Wat stom… heb ik gewoon mijn Tea Topic op zondag verkeerd gepland! Stom! Nu dus alsnog online met de datum van zondag! Tea Topic nummer 62 al weer… en er zijn nog genoeg vragen op de lijst! Nu hopen dat ik ze ook tegenkom op de theezakjes. Er zijn vrij veel vragen die ik normaal gesproken zelf niet zomaar zou beantwoorden of bespreken. De vraag van vandaag is best leuk, maar ook wel iets confronterend.
De Tea Topic vraag luidt: “Wat zou jij het liefst tegen je jongere zelf zeggen?“
Tea Topic: Wat zou jij het liefst tegen je jongere zelf zeggen?
Goed…. wat ik het liefst tegen me jongere ik zou willen zeggen, dat is best wel wat als ik er over na ga denken! Er zijn wat puntjes waar ik nu nog ‘druk’ mee ben en dingen die ik achteraf gezien dus anders had gedaan, vermoed ik.
Dé perfectionist
Die verslagen en noem het allemaal maar op, een zes of zeven was niet voldoende… bij een achtje baalde ik al! Het was niet snel goed genoeg voor mezelf. Waarom ik dat zo had en soms nog heb is me niet helemaal duidelijk, kennelijk is dat iets waar ik ‘invloed’ op heb voor mijn gevoel.
Tegen mijn jongere ik, zou ik zeggen: “Meis een zeven of acht is ook een mooi cijfer, sla niet door!”
Faalangst
Eigenlijk hoort het erg bij elkaar faalangst en perfectionisme passen wat dat betreft ‘perfect’ bij elkaar. In mijn eerlijkheid moet ik bekennen dat de faalangst nog altijd aanwezig is. Een examen doen voor mij… dat is een enorm zware opgave waar ik echt dagen last van heb. In de meeste gevallen loopt het best redelijk tot goed af, maar het weerhoud me zelfs om me te ontwikkelen en dat is jammer!
Ik had mezelf trouwens ook naar een cursus of wat dan ook gestuurd om er vanaf te komen. Een cursus waar je voor een groep iets moet voordoen, een rollenspel bijvoorbeeld… verschrikkelijk! Een beoordelingsgesprek, nu gaat het redelijk maar tot een jaar of twee geleden, wat een drama!
Tegen mijn jongere ik, zou ik zeggen: “Kom op, een voldoende is een voldoende… doe je best en meer als dat kan je niet doen!”.
Doe eens gek!
Ik was het type niet om te gaan stappen, gek doen of met vrienden op vakantie te gaan. Jaren lang heb ik dagelijks gesport, was het niet korfbal, was het paardrijden, fitness en dansen. Ik ging maar door… stappen? Gekke dingen doen met vrienden? Nee… nooit ‘echt’! Nu denk ik wel eens, waarom heb ik dat niet gedaan? Zonde!
Tegen mijn jongere ik, zou ik zeggen: “Ga eens buiten de lijntjes, doe eens gek!”
Doe wat goed voelt!
Nu ik terug kijk denk ik wel eens, waarom heb ik niet vaker mijn gevoel gevolgd. Dat had ik veel vaker moeten doen, dan waren die voelsprieten misschien nog iets verder ontwikkeld. Maar was ik ook minder vaak teleurgesteld.
Ik heb wel eens dingen gedaan omdat het ‘zo hoort’ of omdat je mensen gewoon helpt, ook al ging dat volledig tegen mijn gevoel in. Steeds vaker kies ik ervoor om ook gewoon mijn gevoel te volgen… en dat helpt! Dat had ik echt al heel veel jaren eerder moeten doen!
Tegen mijn jongere ik, zou ik zeggen: “Volg je gevoel, doe waar jij je goed bij voelt!”
Wat zou jij het liefst tegen je jongere zelf zeggen?
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
