Onze hond is gebeten door andere hond

Twee dagen voor mijn operatie begin deze maand dacht ik even lekker rustig met Jazzy, onze hond het bos in te gaan. Even ontspannend, hoofd leeg en genieten van ons vriendje. Ik belde nog naar een vriendin over iets toen het mis ging… in eens kwamen er twee grote honden op Jazzy af en vielen hem aan, shit! Onze hond is gebeten door een andere hond!

Het bos in, even ontspannen…. toch?

Voor deze wandeling die mij wat ontspanning zou hebben moeten brengen ging ik naar het bos. Een stuk bos waar honden aangelijnd horen te lopen en waar ook wordt geacht dat je, je hond onder controle hebt.

Ik stapte uit de auto en moest lachen om onze Jazzy. Hij had daar een groep honden verwacht van de hondenschool denk ik samen met juf Tanja. Dus zowel in de auto als toen we uitstapte zocht hij eerst even rond, daarna gingen we super relaxt aan de wandel.

Al duurde die relaxte wandeling niet lang, nog geen 150m vanaf de auto kwamen er twee grote honden naar ons toe en direct op Jazzy af. Eentje vol erop met ver opengesperde bek, daarna aan Jazzy z’n achterste. Uiteindelijk kreeg ik één van die honden te pakken en stuurde ik onze hond vooruit, weg uit de situatie.

Hij keek me bedonderd aan, maar ging wel weg… gelukkig! Nu blijkt dat het zijn redding is geweest voor erger.

Onze hond is gebeten! Wat gebeurde er dan?

In de verte hoorde ik al iemand wat moeilijk doen tegen zijn hond of honden, op dat moment wist ik het niet. Ik besloot een andere weg te gaan om ze te ontlopen… maar het was al te laat.

De honden trokken zich los en doken bovenop Jazzy, met z’n tweeën de ene was een Ridgeback de ander dacht ik ook… maar dat zou ook een kruising geweest kunnen zijn. De honden hadden beide een flexi riem, dus zo’n uitrol ding en die waren inmiddels overal behalve bij het baasje in de handen.

Ik zat inmiddels vast in de lijnen, maar had één hond te pakken, de andere lijn zat zo vast dat ik inschatte dat die hond ook niet meer weg zou komen. Daarop liet ik Jazzy los en hem vooruit gestuurd, iets wat we ooit tijdens de trainingen bij de hondenschool hebben geleerd en dat werkte! Hij liep weg ik kon mezelf ontwarren uit de riemen en die man kon zijn honden weer pakken.

En verder…

Hij vroeg hoe het ging, met mij goed… Jazzy was ik even kwijt dus die wilde ik eerst zoeken voor hij gewond zou verdwijnen. Uiteindelijk kwam Jazzy naar me toe… bang, angstig, niet leuk! Ik checkte hem en het leek okay lichamelijk.

Door de situatie heb ik nooit gedacht aan het vragen van de gegevens van die honden eigenaar… heel stom! Dat is echt het eerste wat je zou moeten doen nadat je de honden uit elkaar hebt.

Hoe was het toen met Jazzy

Onze Jazzy wilde niet meer lopen, of moeizaam. Zodra hij geen overzicht had over het pad, er een hardloper of wandelaar voorbij kwam of een hond in de verte hij stond direct stil… shit! Onderweg twee mensen met honden aangesproken of ze eventjes tijd hadden, het verhaal uitgelegd en zo mocht ik Jazzy een wat betere ervaring op laten doen, fijn!

Ondertussen heb ik Tanja van Tanja’s Hondenschool gebeld en met haar overleg gehad wat wijsheid is. Aan het einde van de wandeling bleek er een puppy les daar mocht hij even spelen met het kleine spul, weer een stapje!

Thuis onderzocht ik Jazzy nog een keer… niets gevonden behalve veel haarverlies door de stress. Echter rond middennacht had ik een onderbuikgevoel en ging toch nog een keer op onderzoek uit… en ja hoor een gat in zijn zij. Meteen de haren weggeknipt, water gekookt om de wond schoon te maken en ik dook een tube betadine zalf op.

De volgende ochtend bezocht ik de dierenarts, de wond was gunstig maar wel dik 6cm diep. Door het snel ontdekken en handelen zou het lichamelijk wel snel okay zijn volgens de arts… alleen zijn angst is een ander verhaal.

Een paar dagen ontdekte ik nog een gaatje in zijn achterkant, al heel mooi geheeld en niet dik… deze hebben we met rust gelaten en is nu ook goed hersteld, gelukkig.

Oefenen… en trainen

Om de angst en/of onzekerheid eruit te krijgen zijn we gaan oefenen, positieve ervaringen opdoen en stress voorkomen. Gelukkig hoeven wij het niet alleen te doen, dat ging ook niet aangezien ik ruim een dag later het ziekenhuis in moest.

De dag na het bijt- en aanval incident ben ik weer met hem naar dezelfde plek in het bos gereden en we hebben een klein stukje gewandeld. Naar de plek van het incident toe was echt een uitdaging, maar na dik een half uur waren we er en hebben we even samen gespeeld. Daarna doorgelopen dezelfde kant op als de dag daarvoor.

Onderweg opnieuw twee honden gezien, weer oefenen met wat wisselde reactie van Jazzy het verschilt toch ook tussen wat voor een hond hij tegenover zich heeft. Hij is onzeker, zolang hij niemand hoort of ziet en de weg kan overzien is zijn staart in de lucht en oren in de wind….

Maar dan, als hij geritsel hoort, een hond in de verte voorbij ziet lopen of op hem af is het stil staan, staart laag oren naar achteren en zelfs grommen. Helemaal niet zoals Jazzy is! Maar de ontmoetingen zijn fijn en positief verlopen dus dat was weer een vooruitgang.

Naar de hondenschool

De eerste zaterdag van september is Jazzy met onze oudste dochter naar onze hondenschool geweest, tussen voor hem nieuwe honden. Even een lesje kijken, beetje meedoen en kijken of het hem zou helpen. Zelf kon ik er niet bij zijn, maar de trainster, Tanja, haar man en onze dochter waren zijn steun.

We blijven oefenen en hopen dat het beter gaat, eerlijkheidshalve gaat het niet zo snel en makkelijk als we hadden gehoopt. Kortom, engelengeduld! Dat onze hond is gebeten is hem duidelijk niet in de koude kleren gaan zitten.

Mensen met honden hebben een verantwoordelijkheid!

Ik ga hier misschien nog wel eens een hele blog over schrijven, al dan niet met input van Tanja van Tanja’s Hondenschool. Er zijn in mijn ogen best veel mensen die “zomaar” een hond nemen, voor de gezelligheid bijvoorbeeld of als argument ‘het is leuk voor de kinderen’.

Deze meneer bijvoorbeeld, hij zei al direct ‘Ik kan ze gewoon niet houden…’ waarop ik reageerde waarom ga je er dan zo mee het bos in? Het kwam allemaal niet aan geloof ik… maar ik meen het wel.

Als je grote, sterke honden hebt die je niet voor 200% onder controle hebt moet je daar je materiaal op aanpassen, je manier van wandelen en er tijd in stoppen. Als ze te groot en sterk zijn dan ga je met één tegelijk wandelen, dan voorkom je al dat ze samen ergens op af vliegen en het is domweg minder ‘sterk’.

Neem geen flexi uitrol riem of iets, leer je hond de grens kennen van hoever hij kan en mag gaan. Bovendien die kunststof uitrol riemen zijn gewoon mega onhandig vasthouden zeker twee. En verder… als je weet dat je hond hapt dan kan je ze beter een muilkorf om doen, beter voorkomen als genezen lijkt mij.

Werken, wandelen en spelen met een hond

Zelf heb ik een heel duidelijk standpunt bij het het toevoegen van een hond aan je huishouden. Een hond is geen accessoire, die hoort niet in een tasje of op je arm. Daarnaast heb je geen hond voor de avonden of het weekend, een hond heb je 24 uur per dag, 7 dagen per week.

Bedenk goed, een hond moet je gewoon minimaal drie keer per dag mee naar buiten nemen voor een wandeling, niet even snel alleen plassen en poepen maar ook even snuffelen en lekker lopen. Daarnaast wil een hond ook echt wel lekker met je spelen, een balletje, trektouwtje, apporteren, speuren of een hersenspelletje doen.

Daarnaast zou het verstandig zijn als elke honden eigenaar minimaal een puppy cursus zou volgen, het liefst ook nog een jonge honden cursus zodat ze meer kennis op doen en hond en baasje elkaar leren begrijpen. Tijdens die cursussen leer je zo onwijs veel over wat je hond nodig heeft en hoe je dingen aan kan pakken.

Corona en honden of coronahonden?

Helaas zien we, zeker sinds corona steeds meer mensen die een hond “erbij” hebben. Dit klinkt niet zo leuk en dat is het ook niet. Mensen waren veel thuis, de kinderen waren niet aan het sporten, weinig naar school en er was veel tijd voor die leuke, lieve pup.

Echter die pup die inmiddels puber is en echt wel wat meer aandacht vraagt als die pup die veel sliep. De hondenpuber is wat vervelend geworden, hij bijt graag, loopt onrustig aan de lijn en kan niet meer loslopen. Het dier zit regelmatig alleen omdat er gewerkt moet worden, school en sport roepen.

Tot slot…

Ik schrijf dit dus een aantal weken nadat het is gebeurd, ik heb er even over na moeten denken. Het is een heel verhaal geworden.. van de aanval op onze Jazzy tot de corona honden. Je merkt, mijn gevoel gaat alle kanten op, mijn mening is vrij duidelijk.

En onze Jazzy? Helaas is hij nog niet de oude…