Vanaf wanneer laten we de kinderen de schoen zetten, hoe vaak en wat stoppen we er in? Elk jaar weer denk ik er over na en elk jaar komen we weer op het zelfde uit, één keer per week zetten de meiden de schoen thuis en er zit een klein cadeautje in. De eerste keer dat de schoen gezet mag worden is op de dag dat Sinterklaas voet aan wal zet in Wageningen. Voor dit jaar was dat afgelopen zaterdag 14 november.
Bij navraag in onze omgeving en bij het zoeken op internet zie ik grote verschillen, kinderen die om de dag wat in schoen krijgen maar ook kinderen die één keer de schoen zetten tussen aankomst en vertrek van Sint. Het is dus sterk wisselend, dat wisselende is niet alleen van toepassing op de frequentie maar ook als je het hebt over wat er in de schoen gaat. De één krijgt een mandarijn en pepernoten en de ander krijgt een flinke doos LEGO.
Keuzes en zo doen wij het!
Natuurlijk zijn dit keuzes die de ouders maken, mede afhankelijk van het budget dat je hebt als gezin. Als er meer financiële middelen beschikbaar zijn, is het makkelijker om de schoen wat vaker te vullen of kan er een wat duurder cadeautje gegeven worden.
Wij hebben er voor gekozen om de schoen één keer per week te vullen met een cadeautje, daarnaast hebben ze een lieve opa, oma en tante waar ze ook eens per week de schoen mogen zetten. Natuurlijk proberen onze meiden het uit, ze zetten de schoen wel vaker en treffen dan ook regelmatig een lege schoen.
Wat geef je dan?
Dan het volgende vraagstuk, wat stop je in de schoen? Kies je voor een cadeau van het wensenlijstje of niet? Geef je echt een klein, goedkoop cadeautje of toch een groter cadeau in de schoen? Of kies je voor een chocolade letter, mandarijn of ander lekkers?
Bij navraag en zoeken op internet hoor en zie je toch echt grote verschillen, van een stickervelletje of vouwblaadjes tot een behoorlijke doos LEGO of Playmobil. Het loopt zo uit één en niets is goed of fout, het is en blijft de keuze van de gever. Wat overigens niet wil zeggen dat ik er geen mening over heb of er best kritisch naar kijk.
Afgelopen zondag hebben onze kinderen wat ik hun schoen gekregen, een klein make-up spiegeltje en een potje in de vorm van een uil met handcrème die ze graag wilde hebben. Het bedrag dat ik per kind uitgaf voor deze cadeautjes was nog geen € 2,–.
Om betaalbare cadeautjes te verkrijgen ben ik vanaf de zomer spulletjes voor de feestdagen aan het kopen. Niet dat ik er winkels voor afloop en echt aan het zoeken ben, maar als ik iets leuks voor een mooie prijs tegen kom gaat het mee. De schoencadeautjes zijn altijd wat goedkopere en kleinere cadeautjes, de ene keer sokken de andere keer pennen of stiften.
Hoe vaak wordt er bij jullie in het gezin een cadeautje in de schoen gedaan En wat voor een cadeautje zit er dan in?
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
Vroeger deed ik dat ook altijd, daar keek ik de gehele nacht naar uit 🙂