Nog eventjes en dan zijn wij tien jaar papa en mama, best bijzonder! Na lang wachten en best wel wat ‘gedoe’ werden wij ouders van een klein meisje. De laatste weken hebben we het ziekenhuis vaak van binnen bekeken en uiteindelijk is ze daar ook geboren. De laatste weken voor de tiende verjaardag van onze dochter blik ik een aantal keren terug op blogjes die ik toen schreef.
Het duurde een aantal jaren voor we zwanger waren, de zwangerschap verliep moeizaam en mijn lichaam gaf behoorlijk wat gebreken. De laatste weken was ik regelmatig in het ziekenhuis te vinden, was het niet voor een bezoekje mocht ik weer eventjes blijven logeren.
Op 15 maart 2007 ging ik op controle bij de gynaecoloog, op 16 maart schreef ik daar een blogje over… ik mocht weer een paar dagen door, op naar de volgende check!
———
16 maart 2007 ~ Dagboek van toen
Op controle, oeps!
Gister mocht ik opnieuw naar de gynaecoloog, het gebruikelijke riedeltje van wegen, bloeddruk en ‘hoe gaat het’ wordt doorlopen. Helaas.. de weegschaal is niet lief! Weer 1,5 kg erbij ten opzichte van de laatste keer, niet best! Ook de bloeddruk loopt weer op 150/100, te hoog naar de zin van de arts.
Weer potjes en buisjes vullen
De assistent besluit in overleg met de arts om me eerst naar het lab te sturen om urine in te leveren en bloed te laten prikken. Ze hopen dat de uitslagen er zullen zijn als ik door alle controles op de poli heen ben. Bij terugkomst op de poli aan de ctg, na twintig minuten is de ctg goed genoeg en ik mag er vanaf. We wachten nog een poosje en mijn bloeddruk wordt weer gemeten, het is weer iets gezakt maar nog wat aan de hoge kant.
Dan is het wachten op de gynaecoloog, mijn favoriete exemplaar (niet dus) blijkt weer aanwezig en we hebben weer een onderzoek en nog wat controles. De placenta en het vruchtwater worden nog extra nagekeken, het is duidelijk dat het niet heel lang meer zal duren. Maar er wordt besloten dat ik niet hoef te blijven en naar huis mag, yes!
Klachten en zorgen
Zolang ik de klachten heb maar mijn bloeddruk en de waardes van bloed en urine onder de grens blijven moeten we ons geen zorgen maken. Het toenemende gewicht heeft te maken met vocht die wat ‘extremer’ is door de problemen van mijn lijf en het is ook nog eens ‘normaal’ aan het einde van de zwangerschap.
De waardes van de Hb weer bijgetrokken! Het is zo wisselend dat ze niet precies weten hoe het kan, de pillen moet eik maar gewoon blijven gebruiken. Ook zijn de hypo’s besproken, de insuline moet ik blijven gebruiken met de maaltijden, dan piekt de suiker te veel! Helaas zakt het vervolgens zo snel dat ik daar dan weer last van heb, dit schijnt aan het einde van een zwangerschap vaker te gebeuren.
Het zorgt ervoor dat je, je steeds vaker niet zo lekker voelt. Mijn lichaam neemt dus een loopje met me, eerlijk is eerlijk ik hoop echt dat het einde nu dichtbij is!
En nu… hoe verder?
De klachten die er zijn, zijn ook weer opnieuw besproken. Het ziekenhis geeft nu aan dat als het erger wordt we vooral wel moeten bellen. Maar ik heb haar ook gezegd dat ik niet precies weet wat de grens is. Wanneer moet ik nu wel of niet bellen? De klachten zijn niet veel minder geworden (sommige wel andere juist niet), maar ik red het wel. Dus dat moeten we maar zien. De grens voor ons (mij) om te bellen is in ieder geval behoorlijk hoger geworden door dit gedoe.
Nu word ik nog strakker in de gaten gehouden en maandag moet ik al weer op controle. Ze heeft beloofd dat we maandag over de datum voor het inleiden gaan overleggen. Als ze het niet vergeet (dit gebeurt nog wel eens) dan weten we maandag de uiterste datum van inleiden.
Voor het gemak gaan we er vanuit dat de kleine zich niet zelf zal melden. De gynaecoloog had eigenlijk verwacht dat ik rond deze tijd al bevallen zou zijn, gezien de eiwitten en de zwangerschapsdiabetes. Zelf denk ik dat de kleine de week van 26 maart zal komen, een klein weekje voor de uitgerekende datum (31 maart).
———
Dit is de derde terugblik op tien jaar geleden! De eerst vindt je hier en de tweede verscheen afgelopen maandag en kan je hier terug lezen!
Heb jij een (0nline) dagboek bijgehouden gedurende de zwangerschap?
Zo ja, Wat zijn dingen die jij opgeschreven hebt?
Mijn naam is Nathalie, geboren en getogen Wageningse.. een ‘echt’ Wagenings meisje dus! Begin jaren tachtig kwam ik op deze wereld en inmiddels zelf moeder in een ‘gemiddeld’ gezin. Wij wonen in Wageningen, in een iets minder gemiddeld (dus geen eengezinswoning) huis, maar niet minder blij en tevreden! Met ons vieren en onze huisdieren vormen wij een (redelijk normaal) gezin.
Naast Veusteveul en ViA Nathalie, werk ik als administrateur, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik meerdere hobby’s. Laten we het erop houden dat stilzitten niets voor mij is!
Geef een antwoord