Het gaat als een trein, als ik eenmaal begin in één van de boeken van Robyn Carr dan ben ik niet meer te stoppen tot het boek uit is! Deze keer heb ik Na de storm gelezen, het zevende boek in de Virgin River serie. Het boek gaat in de basis over Rick en Lizzie, in de praktijk komen er veel verhaallijnen door heen. Denk hierbij aan Abby en Cameron, Walt en Muriel en Dan en Cheryl. Hoe dan ook.. het was weer een heerlijk boek om te lezen!
De achterkant van het boek…
Omdat hij zijn leven compleet om wilde gooien, sloot Rick Sudder zich aan bij het Korps Mariniers. Dat hij werd uitgezonden naar Irak hoorde er wat hem betreft bij.
Nu is hij terug in Virgin River, en hij is niet meer de man die hij was. Zijn verwondingen zijn niet alleen lichamelijk: hij heeft last van woedeaanvallen, zijn grote liefde Liz durft hij amper nog in de ogen te kijken en hij heeft de hoop op een normaal en gelukkig leven opgegeven.
Jack, Ricks pleegvader, en Liz zijn vastbesloten Rick duidelijk te maken dat het leven ondanks alles echt nog mooie dingen voor hem in petto heeft, maar het valt niet mee. Keer na keer wijst hij ze af. Dan krijgen ze hulp uit onverwachte hoek. Het zwarte schaap van het stadje, Dan Brady, schiet te hulp. Kunnen ze samen Rick helpen zich met zijn lot te verzoenen?
Wat vind ik van “Na de storm”?
Zo knap hoe de schrijfster, Robyn Carr de serie overeind kan houden. De sfeer blijft behouden, de familiare gebeurtenissen blijven zich opstapelen en toch is dit boek anders.
Er zijn zwaardere en serieuzere onderwerpen die de personages overkomen en waar ze mee moeten dealen. Het gaat niet tot in het allerkleinste detail maar het is zeer zeker duidelijk dat er nu wat minder makkelijke onderwerpen aan bod komen. Er zit dus niet heel erg veel diepgang in, maar dit is niet storend en de romantiek staat in dit deel van de Virgin River serie weer hoog in het vaandel.
Nu zijn Rick en Lizz de hoofdpersonen in dit boek, maar de verhaallijnen in dit boek zijn er wat meer. Er wordt ook veel geschreven over Abby en Cameron, Walt en Muriel en Dan en Cheryl. Aan de ene kant zorgt dit voor een leuke afwisseling, maar het maakt wel dat de focus wat minder op Rick en Lizzie zit.
Mijn verkorte versie van Na de storm, uit de serie Virgin River
Rick komt na een ongeval terecht in eerst een ziekenhuis en daarna revalidatiecentrum, dit gaat niet vanzelf en als hij er klaar is en terug mag naar Virgin River is hij niet te genieten.
Zijn leven is niet meer wat het was, hij is anders en zijn leven is anders… Rick is opstandig en chagrijnig en er lijkt weinig te werken. Hij zit met zichzelf in de knoop en zijn relatie met Lizz loopt stroef en moeizaam.
Hij komt bij Jerry Powell terecht, een therapeut die beide blijkt te behandelen. Het gaat moeizaam en Rick vindt hem maar gek en raar en toch helpt het en bereikt Jerry wat met Rick. Verder blijk Dan, die in (ik dacht) het eerste boek als wietkweker is maar inmiddels afscheid heeft genomen van dat leven, Rick te kunnen helpen. Al is helpen misschien niet het juiste woord.
Rick is een been verloren en moet leven met één been en een prothese, voor zover hij die wil gebruiken en ermee om wil leren gaan. Wat niemand bleek te weten is dat Dan ook zijn been is verloren en altijd al met een prothese loopt… dit laat hij zien en merken aan Rick en hij opent daarmee de ogen van Rick.
Natuurlijk komt het, ook in dit boek allemaal weer goed met liefde, geduld en passie.
Over Robyn Carr
Robyn Carr is een Amerikaanse schrijfster, geboren in 1951, heeft twee kinderen en woont met haar partner in LA. Robyn debuteerde in 1978, maar het zou dertig jaar duren voor ze de eerste plek zou bemachtigen in de New York Times Bestsellerlijst. Dat gebeurde in 2007 met het eerste deel uit haar wereldberoemde Virgin River-serie.
Sindsdien publiceert ze een paar boeken per jaar, inmiddels is er al een heel serie romans verschenen die zich afspelen in het kleine stadje Virgin River. Bovendien startte Carr een nieuwe reeks, Thunder Point, die net zo populair lijkt te worden. Hoewel haar verhalen echte goodreads zijn, staan er altijd sterke vrouwelijke karakters centraal en gaat ze onderwerpen als huiselijk geweld en gezondheidsproblemen niet uit de weg.
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
Geef een antwoord