb jij die keuze niet
Het maakt niet echt iets uit
Of dat de waarheid is of niet
Het is hoe jij het ziet
Hoe mooi kan het leven zijn
Het is maar hoe je kijkt
Het is maar wat je droomt
Hoe mooi is jou werkelijkheid
Jij bent net zo rijk
Zo rijk als je je voelt
Weet je wat je hebt
Is de cirkel rond
Zie je wat er staat of mis je enkel wat er stond
Krijg je wat je wil of zelfs meer dan wat je vroeg
Ben je tevreden met het minste of is het meeste niet genoeg
Raak je verwonderd van de sneeuw
Van het ruisen van de wind
Geniet je van de vogels
Van het lachen van een kind
Creëer je je geluk, want binnen in jezelf
Is waar het eindigt en begint
Hoe mooi kan het leven zijn
Het is maar hoe je kijkt
Het is maar wat je droomt
Hoe mooi is jou werkelijkheid
Jij bent net zo rijk
Zo rijk als je je voelt
Zo rijk als je je voelt
Hoe mooi kan het leven zijn
Het is maar hoe je kijkt
Het is maar wat je droomt
Hoe mooi is jou werkelijkheid
Jij bent net zo rijk
Zo rijk als je je voelt
Zo rijk als je je voelt
Zo rijk als je je voelt
Ik wilde in deze blog opschrijven waarom het zo passend is, maar ik kom er niet uit. Het is een gevoel, niet zo goed te vangen in woorden en dat terwijl ik normaal niet echt om woorden verlegen zit als het op praten en schrijven aankomt.
De allereerste zin is al zo passend, als het in slaapvallen gepaard gaat met angst, verdriet of pijn dan staat ze de volgende ochtend al een stuk slechter op. Soms kijkt ze naar de mooie dingen en gaat het beter, soms voelt ze de pijn en is het gewoon niet zo mooi. Soms is het niet zo mooi als je graag zou willen, wensen of waar je van droomt… als je blijvend ziek bent en je in niet ‘gemiddeld’ bent kan het moeilijk en lastig zijn.
Als je dan het liedje met deze tekst hoort en voelt, meegezongen door onze meiden, tja… dan levert me dat kippenvel op. Wij zijn fan van Marco en zijn prachtige muziek!
Marco, mocht je een keertje in Wageningen zijn, kom gerust langs om samen met mijn meiden Mooi te zingen!
Heb jij ook zo’n liedje die zo van toepassing is geweest op je zelf of misschien een familielid? Daar waar de tekst zo ‘gevoeld’ kan worden als of het voor jou geschreven is?
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
Dit is inderdaad een prachtig liedje van Marco Borsato. Mooi om er zo even bij stil te staan.