Vakantie tijd, maar op zondag ook tea topic tijd! Of het nu vakantie is of niet, we gaan gewoon door! Dit keer een best wel ‘heftige’ vraag… een vraag waar ik eigenlijk zelden bij stil sta, waarom? Omdat ik niet na wil denken over de dood!
De eerste vraag luidt: “Wie zou jij in de hemel willen spreken?“
Tea Topic: Wie zou jij in de hemel willen spreken?
Echt veel mensen in mijn omgeving zijn er niet overleden, degene die zijn overleven waren op een mooie leeftijd en een neef van mij heeft er voor gekozen om het leven achter zich te laten…
Eerst de vraag, is er wel een hemel?
Toen ik deze vraag zag dacht ik eerst… is er wel een hemel? Dat er meer is na de dood weet ik zeker… dat heb ik zelf gezien, maar of dat de hemel is? Geen idee! Het is mooi en het ruikt er heel erg lekker, er bestaat geen geurtje dat zo ruikt als dat!
Er is iets na het leven en de dood, ik geloof dat er meer is en dat het daar goed en mooi is.
Wie zou ik in de hemel willen spreken…
De eerste persoon die in me opkomt is opa, de vader van mijn vader… hij is overleden toen mijn vader nog kind was. Ik ken de verhalen en hoor er zo nu en dan wel iets over, over hoe het was en welke rottigheid mijn vader uithaalde.
Maar ik ben benieuwd naar hem. Hoe was hij en ik ben benieuwd naar zijn verhalen, de verhalen over het (relatief grote) gezin waar mijn vader uit komt. De verhalen van mijn vader en zijn broers en zussen ken ik, net als de verhalen die mijn (inmiddels eveneens overleden) oma vertelde. Die verhalen zijn beperkt, maar ik ben benieuwd naar hem…
Ooit zal ik hem ontmoeten, al hoop ik dat het nog heel erg lang duurt!
Wie in de ‘hemel’ zou jij willen spreken?
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
Dat is dezelfde persoon waar ik aan dacht toen ik de titel van je blog las. Toevallig dat afgelopen week zijn foto op Facebook voorbij kwam. En ik dacht ook aan Co (of was het met een K, dat weet ik niet), de overleden broer van jouw vader en mijn moeder. Die heb ik nog gekend. Ik was nog jong, maar weet nog wel dat hij gitaar speelde. Fijne vakantie allemaal!
Ria, ik kan me voorstellen dat je ook benieuwd bent inderdaad… de verhalen van andere maar geen ervaring met hem.
Wat een inspirerende vraag! Ik geloof ook zeker dat er meer is na de dood. Wie ik zou willen spreken? Mijn opa van vaders kant denk ik. Ik ga er dan natuurlijk wel vanuit dat hij in de hemel niet meer dement is. Ik had geen superhechte band met hem maar ik mocht hem wel. MIjn andere grootouders, dar heb ik weinig contact mee gehad (behalve mijn oma van vaders kant maar die leeft nog).
Oh en mijn mentor van de middelbare school. Die is enkele maanden geleden overleden na een lang ziekbed. Hij was heel belangrijk voor me tijdens mijn schooltijd. Ik heb zelfs nog overwogen naar zijn uitvaart te gaan maar ik ken zijn familie natuurlijk niet, dus wist niet of zij dat op prijs zouden stellen.
Astrid onlangs geplaatst…Over twee jaar
Ook opa van vaders kant… net als hier!
Je mentor, lastig in te schatten inderdaad of je welkom zou zijn.