Thuisonderwijs en tampons

Twee weken zijn we alweer onderweg met het thuisonderwijs. En eerlijk is eerlijk we begonnen met frisse tegenzin. De vakantie was heerlijk. Lekker samen met ons viertjes wandelen, bakken, spelletjes spelen en uitslapen. We konden er eigenlijk best wel aan wennen. En ondanks dat we nergens naartoe konden hebben we ons prima vermaakt. Vorige week zondag kwamen de Chromebooks en roosters dan ook met veel gepuf en gesteun uit de kast. En echt niet alleen bij de kinderen. 😉

ANWB stelletje op pad

De nacht van zondag op maandag sliepen we allemaal slecht, het is toch weer even spannend. Martin had wat meetings en Ruben en Sophie moesten om 9:00 uur klaar zitten in teams.

Waar Martin vaak de ochtend shift neemt zodat ik rustig op kan starten stond ik nu om 8:00 uur kotsend van vermoeidheid boven de wasbak. Wetend dat er nog veel van deze ochtenden zouden volgen. Om 9:00 uur zat iedereen start klaar geïnstalleerd achter het werk.

Rust! Geintje natuurlijk. Van negen tot tien is de juf en of meester onze reddende engel, dit is Martin en Maureen tijd. Dan doet dit ANWB stelletje de wandelschoenen aan en lopen we een paar kilometer door Enschede. Echt, regen of niet, dit is echt een soort accu moment voor onze relatie en voor onszelf. Daarna kunnen we de breuken, de d en de t en alle werkwoorden weer aan. Nou ja aan?

Tampons en fossiele brandstoffen

Waar onze Sophie over het algemeen keurig aan het werk gaat en zelfs nog extra taken uitvoert tijdens deze periode van thuisonderwijs is Ruben een onmeunig meesterbrein in ontwijkend gedrag.

Blijf maar eens serieus als je zoon met een tampon voor je neus staat te zwaaien en vraagt wat je hier nu weer mee moet doen. En wanneer je dan net bekomen bent van de shock staat de volgende vraag alweer in de wachtstand of we in ons leven maar één keer seks hebben gehad. Ja, concentreer je dan nog maar eens even op staartdelingen en op fossiele brandstoffen.

Frustratie

Maar eerlijk is eerlijk naast veel oplaat momenten en humor is er ook frustratie. Vooral de rekenlessen zijn een bron van ergernis in huize Eising.

Martin legt het weer anders uit dan ik het doe en ik doe het weer heel anders dan juf. Wanneer mama de plussommen ook niet meer weet uit te leggen, want hoe leg je een kind in godsnaam een breuk uit, dan snap je vast hoe gezellig het hier is aan de eettafel.

Na een uur rekenen en nog geen twintig sommen verder voelde ik me bijna geneigd mezelf op te hangen aan dat tampontouwtje. Want eerlijk is eerlijk ik ben mama, geen doorgewinterde juf.

Waar de juf van Sophie meiden momentjes inplant met de dames van de klas en ik Sophie intens zie stralen bij de lieve woorden van haar juf kan ik alleen maar concluderen het gaat zwaar worden de aankomende weken (want door de Britse variant is school even een no-go voor ons), maar we gaan het redden. Er is zoveel steun en liefde vanuit school, we hebben onze accu wandelingetjes en humor en anders, ach dan hebben we altijd het tampontouwtje nog ;-).