Ook de reguliere zorg gaat door…

Ga gewoon naar de dokter als dat nodig is, ontwijk de zorg niet. De reguliere zorg gaat gewoon door. Ik hoorde het regelmatig voorbij komen op de radio, journaal en in de krant. Alleen liepen wij hier toch echt wel tegen wat dingetjes aan, tot mijn grote ongenoegen. En ik blijk niet alleen, ik heb het van vrienden, familie, collega’s en bekende meer gehoord.

Gewoon naar de huisarts als dat nodig is

Er werd aangegeven dat je met gezondheidsproblemen gewoon naar de huisarts moet gaan. Er zou zogenaamd ‘zorg ontwijkend gedrag’ zijn en dat klopt ergens wel denk ik…

Ook wij probeerde het te voorkomen, voor je plezier naar de huisarts in de tijd dat corona om zich heen grijpt heeft niet echt de voorkeur. Alleen dan komt het moment dat er wel even wat hulp nodig is.

Na een aantal dagen aankijken en overwegen wat te doen besluit ik te bellen voor een afspraak, na uitleg krijg ik een telefonische afspraak. Want er werd voorkomen dat mensen (mogelijk) onnodig langs komen bij de arts.

Telefonisch “maar wat doen”

Op basis van de door mij mondeling uitgelegde informatie besluit de huisarts onze dochter een zalfje te geven. En niet zomaar eentje maar één waarin een bestanddeel zit dat ze bij voorkeur niet mag. Op vrijdag krijgen we dat zalfje en op maandag besluit ik opnieuw te bellen.

Ze mag het zalfje hebben, want het is immers alleen voor de vingers en tenen… echter ze wordt er toch niet lekker van. Maar we kunnen niet langskomen, want corona.

Eerlijk is eerlijk, we voelde ons niet zo serieus genomen en we hebben zelf met een ander zalfje wat nog in huis was en niet schadelijk is voor haar gesmeerd en dat hielp.

We rommelen nog even verder…

Naar aanleiding van het feit dat ik me opnieuw niet helemaal fit voel, snel duizelig, toch weer vrij vaak en heftig ongesteld en mijn bijna altijd wat afwijkende bloedwaarden besluit ik toch te bellen.

Mmmm, we gaan bloedprikken is de reactie via de assistente, prima, we laten bloed prikken en op vrijdag krijg ik de mededeling er liggen medicijnen voor je klaar.

We komen bij de apotheek, geen medicijnen… dus op maandag weer een rondje bellen. Helaas heeft onze praktijk vakantie en krijg ik een plaatsvervanger, wat blijkt? Door de grote drukte vanwege corona hebben we het niet op tijd kunnen versturen.

De laatste bloeduitslagen komen nog wat later en ik wil naar aanleiding van die uitslagen even overleggen met de huisarts, uiteraard krijg ik een telefonische afspraak. Ik sta op de bel lijst….

Gesprekje

Uiteindelijk krijg ik te horen dat er wat kleine afwijkingen zitten maar dat het op zich niet zorgelijk is. Wel is het gek dat mijn bloedwaarden al een jaar of drie niet helemaal goed zijn.

Het idee om wat aan te komen in gewicht komt in deze telefonische afspraak naar boven. Nu moet je weten…. ik het verleden heb ik ooit nog iets lager gezeten als nu en was ik vaak ziek, toen moest ik terug naar de 72 kg en toen was het goed.

Nu ben ik dus niet vaak ziek, maar voel me net niet helemaal fit zeg maar. Moe, duizelig en zware benen zijn hierbij het meest voorkomend. Maar na zo hard te hebben gewerkt om af te vallen en stabiel te blijven wil ik niet aankomen, ik heb wel beloofd niet af te vallen.

Dit gesprek had ik dus als vervanging van een bezoekje aan de huisarts. De gemaakte afspraak is nu, stabiel blijven of iets aankomen in gewicht, zes weken medicijnen en dan weer bloedprikken om te kijken hoe het dan is. En dan? Dan moet ik ook langskomen… als het goed is tenminste.

Lastig wel…

Ik merk overigens dat ik er begrip voor heb dat de arts slechts indien nodig iemand ziet. Maar dat ik het ook erg lastig vind, want de reguliere zorg stagneert dus wel… en het is niet zo vanzelfsprekend om langs te gaan met gezondheidsissues.

Maar goed… het is wat het is! Ik hoop dat alles snel weer wat ‘normaler’ zal worden.