Me niet meer in allerlei bochten willen wringen, dat is wat ik wil! Nee zeggen en het dan ook echt niet doen. Als iets kan prima, maar als het niet kan omdat ik me in teveel bochten moet wringen dan houdt het op. Dat kan, wil en doe ik niet meer. Er gingen de laatste tijd nogal eens wat uurtjes geweest die ik vrijmaakte om een ander een plezier te doen. Dat soort uurtjes ga ik verminderen!
De mensen die mij kennen weten dat ik best veel doe, binnen ons gezin maar ook voor andere mensen en organisaties. Nu komt het wel eens voor dat ik om te kunnen helpen vrij neem van mijn werk, zorg dat Peter eerder naar huis komt voor de kinderen, de meiden langer bij de oppas of dat ik de kinderen mee moet nemen. Dat laatste gaat dan niet altijd helemaal volgens de wensen van de meisjes. Omdat het de laatste tijd wel vaker gebeurde heb ik me voorgenomen dat minder te gaan doen!
Wat wel en wat niet?
Ja, ik blijf mensen en organisaties helpen, maar alleen als het me lukt en als het kan. Ik neem voorlopig geen vrij meer van mijn werk voor andere dingen als ons gezin (familie en uiteraard in bijzondere gevallen voor vrienden) en de speelgoedbank. Heeft één van ons iets gepland of in zijn of haar hoofd om te gaan doen, dan gaat dat voor op al het andere wat voorbij komt.
Er zijn dingen die ik erg leuk vindt om te doen, denk aan de Speelgoedbank en al het werk dat voorkomt uit Veusteveul. Maar ook bij de dansschool waar de meiden dansen is het leuk om te helpen, net als bij het zwemmen bij de jongste en dat zal ik echt wel blijven doen. Maar wel buiten mijn werktijden en wat binnen mijn (eigenlijk) onze mogelijkheden ligt.
Vrij nemen
Gisteren stond ik weer op het punt om vrij te nemen… er werd iets aan mij gevraagd in verband met ziekte en ja natuurlijk wil ik helpen. Maar nee, ik neem er geen vrij voor van mijn werk, ik kan mijn uurtjes wel beter gebruiken hoe ‘lullig’ dat misschien ook klinkt. Die uurtje kan ik beter gebruiken om er met de meiden op uit te gaan, wat uurtjes aan het huishouden te besteden onder schooltijd (in plaats van buiten schooltijd als de meiden ook thuis zijn) of voor als er iets is waarvoor ik gewoonweg vrij moet nemen (ziekte, calamiteiten enzovoort).
Grenzen stellen
Wat is nu de grens dan? Ja dat blijft lastig… ik ga hier niet meer blind op mijn ‘goodwill’ maar ik ga over dingen nadenken. Wordt er mij iets gevraagd kijk ik wat er kan en wat mogelijk is. Is de vraag of ik iets wil doen tijdens een werkdag? Sorry… nee dat lukt me niet! Op een dag dat ik al met de meiden naar allerlei afspraken moet tussendoor ook nog even andere kinderen ophalen en wegbrengen? Nee, sorry ook dat komt op een zijspoor, deze mamataxi heeft even genoeg aan haar eigen gezin.
Dus ja, ik help wel! Mits ik me niet in allerlei bochten hoef te wringen of ik er (ruim) op tijd rekening mee kan houden!
Waarom dan?
Naast dat wij met elkaar de rust nodig hebben en toe zijn aan vakantie wil ik ook gewoon meer tijd creëren voor zaken die dichter bij mij en ons gezin staan. Maar ook proberen meer tijd te krijgen om met lieve en fijne mensen af te spreken en dingen te ondernemen.
Voorbeeld is een vriendin die echt wel wat hulp kan gebruiken. Ik heb in de tijd dat zij hulp kan gebruiken slechts één keer de gelegenheid gehad om te helpen. Maar ook gewoon het huishouden bijhouden is al iets waar ik ongelooflijk veel moeite mee heb op dit moment. Het moet gewoon weer even anders… hopelijk gaat het lukken!
Zeg jij wel eens nee? Of is dat lastig en werk je er misschien ook wel aan op dit moment?
1 comment
Het klinkt helemaal niet lullig. eerlijk gezegd vind ik het van de zotte dat je vrij neemt van je werk om anderen te helpen. Vrij nemen voor je gezin/familie snap ik helemaal. Maar vrij nemen omdat er iemand anders niet kan? Dat is echt zonde van je uren hoor. Hou je grenzen goed in de gaten en blijf aan jezelf denken!