Op de thee bij Maureen

Een tijdje geleden vroeg ik jullie of jullie nog leuke vragen hadden voor mijn twee wekelijkse op de thee bij Maureen blog. Mijn Bento collega Mariska had wel twee vragen voor mij. Wanneer voel jij je het energiekst en wie inspireert jou? Mooie vragen om mee aan de slag te gaan. Dit keer dus een andere invulling van “Op de thee bij…”!

Wanneer voel je jou het energiekst? 

Mijn eerste gedachte was eigenlijk nooit, haha. Maar dat is niet helemaal waar. Vorige week maandag bijvoorbeeld voelde ik me echt in en in slecht. Ik had een pijnlijke nacht gehad, Sophie was wakker en had hoofdpijn en ik had natuurlijk het weekend geen balans kunnen vinden, waardoor ik onmeunig misselijk was.

Nadat ik de kinderen naar school gebracht had twijfelde ik of ik toch naar bed zou gaan in plaats van naar de sport, toch maar proberen. Vroeger zeiden mijn ouders altijd ‘je gaat het maar proberen en als het niet lukt dan mag je thuis komen’. Die mentaliteit zit er nog steeds in en dus sleepte ik me naar de fysio. Bang om te spugen onderweg stond de emmer naast me voor het geval dat. Ik begon met fietsen op de hometrainer en warempel het ging best goed, dus door met armspieroefeningen, roeien, beenspieroefeningen enzovoort.

Uiteindelijk knapte ik af bij de loopband toen vond ik het na zeven minuten welletjes. Maar in de tussentijd met de gezelligheid en de geintjes van mijn sportmaatjes had ik het toch maar mooi gefikst! Ik vind het altijd grappig te merken hoeveel energie ik tijdens het sporten heb. Het nadeel is dan ook meteen dat ik mijn grens keer op keer overtreed, gewoon omdat ik tijdens het sporten niet mijn lijf kan voelen. Of ik kan het wel maar neem er de tijd niet voor.

Nu ik weer thuis zit met een infectie denk ik wel, is het dit allemaal waard? Steeds tot het gaatje gaan zodat je weerstand minder wordt? Om eerlijk te zijn ik weet het antwoord nog niet. Misschien eerst maar weer als ik straks kan sporten terug naar de basis en dan langzaam uitbreiden. Ja dat lijkt me een goed idee, hopelijk straks ook, haha.

Wie inspireert jou

Mijn grootste inspiratie bron van de afgelopen vier jaar is toch wel de onlangs overleden Laura Maaskant. Laura Maaskant werd op jonge leeftijd al gediagnosticeerd met kanker. Wanneer voor de tweede keer de kanker toeslaat kiest Laura ervoor om niet te behandelen, maar om het leven te omarmen en aanvaarden.

Op haar vijfentwintigste overleed ze aan de gevolgen van kanker. Laura heeft mij geleerd zoveel mogelijk te leven in het nu, om te luisteren naar mijn gevoel. Na mijn operatie, waar een stuk long verwijderd is naast de tumor en mijn middenrifzenuw, wilde de artsen nog dat ik bestraling zou ondergaan. Mijn onderbuik gevoel zei alleen maar doe het niet en uiteindelijk heb ik ook de artsen verteld dat ik het niet wilde.

Er was al zoveel kapot aan de linkerkant van mijn lichaam, ik was al mega benauwd door alles wat er niet meer zat, dat ik niet ook nog eens de bestraling zijn werk wilde laten doen. Gelukkig heeft de longarts altijd achter mij gestaan net als Martin en onze familie’s. Maar toch waren er ook mensen die het niet begrepen. ‘Je wil toch leven?” Absoluut, maar ik wil ook kwaliteit van leven.

Op dat moment heb ik mijn hart gevolgd en gekozen voor in mijn ogen kwaliteit. Voor mijn gevoel heb ik door het boek Leef van Laura deze beslissing kunnen maken. Luister naar je eigen gevoel, geniet van de kleine momenten en kies wat voor jou belangrijk is. Ik kan dan ook iedereen het boek ‘Leef’ adviseren te lezen. Of je nu te maken hebt met kanker of niet. Velen van ons zouden door dit boek weer de kleine dingen in het leven kunnen waarderen, ik waardeer het leven weer enorm!