Terwijl heel Nederland nog lekker geniet van zijn vakantie zit die van ons er bijna weer op. De kinderen zijn begonnen met wennen op de nieuwe BSO, want een nieuwe school betekent ook een nieuwe opvang. Gelukkig zijn het vrij vrolijke sociale kinderen die overal hun draai wel vinden. En vindt hun mama nieuwe dingen vaak spannender dan zij zelf. De eerste teatopic vraag sluit daar ook mooi bij aan. Waar ben je bang voor? Misschien kunnen we beter vragen waarvoor niet, haha.
Waar ben je bang voor?
Waar ik het alle meest voor bang ben, is om mijn kinderen niet te zien opgroeien, maar een goede tweede is wind. Al als klein meisje was ik bang voor het wilde razen van de wind om ons huis. Wanneer je buiten kwam en je bijna geen adem meer kreeg omdat de wind keihard in je gezicht blies.
Dood eng vond ik het altijd en nog steeds ben ik doodsbang wanneer het begint te waaien. In ons oude huis heb ik een keer gehad dat ons glas en lood raam eruit waaide met kozijn en al. Twee minuten daarvoor had ik de baby tweeling net van de bank naar de box verplaatst en dat was maar goed ook. Anders was het raam boven op hen gevallen. Martin zat natuurlijk net over ver voor zijn werk dus huilend heb ik mijn schoonvader gebeld. Die heeft het hele raampje hermetisch afgesloten, maar deze actie heeft niet echt meegedragen aan het overwinnen van mijn windangst.
Toen vorig jaar die grote storm over Nederland raasde ben ik van pure angst naar het zwembad gegaan. Als ik dan zou sterven dan stierf ik niet alleen, haha. Je kunt wel lezen hoe groot mijn angst is voor wind. Ik ben nu aan het oefenen op advies van de psycholoog om wat vaker met wind naar buiten te gaan en dan te ervaren dat er niets gebeurt. Ik probeer al steeds vaker het zonnescherm uit te laten en niet meteen met elk zuchtje wind als een gek dat ding naar binnen te halen. Zoals jullie lezen heb ik nog een lange lange weg te gaan wat betreft mijn wind trauma. 😉
Welk dier zou je voor een dag willen zijn?
Martin zei meteen, een hond, dan zijn er wel mensen om je heen die wel blij met je zijn. Echt wat een leuke man heb ik toch.
Maar om eerlijk te zijn zou ik inderdaad wel een hond willen zijn. Altijd mensen om je heen, die je knuffelen, met je spelen, die blij met je zijn. Lijkt me heerlijk. vier keer per dag een rondje wandelen. Je nergens druk om hoeven te maken. Het eten wordt gemaakt, dus ik hoef niet elke dag te bedenken wat ik nu weer moet koken. Slapen wanneer je wil, buiten spelen met je vrienden. Echt zo’n honden leven lijkt me zo slecht nog niet.
Welk dier zou jij graag willen zijn? Een stoere leeuw of een lief knuffelig konijntje?
Hoi! Ik ben Maureen, ik woon samen met mijn man en onze tweeling en zoals je weet… alle wijzen komen uit het oosten ;)! Ik ben dol op lezen, schrijven, bakken, koken, winkelen, zwemmen en dan het liefst met nagellak op (dan voel ik me net een zeemeermin).
Een leuk weetje, ik heb een grote voorliefde voor vintage jurkjes met petticoat. Voor ik ziek werd 2,5 jaar geleden werkte ik vol overgave en passie als pedagogisch en beleidsmedewerkster in de kinderopvang. We zijn dan hier thuis ook graag creatief bezig en knutselen er gezellig op los.
Geef een reactie